احمەتتىڭ اڭدۋشىسى ءوزىنىڭ كورشىسى بولعان
باستىعىمىز جۇبانوۆ قۇدايبەرگەن بولاتىن. ول 1899 -جىلى تۋىپ، 1937 -جىلى زۇلماتقا ۇشىراپ اتىلىپ كەتكەن قازاقتىڭ تۇڭعىش ءتىل ءبىلىمىنىڭ نەگىزىن سالۋشى، فونەتيكاسىن جاساۋشى، ەتىستىك قۇرىلىمىن زەرتتەۋشى اسا ءىرى عالىمى وسى قۇدايبەرگەن قۋان ۇلى. قۇدەكەڭ ماعان كەلىپ: «وسى سەندەر احمەت اعانىڭ ۇيىمەن ارالاسىپ تۇراسىڭدار ما؟» - دەپ سۇرادى. «ارالاسىپ تۇرامىز»، - دەدىم. «وندا مىنا ءبىر كىتاپتى احاڭنىڭ ءوز قولىنا اپارىپ بەرشى، نە ايتقانىن كەلگەن سوڭ ايتارسىڭ»، - دەدى. قالىڭ كىتاپ قاعازعا وراۋلى ەكەن. كۋرەر بولىپ ىستەيتىن موتيا ەسىمدى قىز بولا تۇرا ماعان سەنىم بىلدىرگەنىندە ءبىر گاپ بولعانى عوي دەپ جۇگىرىپ الا جونەلدىم. احاڭداردىڭ ۆەراندالى وسوبنياك ءۇيى ول كەزدە كاستەرسكايا دەگەن كوشەدە بولاتىن.
اۋلادان ەنىپ بارسام، احاڭ بىلەگىن سىبانىپ ەدەن جۋىپ جاتىر ەكەن، ىڭعايسىزدانىپ، ءوز- وزىمەن ۇيالىپ قالدىم. «ءا، كەپتەر، كەلدىڭ بە، - دەدى بەلىن جازىپ، اجەڭ اۋىرۋ، ءۇيدى ءوزىم جينايمىن، تاماقتى ءوزىم پىسىرەمىن». مەن وراۋلى كىتاپتى ۇسىندىم. احاڭ سۇق ساۋساعىمەن ەرنىن باسىپ، كورشى ەسىكتى نۇسقادى، «پالە بولدى ءبىر»، - دەدى، سويتكەنشە بولعان جوق، ەسىك سىقىر ەتە قالدى. اڭدۋشى بولىپ جۇرگەن كورشىسى ەكەن. احاڭ كىتاپتى الىپ بولمەسىنە ەنىپ كەتتى دە ءبىرازداسىن قايتا شىقتى. «مۇنداي قالىڭ كىتاپتى اۋدارا المايمىن، بۇرىنعىداي ساۋشىلىعىم جوق»، - دەدى. كىتاپتى قايتارىپ بەردى. قايتىپ كەلە جاتىپ جاناشىر كىسىلەر، قۇدەكەڭ باس بولىپ اقشا جيناپ، كىتاپتىڭ اراسىنا سالىپ مەن ارقىلى بەرىپ جىبەرگەن-اۋ دەپ ويلادىم. بولعان وقيعانى بايانداپ، قۇدايبەرگەن اعاعا كىتابىن قايتا اكەلىپ بەردىم»...
دانابيكە بايقادام قىزى قارالدينا ەستەلىگىنەن.
"جالىن" جۋرنالى. 1991 -جىل. قىركۇيەك- قازان.
namys.kz
