شىندىق - ىشتە، وتىرىك - سىرتتا
انە، اناۋ كىسىگە قاراڭىزشى؛ ءبىلىمدى، اقىلدى، اۋقاتتى. ءبىر سوزبەن ايتقاندا، ەشكىمگە كۇنى ءتۇسىپ تۇرعان جوق. ءبىراق، بارىن سالىپ، مەرەيتوي يەسىن وتىرىك ماقتاپ جاتىر. نە ءۇشىن؟.. داستارقانى ءۇشىن بە؟ جوق. قورىققاندىقتان با؟ قۇداي ساقتاسىن. سىيلاعاندىقتان با... مىنە، گاپ سوندا.
سەبەبى ءسىز الگى «نە ءۇشىن؟» دەگەن سۇراقتى توتەسىنەن قويا قالساڭىز، ونىڭ قىسىلىپ، قىزاراقتاپ، ءبىر-ەكى اۋىز ازىلمەن قۇتىلۋ ءۇشىن ۇمتىلاتىن جاعالاۋى دا وسى. ايتپەسە، ونىڭ قانداي جولمەن بايىعانىن، قايتىپ كارەرا جاساعانىن، كىمدەردىڭ جولىن كەسكەنىن، كىمدەر ارقىلى كوتەرىلگەنىن، قىسقاسى، ءبارىن، ءبارىن بىلەدى. ءتىپتى ۇيىنە ورالعان سوڭ، ونى ماقتاعان اۋزىن شايىپ، ارقاسىنان قاققان قولىن سابىنداپ جۋىپ تاستاۋى دا مۇمكىن.
ءبىراق، قايتەسىز... تىرشىلىك «زاڭى» سولاي. قارىم-قاتىناس سوعان بەيىمدەلگەن. شىندىق بايعۇس ىشتە بۇيىعىپ قالا بەرەدى. ال وتىرىك كوشە كەزىپ، سەرۋەندەپ، قوناققا بارىپ، توي تويلاپ، شاراپ ءىشىپ، سايران سالىپ جۇرە بەرەدى...
نۇرعالي وراز، جازۋشى
