تۇمانباي مولداعاليەۆ: ازايىپ بارا جاتىر ءبىزدىڭ بۇلاق
ولەڭ جازباسام...ولەڭ جازباسام،
بىردەڭەم جوعالعانداي،
مازام كەتىپ جۇرەمىن وڭالا الماي.
السىزدىك پەن مانسىزدىك، مازاسىزدىق،
سوڭىمنان ءبىر ەرەدى ولار قالماي.
ءوزىمدى ءوزىم ۇناتپاي،
قۇنسىزدانام،
كوز الدىما كەلەدى كۇنسىز دالام.
قۋات تاپپاي ۇشۋعا، قونۋعا دا،
مۇڭايامىن، وزىمشە قۇر سىزدانام.
باقىتپەن دە كەزىندە باستاس ەدىك،
بارا جاتام ءبىرتۇرلى بوسقا سەمىپ.
ءوزىمدى ءوزىم الدايمىن، وتىرىگىمە
ءوزىم سەنبەي، قالارداي باسقا سەنىپ.
مەيىرىممەنەن كوڭىلىن ءجىبىتتى دە،
اياق باستى شالدىققا جىگىت، مىنە.
نە تاپسام دا، بارلىعىن جىردان تاپتىم
كۇدىكتى دە، كۇلكىنى، ءۇمىتتى دە.
ءومىرىمنىڭ وزەنى جاي اقپاستان،
كۇندە تاڭدا ۇيقىمنان وياتتى اسپان.
جىردىڭ ءوزى - بىتپەيتىن دەنساۋلىعىم،
ەركە كۇنىم ەرتەڭگە اياق باسقان.
جارقىلدايمىن، كارىلىك، سەنى ۇمىتىپ،
جىگىتتىكتىڭ كەۋدەمە جەلى ءبىتىپ.
ءومىر سۇرسەم دەيتۇعىن ءۇمىت-كەمە
جاعالاۋدا تۇرادى مەنى كۇتىپ.
ازايىپ بارا جاتىر ءبىزدىڭ بۇلاق
ازايىپ بارا جاتىر ءبىزدىڭ بۇلاق،
كوزىنە قاراعىشپىز قىزدىڭ ءبىراق.
كوكتەم كەلسە، جولىندا جازعا سوقپاي،
ءوتىپ بارا جاتادى كۇز زىمىراپ.
كۇز كەتەدى، سوڭىنان قىس كەلەدى،
قاباق شىتىپ ىزالى تىستەنەدى.
سىباعاسى بارداي-اق ءوزى جەيتىن،
كىرگەن ءۇيدىڭ بارىنە تۇستەنەدى.
وردەن سايعا ورەكپىپ جەلمەن ۇشتىڭ،
ساعان اياپ قول ۇشىن بەرمەدى ەشكىم.
ۇستىڭە تون، اياققا ەتىك كيىپ،
قىزمەتىندە جۇرەسىڭ سەن دە قىستىڭ.
ەشكىم كومەك بەرمەيدى قۇر جاتقانعا،
ات بولدىرىپ، قالادى ءبىر جاقتا اربا.
دەنەڭ سەرگىپ، قارايسىڭ كوڭىلىڭ ءوسىپ،
دۇنيەنى كوكتەم كەپ نۇر جاپقاندا.
قارتايعان سوڭ كوپ كۇنىڭ جەكە وتەدى،
قيالعا دا بەرىلمە وتە تەگى.
سول كوكتەمگە، باۋىرىم، امان جەتسەڭ،
ار جاعىن جاز جەتەلەپ اكەتەدى...
بالالىعىم بولمادى
بالالىعىم بولمادى، بالالىقتى
ۇرەيگە تولىپ تۇرعان دالا جۇتتى.
مايداندا ءولدى باقىتسىز سول بالالىق،
نايزاعايداي قاق جارىپ قارا بۇلتتى.
بالالىعىم بولمادى، قويعا ەرىپ مەن
جۇرە بەردىم، باستالماي توي دا بىتكەن.
وزەنگە دە وكپە ايتتىم ورەپكىگەن،
تاۋلارعا دا قارادىم ويلانىپ مەن.
بالالىعىم بولمادى، بۇلاقتاردان
باۋىرلارىم جايىندا سۇراپ قالعام.
كوكىرەگىمنەن تاڭەرتەڭ ويانىپ اپ،
جەتكىزبەي ءبىر جونەلدى شۋاقتى ارمان.
بالالىعىم بولمادى، سول بالالىق
تۇمانبايدا بولمادى، بولمادى انىق.
تۋعان جەرگە اكەسى ورالماي ما،
سوعىس ءبىتتى، جۇر ەكەن جولدا نەعىپ؟
بالالىعىم بولمادى، تاياق ۇستاپ،
ىلە بويىن سول جولى قالدىم قىستاپ.
قاباقتى دا قارا كۇن اشتىرمايدى،
تاماقتى دا ىشپەدىم مەن دۇرىستاپ.
بالالىعىم بولمادى، اتتاپ ونى،
الماتىعا شاقىردى باق ۆاگونى.
جىگىتتىكتىڭ ۇيىنە كىردىم بىردەن،
جىلىتتى ونىڭ جانىمدى وتتى اۋەنى.
بالالىعىم بولمادى، بالالىعىم
يىسكەپ تۇردى جاستىقتىڭ جاڭا گۇلىن.
جىگىتتىككە جول بىردەن الىپ كەلدى،
ارقالاتىپ تاۋ مۇڭىن، دالا مۇڭىن.
كىنا قويما، جاقسى دوس،ەندى ماعان
كىنا قويما، جاقسى دوس، ەندى ماعان،
مۇنارلانعان دالامنان كەڭدىك الام.
بيىكتەنەم قاراپ اپ تاۋلارىما،
جىلاۋ ءۇشىن ومىرگە كەلدى مە ادام؟
جوق، كەلگەم جوق دۇنيەگە جىلاۋ ءۇشىن،
ەلىمدىكى بويداعى بۇلا كۇشىم.
مەن شىققاندا ساڭقىلداپ ساحناعا،
ءۇنسىز ۇيىپ تىڭدايدى ۇلكەن-كىشىم.
سالعىرتتىقتى سارا جىر قۋالادى،
تاۋ بيىگى مەكەنىم، گۇل الابى.
ءۇنسىز تىڭداپ جىرىمدى بالالارىم،
ءبىر باقىتتى كورگەندەي قۋانادى.
بۇگىن، مىنە، زاڭ باسقا، زامان باسقا،
بەرىپ باقتىم قول ۇشىن ءامان دوسقا.
جاقسىلىق بوپ كورىنسەم جاميعاتقا،
كەرەك ماعان قانداي باق ودان باسقا؟!
