ەسبول نۇراحمەت. لي قىتايدىڭ ءباي حانىمى - نوۆەللا

әңгіме
Фото: из открытых источников

  - حى، حى، حى... بىردەڭە ەسىنە ءتۇسىپ كەتكەندە الدىمەن كۇلىپ الىپ اڭگىمەسىن باستايتىن ادەتىمەن كوپتەن بەرى سىرلاس، پىكىرلەس بوپ جۇرگەن اعام ءبىر قىزىقتى دۇنيەنىڭ تيەگىن اعىتاتىنىن اڭعارتتى.

اڭعالدىقتان با، ادەتتەنبەگەننەن بە، اۋىزى قيمىلداي قالسا، قولىندا ىستەپ وتىرعان ءىسى توقتاپ قالاتىن. ال بۇل جولعى اڭگىمەگە قولداعى جۇمىسىن ادەيى شەگەرىپ، ارنايى كىرىسكەندەي بولدى. تۇپتەپ وتىرعان كىتاپتارىن ءبىر جاققا جيناي بەرىپ، اڭگىمەسىن باستاپ كەتتى.

- ىحىحى، ءبىزدىڭ اۋىلدا.. . ءبىزدىڭ اۋىل، سوناۋ قىتايدىڭ ىشكى جاعىنداعى گانسۋ دەگەن ولكەسىندە عوي. اۋىلعا جاقىن جەردەن مۇناي شىعىپ، اۋداننان مۇناي وڭدەيتىن زاۋىت سالىندى، سول سالانىڭ قىزمەتكەرلەرىمىز دەپ قالىڭ قىتاي كەلىپ قونىستاندى. قونىستانعاندا، مەن تۋماي تۇرىپ ەرتەدە كەلگەن عوي، مەن ەس بىلگەندە، اۋىلدا قالىڭ قىتاي تۇراتىن. سولاردىڭ ىشىندە زاۋىتتىڭ ءبىردى- ەكىلى ەسكى سكلادىن كۇزەتەتىن لي دەگەن ءبىر مىجىق قىتاي بولدى. تۇرىقسىز، ءوڭسىز، ءتىسى اقسيعان، كوزى ىلميگەن، ءوزى ءالجۋاز، قاڭىلتاق ادام بولاتىن. سونىسىن باسىنا ما، بۇكىل اۋىل مازاق ەتىپ، بالالارعا دەيىن تاس لاقتىرىپ ويناپ، ىعىرىن شىعاراتىن.

بۇندايدا لي قىتاي شاڭكىلدەپ بىردەڭەسىن ايتىپ قارسى تۇرعانىمەن، قاۋقارى جەتىپ ەشتەڭە ىستەي المايدى. ونىڭ ەشتەڭە ىستەي الماۋى شاماسىنىڭ ەشتەڭەگە جەتپەۋىنەن دە بولۋى مۇمكىن دەپ ويلايمىن كەيدە وسى كۇنى. جۇرتتىڭ بارىنە ىرجالاڭداي كۇلىپ، مازاققا دا، ازدى- كوپتى باسىنۋعا دا ءمان بەرمەي ءومىر سۇرە بەرەتىن لي قىتايدىڭ ىشىندە نە جاتقانىنا ەشكىم قىزىققان دا ەمەس. ونىڭ قولىنان ەسكى سكلادتى كۇزەتكەننەن باسقا بىردەڭە كەلەتىنىنە ءسىز كورسەڭىز دە سەنبەس ەدىڭىز. ەلدىڭ قورى كىم دەسە ءبارى بىردەن لي قىتايدى ەسىنە الار ەدى دەسەم قاتەلەسپەسپىن. ءسويتىپ جۇرگەن لي قىتاي بۇكىل اۋىلدى ءبىر تاڭقالدىرعانى بار. قىتايلار ءار جىلى وزدەرىنىڭ شاعان مەرەكەسىندە دەمالىپ، كوبى اتاجۇرتتارىنا كەتىپ، ازشىلىعى عانا اۋىلدا قالاتىن. لي قىتاي كوپكە دەيىن ەشقايدا شىقپاي قالىپ قويىپ ءجۇردى. ءبىر جىلى جۇرتپەن بىرگە لي قىتاي دا كەتىپ، ون بەس كۇن دەگەندە ءبىر اپپاق كەلىنشەك ەرتىپ، ەكەۋ بولىپ ورالدى. كەلىنشەگى ءۇرىپ اۋىزعا سالعانداي جاپ- جاس قىتاي قىزى. قىزدىڭ جاستىق نازىكتىگى مەن سۇلۋلىعى، ءوڭىنىڭ اقتىعى بۇنداي اۋىلدى جەردە كەزدەسە بەرمەيتىن بولەك قۇبىلىس ەدى. ونىسى جامان لي قىتايدىڭ جانىندا تۇرعاندا ءتىپتى قاتتى ءبىلىندى. «مىنا جامانعا انانداي سۇلۋ قالاي ءتيدى ەكەن؟ » دەسىپ جۇرت تاڭدانىستى. ونىڭ جاۋابى دا كوپ كۇتتىرگەن جوق، لي قىتايدىڭ ءباي بيكەنى ايتتىرعان وقيعاسى لەزدە ەل ىشىنە اڭىز بولىپ تاراپ كەتتى.

لي قىتاي شاعان مەرەكەسى كەزىندە اتاجۇرتىنا بارىپ، بىرنەشە جىل جيناعان جالاقىسىنا ۇستىندە سول كەزدە ەكىنىڭ ءبىرىنىڭ قولىنا تۇسپەيتىن، پارتيا باسشىلارى كيەتىن ماو ۇلگىسىندەگى كوك ءتۇستى كوستيۋم تىكتىرىپ، باسىنا التى قىرلى ماو ۇلگىسىندەگى كوك شاپكىنى قونجيتىپتى. ول وسى كيىمدى كيگەندە بەينە ءبىر بەدەلدى مەكەمەنىڭ باستىعى، نە پارتيانىڭ ماڭىزدى كىسىسى سەكىلدى كورىنىپتى. سوسىن شاندۇڭ جاقتاعى ءوزى بىلەتىن، سىرتىنان قىزىعىپ جۇرگەن ءباي بيكەنىڭ وتباسىنا تىكە تارتىپتى. سىپايى سالەم بەرىپ، يىعىنا اسقان جاپ- جاڭا بىلعارى سۋمكاسىن اسپەتتەپ ۇستاپ كىرىپ بارعاندا ءباي وتباسى ازداپ ابىرجىپ قالعانعا ۇقسايدى. وزىندە جوق سابىرلى مىنەز كورسەتىپ، از كۇلىپ، كوپ تىڭداپ، نىق سويلەپ، ءارى ادەپ- يباسىن دا ۇمىتپاي وتباسىنىڭ باسىن ابدەن اينالدىرادى. ءسويتىپ، ءسوز اراسىندا ءوزىن تانىستىرىپ، «گانسۋ دەگەن جەردەگى ۇلكەن مۇناي وڭدەيتىن زاۋىتتىڭ باستىعىمىن» دەپ سوعىپ جىبەرىپتى. قىزا كەلە، «قىزدارىڭىز تاربيەلى، كورگەندى ەكەن، مەن سەكىلدى جوعارى قىزمەتتەگى ادامعا لايىق دەپ تاۋىپ، سىزدەردىڭ رۇقساتتارىڭىزدى سۇراي كەلدىم» دەيدى. كوكتەن تىلەگەنى ەسىگىن قاعىپ ءوزى كەلىپ تۇرعانداي كورگەن قىزدىڭ اتا- اناسى مارە- سارە بولىپ، قىزىن ەكى جاقتاپ ۇگىتتەپ كوندىرىپ، لي قىتاي اكەلگەن ەكى قوراپ «جۇڭحۋا» ماركالى تەمەكى مەن ەكى بوتەلكە «اقبيداي» اراعىن (بۇل ەكى زات ول كۇندە اسا مارتەبەلى مەيمانعا تارتاتىن سىي ەدى دەيدى اڭگىمەشىم) قىزدىڭ قالىڭى رەتىندە الىپ، ريزاشىلىعىن بەرىپتى.

قىز اۋەلدە ءليدىڭ ءوڭىن كورىپ ۇناتپاسا دا، اناقۇرشا بيىك مانساپتى بولعان سوڭ جاعدايىم جامان بولماس دەپ ەرىپ جۇرە بەرىپتى. سويتكەن ءباي بيكە الدانعانىن توزعان اۋىلعا جەتكەندە ءبىر- اق بىلگەن. ونىڭ ءجۇرىسى مەن كيىم كيىسى دە بولەك ەدى، ول كوشەدەن جۇرگەندە قالىڭ بالا شۇبىرىپ ارتىنان ەرىپ الامىز. سۇلۋلىعىن قىزىقتايمىز با، الدە بۇل اۋىلعا بەيتانىس بولمىسى، قيمىل- ارەكەتى قىزىقتىرا ما، ايتەۋ قاۋمالايمىز دا جۇرەمىز. اپپاق بالتىرى جىرىق ەتەك كويلەكتەن جالت- جۇلت ەتىپ كورىنىپ، بيىك وكشە تۋفليى توپىراق جولعا قالاي قادالعانى، دوڭگەلەك بوكسەسى قالاي سانمەن بۇلتىڭداپ، تاكاپپار يىقتارى كەربەزدەنە كەرىلىپ، جازىق ءھام نازىك جاۋىرىننىڭ سۇلۋ كەلىسىمى، اش بەلىنىڭ اسەم قوزعالىسى ءالى كۇنگە كوز الدىما انىق كەلەدى.

وسى جەردە اڭگىمەشىم ءباي بيكەنى قايتادان كورىپ وتىرعانداي اڭگىمەسىن ءسال ءۇزدى. الدە نەنى ەسكە تۇسىرگىسى كەلگەندەي، تەرەزەگە قاراپ از عانا ويلانىپ الدى. سوسىن مىرس ەتىپ تاعى ءبىر كۇلىپ الدى دا ءسوزىن ءارى قاراي جالعادى.

- ءباي بيكە اۋىلعا كەلە سالىسىمەن ەكى كۇن وتپەي ۇرىس شىعاردى. ۇرىس ءۇيدىڭ ىشىندە باستالىپ كوشەگە اۋىستى. ءباي حانىم لي قىتايدى قولىنا تۇسكەن بىردەڭەمەن سابالاي قۋىپ ءجۇر. لي قىتاي قورعانعان بولادى، ءبايدىڭ سوققىسى بىردە باسىنا، بىردە قولىنا تيەدى، ەكەۋىنىڭ دە اۋىزى جابىلمايدى. جاتسا- تۇرسا ءباي حانىمدى اڭدۋمەن جۇرگەن قالىڭ بالا قورالاپ الىپ قىزىق كورىپ ءجۇرمىز. ءبىر كەزدە ەكەۋى الىسا كەتتى، ءباي حانىم ءالجۋاز لي قىتايدى الىپ ۇرىپ استىنا باسىپ الدى. ءبىز شۋ ەتىپ كۇلىپ، لي قىتايدى بارىنشا تابالاپ جاتىرمىز. بۇعان نامىستاندى ما، لي قىتاي كۇش الىپ ءباي حانىمدى اۋدارىپ تاستادى. وسى كەزدە بالالاردىڭ ءبىرى جۇگىرىپ بارىپ لي قىتايدى جۇلقىلاي جونەلدى، وعان ەرىپ ءبارىمىز قاپتاپ لي قىتايدى قايتادان اۋدارىپ ءباي حانىمنىڭ استىنا سالىپ بەردىك. ءوستىپ ەكەۋى ۇمار- جۇمار بوپ ۇزاق توبەلەستى، ءبىز ءارى قىزىققا قارىق بوپ، ەندى ءبىر جاعىنان ءباي حانىمعا كومەكشى بوپ، لي قىتاي كۇش الىپ بارا جاتسا قايتا اۋدارىپ، ءباي حانىمنىڭ استىنا سالىپ بەرۋمەن بولدىق. بۇل توبەلەس ءبىر كۇنمەن تىنعان جوق، قۇدايدىڭ قۇتتى كۇنى وسى كورىنىستى كورەمىز.

لي قىتايدىڭ ءۇيى جاقتان ايعاي شىعا سالىسىمەن اۋىل بالالارى سوندا جينالا قالامىز. تاعى دا ءباي حانىمعا كومەكتەسىپ، لي قىتايدى اۋدارىپ بەرۋمەن اينالىسامىز. ءبىراق ءبىر قىزىعى وسى توبەلەستەن لي قىتايدىڭ ازداپ بولسىن اشۋلانعانىن، كۇيزەلگەنىن كورمەيمىز، ورساق تىستەرى اقسيىپ، ءباي حانىمعا كۇلە سويلەپ بىردەڭەلەردى ايتۋمەن بولادى. ال ءبايدىڭ ءوڭى مۇلدە ءبىر قىزارىپ، ءبىر بوزارىپ، كۇرەڭىتىپ كەتەدى، جۇقا قاباعى ءتۇيىلىپ، جىڭىشكە قاستارى بۇراتىلىپ، قىپ- قىزىل ەرىنى جيىرىلىپ، شاراسىزدىقتان، دارمەنسىزدىكتەن اشۋلانعانى ءبىلىنىپ تۇراتىن. شاراسىز بولاتىن ءبىر سەبەبى، اۋىلعا جايدان جاي كولىك كەلە بەرمەيتىن. اۋىل ادامدارى كوبىندە اتپەن، اربامەن جۇرە بەرەدى. ال جۇمىسشى قىتايلاردى اكەلگەن كولىك قايتادان اكەتۋ ءۇشىن عانا كەلەتىن. ايىنا ءبىر ماشينا كورسەك سونىڭ ءوزى ۇلكەن وقيعا سەكىلدى ەدى. ءباي حانىم «مەنى ۇيىمە قايتار» دەپ الاسۇردى. ءوز بەتىمەن قايتىپ كەتۋگە كولىك تە جوق. ءبىر جاعى تۇتاس اۋىل، قازاعى بار، قىتايى بار، بەيشارا لي قىتايدى «باقىتىنان» ايىرعىسى كەلمەيتىن سەكىلدى، ەشكىم قىزدىڭ قالاعا كەتۋىنە كومەكتەسپەي قويدى. مۇمكىن، ءوستىپ ءجۇرىپ ەكەۋى دە جاراسىپ كەتەر دەپ ويلايتىنداي. بۇنداي ءسوزدى جۇرتتىڭ اۋىزەكى اڭگىمەسىنەن دە ەستىپ قالامىز.

«قانشا تۋلايدى، قويادى عوي ءبىر كۇنى» دەسەتىن ۇلكەندەر. ال، بالالار قالاي بولماسىن ءباي حانىمنىڭ تىلەۋىن تىلەدىك، ءبىراق اۋىلدان كەتىپ قالۋىن تىلەگەن جوقپىز، ونىڭ ءبىزدىڭ ورتامىزدا جۇرگەنى ۇنايتىن ەدى. ول كەلگەندە اۋىلعا ءبىر جىلىلىق كەلگەندەي، ءسان كىرگەندەي سەزىلدى، مۇنى بالالاردىڭ ءبارى سەزىندى مە، الدە مەنىڭ عانا سەزىمىم بە، ونى انىق ايتا المايمىن. ايتەۋ تەليەۆيزور، ينتەرنەت دەگەن اتىمەن جوق سول زاماندا، جەلگە توزعان، كۇنگە كۇيگەن اۋىل ادامىنان وزگە، اپپاق قارداي قالا قىزىن كورۋ - ءبىزدى الدەبىر ءۇمىتتى دۇنيەگە، وزگە كەڭىستىككە قاراي تارتقانى ءمالىم. ءسويتىپ، ءباي حانىمنان باسقا اۋىل ادامدارى وزىمىزشە باقىتتى ءومىر ءسۇرىپ جاتتىق، - دەپ ءبىر تىنىستادى اڭگىمەشىم، - مۇمكىن وسىلاي جۇرە بەرەر مە ەدىك… ەگەر كەلەسى ءبىر وقيعا بولماعاندا، ءتىپتى ءباي حانىم تۋرالى بۇلاي ەسكە الىپ ايتىپ تا وتىرماس پا ەدىم…

مەنىڭ سانامدا ءباي حانىمنىڭ ماڭگى ساقتالۋىنا وسى سوڭعى وقيعا اسەر ەتكەن بولار دەپ ويلايمىن. ەگەر ءباي حانىمدا سونداي ەرىك- جىگەر بولماعاندا، ول دا كوپتىڭ ءبىرى بولىپ ۇمىتىلىپ قالا بەرەر ەدى. جان تۇكپىرىندەگى الدەبىر نازىك سەزىمى ءۇشىن نەمەسە تىم تەبىرەنىپ كەتكەنى ءۇشىن بولار، اڭگىمەشىم ءسال ىڭعايسىزدانعانداي كوزىن ماعان ءبىر، ۇستەلگە ءبىر توڭكەرىپ «ىحىحى» دەپ كۇلگەن بولدى. سوسىن قايتادان بويىن جيناپ اڭگىمەسىن ءارى قاراي جالعادى.

- ءبىر كۇنى كورشى اۋىلدان قالاعا قي تاسىپ بارا جاتقان ەسكى جۇك ماشيناسى ءبىزدىڭ اۋىلعا كەلە قالدى. اۋىلدا الدەبىر تانىسى بار ما، الدە حات- حابار تاسىپ ءجۇر مە، ول جاعى انىق ەمەس، اۋىلدىق اكىمدىكتىڭ الدىندا ءبىر ساعاتتاي تۇردى. ۇستىندەگى قيدىڭ ساسىق ءيىسى مۇڭكىپ، قولقانى قاپقانىمەن ماشينا دەگەن قىزىقتى زات ءبىزدى وزىنە تارتىپ، اۋىل بالالارى دا ماڭىنا ۇيمەلەي قالدىق. ءباي حانىم ۇنەمى جولعا قاراپ، وتكەن- كەتكەن كولىكتى كۇتىپ جۇرەتىن ەدى، جۇك كولىگى وسىندا كەلگەنىن بايقاپ ول دا جەتتى. كەلە سالا كولىك جۇرگىزۋشىمەن سويلەسىپ، قالاعا الا كەتۋىن سۇراپ ءوتىندى. كولىكتىڭ يەسى «كابينادا ورىن جوق» دەپ جاتقانىن اڭعاردىق. ءبىراق ءباي حانىم وعان مويىمادى، اناۋ «مىنە كورىپ تۇرسىڭ عوي، بورت تولى قي، وعان قالاي وتىرا الاسىڭ؟ ال كابينادا ورىن جوق» دەپ كەسىپ ايتتى دا اكىمدىككە كىرىپ كەتتى. ءباي حانىم كولىكتى ءارى ءبىر، بەرى ءبىر اينالىپ كوردى، قيدىڭ ءيىسى مۇڭكىپ تۇر، ادەتتە نازىك بولمىسىمەن جاعىمسىز يىسكە مۇرنىن باسىپ، جيىركەنە قارايتىن ءباي حانىمعا بۇل جولى قيدىڭ ءيىسى ءتىپتى سەزىلمەيتىن سەكىلدى. مۇمكىن وعان وسى كولىك مىناۋ كۇيرەگەن اۋىلدان قۇتقاراتىن ءۇمىت كىلتى سەكىلدى كورىنگەن بولار.

ول ءوستىپ ءبىر- ەكى اينالدى دا، ەشكىم ويلاماعان قىلىق شىعاردى. اياعىن بورتتىڭ ۇزەڭگىسىنە سالىپ، بورت جاقتاۋىنان مىقتاپ ۇستاپ، كۋزوۆكا جابىسىپ قاقيىپ تۇرىپ الدى. وڭىنەن الدە ءبىر ۇلكەن ىسكە بەكىگەن تاۋەكەل مەن باتىلدىق بىلىنەدى. باسىنداعى جۇقا جاۋلىعىنىڭ شەتىنەن شاشىراي شىققان ساماي شاشتارى جەلمەن جەلبىرەيدى، جۇقا اپپاق ءجۇزى ءسال قىزارىپ، جىمىرىلا تۇسكەن ەرىندەرى ارەدىك ءدىر- ءدىر ەتەدى. كوزىنىڭ بەرگى قاباتىن بەلگىسىز ءبىر نارسە تورلاپ العان سەكىلدى مۇڭلى جانە ويلى، ول كوز اينالاسىن كورمەيتىندەي، تەك الىستى عانا كورۋگە ارنالعانداي بولەك اسقاقتىق بار. جىڭىشكە نازىك قاستارى يىرىلە ءتۇسىپتى. ماڭدايى ءسال عانا ءجىپسىپ تەرلەگەن. قيدىڭ ءيىسىن ەلەڭ قۇرلى كورمەي تەرەڭ تىنىستايدى. بىرەۋلەر ايتىپ جەتكىزدى مە، سالدەن سوڭ لي قىتاي دا ۇشىپ جەتتى. تۇرىنەن تاڭدانىس پەن ابىرجۋ قاتار بىلىنەدى، ماڭدايى ءجىپسىپ، كاباعى تۇنجىراپ، سەلدىر قاسى جيىرىلا قالىپتى. كەلە سالا ءباي حانىمعا جالباقتاي سويلەپ، الدە بىردەڭەلەر ايتىپ رايىنان قايتارماق بولدى، ءباي حانىم ونىسىنا ەلەڭ ەتپەدى. لي قىتاي ەندى كۇشكە سالدى، اۋەلى ءباي حانىمنىڭ ەتەگىنەن جۇلقىپ، اياعىنان تارتىپ جارماستى، ءباي تەۋىپ جىبەردى. لي دە قايتپادى، اياعىن بورتتىڭ ۇزەڭگىسىنە سالىپ ءباي حانىمنىڭ بورت جاقتاۋىنان ۇستاعان قولىن بوساتىپ الماق بوپ اۋرەلەندى، ونىسىنان ءتىپتى ەشتەڭە شىقپاي قويدى.

 لي قىتاي ءوستىپ جاعالاسىپ جاتقاندا كولىكتىڭ اينالاسىنا ءبىر قاۋىم ەل جينالدى. لي قىتاي اۋىزبەن دە ايتىپ، ءبىر جاعىنان ءباي حانىمنىڭ قولىمەن الىسىپ ابدەن تەرلەدى. سوسىن قولىن ءبىر سىلتەپ، ماڭداي تەرىن ءسۇرتىپ جەرگە ءتۇستى. ءوڭى تۇتىگىپ كەتكەن، اشۋلى. تاعى دا سامبىرلاپ ءباي حانىمعا سويلەپ جاتىر، ءباي حانىم ءمىزباعار ەمەس. ەندى اۋىلدىڭ سوقتالداي- سوقتالدان ازاماتتارى لي قىتايعا كومەكتەسىپ، ءباي حانىمدى بورتتان تۇسىرمەك بولدى، بىرىنەن كەيىن ءبىرى كەلىپ ءباي حانىمنىڭ قولىنا جارماستى، بارا- بارا ەكىجاقتاپ جاعالاستى. ءباي حانىمنىڭ قولى بەينە تاس پا دەرسىڭ، ءبىر مىزعىمايدى، جىگىتتەر ۇستىنەن ۇرىپ تا كوردى، تىرناپ، شىمشىپ تا كوردى، اۋرۋ سەزىمىن مۇلدە ۇمىتقان سەكىلدى، نە اۋىزىنان ءبىر اۋىز ءسوز شىقپايدى، نە بوساڭسىپ، بولماسا ءبىر قيمىل دا جاسامايدى، قاتقان ءمۇسىن سىندى. كولىك يەسى دە كەلىپ، جىگىتتەردىڭ ءتۇسىرىپ الۋىن كۇتىپ تۇر. ءارى كۇتتى، بەرى كۇتتى، جىگىتتەر قاۋمالاپ كەلىپ كوتەرىپ الىپ قالماق تا بولدى، ءبىراق دەنەسىن بولەك كوتەرىپ العانمەن بورت جاقتاۋىنان ۇستاعان قولى بوسايتىن ەمەس، كەسىپ الساڭ عانا اجىرايتىنداي. وسى ساتتە مەنىڭ بويىمدا ەكى ءتۇرلى سەزىم قاتار جۇرگەندەي بولدى. ءبىرى ءباي حانىمنىڭ وسىندا قالۋىن تىلەسە، ەندى ءبىر سەزىم ونىڭ ءوز ماقساتىنا جەتكەنىن تىلەدى. ەكى سەزىمدى ءبىر جەردە توعىستىرۋعا قانشا تىرىسسام دا توعىساتىن ءتۇرى جوق. بۇل قانداي قىزىق دەرسىڭ، ەكى ءتۇرلى جاقسى تىلەك بىرىنە ءبىرى قارسى بولاتىن كەزدەر دە بولادى ەكەن عوي. بىردە «كەتپەسە ەكەن! » دەيمىن دە، ىلە- شالا «مىنالار بوساتىپ الا الماي قويسا ەكەن!» دەپ تىلەپ تۇرعانىمدى اڭعارامىن.

ۋاقىت الدە تىم تەز ءوتتى، الدە وتە باياۋ ءوتتى، ءقازىر سونىڭ قايسىسى بولعانىن ناقتىلاپ اجىراتا المايمىن. جىگىتتەردىڭ ارپالىسىنا قاراپ تۇرىپ- تۇرىپ، اقىرى كولىك يەسىنىڭ شىدامى تاۋسىلدى، «بولدى، جىبەرىڭدەر، بارام دەگەن جەرىنە بارسىن» دەدى. ءسويتتى دە كولىككە وتىرىپ، وتالدىرىپ ءجۇرىپ كەتتى. كەلىنشەك اۋىلدان شىققانشا قاقيعان بەتى كەتىپ بارا جاتتى، بالالار شۋلاپ، ءبىراز جۇگىردىك تە، وكپەمىز ءوشىپ ۇزاماي قالىپ قويدىق. اۋىل ادامدارى امالسىز باسىن شايقاستى، ال لي قىتايدىڭ ءوڭى بوزارىپ، نە كۇلەرىن، نە جىلارىن بىلمەي تۇرعانداي كورىندى. ءباي حانىم وسىلاي كەتىپ تىندى. ءباي بيكەدەن سول كەتكەننەن حابار بولمادى، قالاي دەگەنمەن ماقساتىنا جەتكەنىنە ىشتەي سەندىك. لي قىتايدى جۇرتتىڭ ءبىرى مۇسىركەپ، ءبىرى ونان ارمان مازاق ەتىپ، ءارى قاراي ءومىر ءسۇرىپ جاتتىق. كەيىن كەلە ءباي حانىمدى كوبى ۇمىتتى، ءتىپتى ءليدىڭ ءوزى دە ۇمىتقان سەكىلدى، باياعىداي ىرجالاڭداپ، جۇرتتىڭ ءاجۋا، مازاعىن ەلەڭ ەتپەي، مۇڭسىز، ويىز كۇيىنە اۋىسىپ ۇلگەردى.

adebiportal.kz

سوڭعى جاڭالىقتار
telegram