ومىراۋداعى بالادان قالعان تاماقتى اكەسى جەپ وتىر

استانا. قازاقپارات - ءبىر دوسىمنىڭ ەمشەكتەن شىقپاعان بالاسىنىڭ سىلەكەيلەنگەن تاماعىن ۇنەمى ءوزى سوعىپ وتىراتىنى تىم ەرسى كورىنەدى.

نەشە رەت ايتتىم دا. «ەي، كوكسوققان! ومىراۋدان شىقپاعان بالانىڭ سىلەكەيلەگەن تاماعىن شەشەسى نەمەسە كىشكەنتاي بالالارى بولماسا، اكەسى نە ۇلكەن ادامدار جەۋگە بولمايدى. اتاڭ قازاق ەمشەكتەگى بالانىڭ تاماعىن جەمەك تۇگىل، ىدىس- اياعىن دا ەمشەك ءسۇتى ارالاسپاسىن دەپ بولەك، تازا جەردە ساقتايتىن. قايدان شىققان پالەسىڭ» . بۇل سوزگە دوسىم قاتتى اشۋلانىپ، كەرىسىپ تە قالىپ جۇردىك. «وي، وسى سەندەر- اق بىردەڭەنى بىقسىتىپ جۇرەدى ەكەنسىڭدەر! نە بوپتى ءوز بالامنىڭ قالعان تاماعىن جەسەم. ءبارىڭ ءدىنشىل، ءپاتۋا ايتقىش بوپ الدىڭدار عوي، تۇگە!» - دەپ ءبىر كەتتى.

ءدىني ساۋاتىم سونشا جوعارى بولماسا دا، قازاقتىڭ بولمىسى سىڭگەن اۋىز ادەبيەتىمەن ەرجەتكەن ادامبىز عوي، جيرەنشە شەشەن تۋرالى مىنا ءبىر اڭىزدى ايتتىم.

جيرەنشە شەشەننىڭ اقىلدى دا سۇلۋ جارى قاراشاشقا كوڭىلى كەتكەن حان قولىنان كەلگەنىن ىستەيدى. اقىرى جارىنان ايىرىلىپ قالماۋ ءۇشىن جيرەنشە قاراشاشتان اقىل سۇرايدى. قاراشاش حاننان قۇتىلۋدىڭ وڭاي جولىن جيرەنشەنىڭ قاپەرىنە سالادى. «سەن حاندى اڭ اۋلاپ قايتۋعا شاقىر. نەشە كۇنشىلىك جەرگە ات باسىن جىبەر. ازىقتارىڭ ابدەن تاۋسىلعاندا مىنا مەنىڭ ومىراۋ سۇتىمە يلەنگەن ناندى حانعا جەگىز. سونىمەن شارۋا بىتەدى» ، - دەيدى.

 بارلىق شارۋا ويداعىداي ءوتىپ، قاراشاش ايتقانداي سوڭعى ناندى تامسانىپ جەگەن پاتشا جيرەنشەدەن: «سونشا جىل ەل بيلەسەم دە بۇنداي ءتاتتى نان جەپ كورمەپپىن، نەگە سونشا ءتاتتى» ، - دەپ سۇرايدى. جيرەنشە شىندىقتى ايتادى. اتتان دومالاپ تۇسكەن پاتشا شەشەننىڭ اياعىن قۇشىپ، كەشىرىم بەرۋىن وتىنەدى. ءومىرى قولى جەتپەي جۇرگەن عاشىعى ەندى انالىق دارەجەگە  وزگەرىپ پاتشانى اتتان جۇلىپ الادى.

«بۇل قازاق اۋىز ادەبيەتىندە بار اڭىز. «ءپاتۋا ايتقىش» بولىپ مەن شىعارعام جوق، سەن دە تۋلاماشى، تۇگە» دەيمىن. ومىراۋ ءسۇتىنىڭ ءيىسى سىڭگەن جارتى المانى كۇتىر- كۇتىر شايناپ، كوپىرە سويلەپ سوندا دا بوي بەرمەيدى. قويدىم...

اباي اتام ايتقان «نانىمى جوق، انتى بار، ەل نۇسقىنى كەتتى عوي» دەگەنى وسى شىعار...

 

ماتەريال ىرىسبەك دابەيدىڭ جازباسىنان ىقشامدالىپ الىندى،

Namys.kz