قىزىق ەسەك - ءسوز سويىل
استانا. قازاقپارات. بارىنەن كوپ جۇك تارتامىن، - دەپ، قۇسامەن ءوتتى ءار تاڭىم، - دەپ، ەسەك ءبىر كۇنى ءبۇلىندى. سيىرشا ورىسكە عانا بارىپ كەلسەم،- دەپ،
مەن دە شەلەك-شەلەك ءسۇت بەرسەم،- دەپ،
تىپىرلاپ، ءتىپتى جۇلىندى.
اقىرۋدى قويىپ، موڭىرەۋدى
ۇيرەنگىسى كەلدى،
الاكوز، ءداۋ بۇقاعا «ۇيلەنگىسى» كەلدى.
قيالعا بەرىلىپ، قۇتىرىپ كەتتى،
جۇلقىنىپ، جۇگەنىن سىپىرىپ كەتتى.
* *
قازىر ءشوپ جەسى دە،
ءجۇرىسى دە سيىردان اۋمايدى،
ءبىراق نەگە ەكەنىن كىم ءبىلسىن...
ەشكىم مۇنى ساۋمايدى.
سوندا دا ول ءوزىن سيىرعا ەسەپتەپ ءجۇر،
ال جۇرت بۇل ءوزى ءبىر «قىزىق» ەسەك
دەپ ءجۇر.
ءۇتىر مەن نۇكتە
- ەي، نۇكتە، - دەدى ءۇتىر، -
سەن بىلمەيسىڭ تۇك تە.
سويلەمنىڭ سوڭىندا كەلەسىڭ،
اركىمنىڭ سوڭىنان ەرەسىڭ.
قازىر نارىق،
ەشكىمگە سىر ايتپا
اعىنان جارىپ.
مەنى ءبىراز كۇنگە بوسات،
ءسويت، ءىستى ءبىتىر، - دەپ،
قۇنجىڭداپ ءۇتىر،
اقشا سانادى شىتىر-شىتىر.
سونىمەن، ول ءۇتىردى ءبىراز كۇنگە
بوساتتى،
(ول ءۇشىن، ارينە، ءۇتىر بىردەڭە
اساتتى).
قازىر ءۇتىردىڭ قارنى توق
بولىپ ءجۇر.
ءبىراق ونسىز سويلەمنىڭ ءمانى دە،
ماعىناسى دا جوق بولىپ ءجۇر.
ءۇتىردىڭ جاعدايىن كورىپ،
نۇكتە دە بۇزىلىپ، ىشتەي
جىلاپ ءجۇر.
ۇياتتى جيىپ قويىپ، ۇتىردەن
ۇستەمە پايىزىمەن اقشا
سۇراپ ءجۇر.
ءۇتىر بەرە مە...
ءاي، بەرمەيتىن سياقتى.
دەگەنمەن، ەندى تولىق سويلەم دە،
دۇنيەگە كەلمەيتىن سياقتى.
قۇلقىن
بىرەۋى قوسشى، ءبىرىسى «باتىر»،
اۋىز بەن اسقازان ۇرىسىپ جاتىر:
- سەن اۋىز ەمەس، جاۋىز بولدىڭ.
كەلگەن اسقا قارامايسىڭ،
جىبەرگەنىڭ كەسەك-كەسەك،
مەنى ادامعا سانامايسىڭ.
- اسەكە،
قاي-قاشان پروبلەمانى تىرەپ تۇراسىڭ،
بەرگەنىڭدى سوعىپ الىپ،
ءدامدىسىن تىلەپ تۇراسىڭ.
بالەنىڭ باسى سول شىعار:
استى اكەپ تىعىندايتىن،
بالكىم، بۇعان كىنالى قول شىعار؟
- شىنىندا، سۋماڭ قاعىپ ءجۇر ۇداي،
ءبارىن بۇلدىرەتىن سول سۇمىراي، -
دەپ ەكەۋى اياقاستى شىعارىپ
«تويدى»،
قولدىڭ «جانازاسىن»
شىعارىپ قويدى.
ماسەلە وسىلايشا انىقتالدى،
بۇل حاباردى ەستىپ،
قول بايعۇس «تالىپ» قالدى.
ال سۇرايتىن دا، تىلەيتىن قۋ قۇلقىن
تاسادا قالىپ قالدى.
بەرىكحان تايجىگىت. شىعىس قازاقستان وبلىسى.
«ەگەمەن قازاقستان» گازەتى
