جىگىت پەن ءناپسى

استانا. قازاقپارات - ءبىر جىگىتتىڭ وقۋى اياقتالىپ، العان ءبىلىمىن ەندى ومىردە تاجىريبە جاساي باستايدى.
None
None

ءبىر كۇنى ۇستازى: «پالەن دەگەن جەردە پالەنشە دەگەن پاتشا بار. ول كۇن سايىن تاڭعى نامازدان سوڭ باقشاسىنا سەرۋەندەۋگە شىعادى. سول ساتتە ول وزىنە كەلىپ قاجەتىن سۇراعان ادامنىڭ قالاعانىن بەرەدى» - دەيدى.

جىگىت ۇستازىنىڭ ايتقاندارىن ورىندايدى. پاتشا: «قوش كەلدىڭ، جىگىتىم! بىرنارسە سۇراۋعا كەلگەن سياقتىسىڭ عوي، سەن قىسىلما، قالاعانىڭدى سۇرا، بەرەمىن» دەيدى. مۇنى ەستىگەن جىگىت تاڭدانىپ: «قالاعانىڭدى» دەيدى. نە سۇراسام ەكەن، وسى ۋاقىتقا دەيىن جوقشىلىقتىڭ ءدامىن تاتىپ كەلەم... اقشا سۇرايىن، الدە ءۇي مە، الدە التىن سۇراسام با ەكەن؟» دەپ ىشكى ويىمەن ارپالىسا كەتەدى.

وسى ۋاقىتتا جىگىتكە مۇقيات قاراپ تۇرعان پاتشا: «بايقايمىن، نە سۇرارىڭدى بىلمەي تۇرعان سياقتىسىڭ. جاقسىلاپ ويلان، الدەن ۋاقىتتان سوڭ قايتا كەلەم، سوندا شەشىمىڭدى ايتارسىڭ» دەپ كەتىپ قالادى.

پاتشانىڭ بۇل سوزدەرى جىگىتتى ودان سايىن ىنتىقتىرا تۇسەدى: «اقىرى قالاعانىمدى سۇراي الادى ەكەنمىن، نەگە مىنا سارايدى سۇراماسقا، سوندا ءومىر بويى قينالماي بايلىق پەن بارشىلىقتا ءومىر سۇرەر ەدىم، ءيا، سويتەيىن»، -  دەيدى. بۇل ويىن پاتشاعا ايتادى.

سوندا پاتشا جەرگە تىزەرلەپ وتىرا كەتىپ: «ءيا، راببىم، مەنىڭ تىلەگىمدى قابىل ەتكەنىڭە مىڭ دا ءبىر شۇكىر! ەندى مەن ازاتپىن، مىنا قاپاستان قۇتىلاتىن بولدىم!» دەپ قۋانادى. جىگىت تاڭىرقاپ: «پاتشانىڭ قۋانعانىنا قاراعاندا، بۇل بايلىق وعان ەشقانداي دا قۋانىش سىيلاماعان عوي، ول قۇتىلعىسى كەلگەن بايلىقتى مەن نەعىلماقپىن؟» دەپ ەسىن جيعانداي بولادى. پاتشاعا: «كەشىرىڭىز، مەن... ناپسىمە ەرىك بەردىم، ماعان ەشتەڭە دە كەرەك ەمەس. بارلىعىن دا ءتۇسىندىم. كوزىمدى اشقان جاراتۋشىما العىس ايتامىن» دەپ ءوز ەلىنە قايتادى.

بولعان جايدى ۇستازىنا ايتقاندا ول: «سەن ۇلكەن سىناقتان ءوتتىڭ، ءناپسىڭدى جەڭە ءبىلدىڭ. ەندى سەنى ەشكىم دە، ەشنارسە دە قۇلى ەتە المايدى» -  دەپ جاۋاپ بەرەدى.

سوڭعى جاڭالىقتار