سايرامنان كوشكەن ساعىمدار - مارفۋعا ايتحوجانىڭ ولەڭدەرى
مۇندا اقىننىڭ «سايرامنان كوشكەن ساعىمدار»، «قىنا باسقان قاراعاي»، «اقان گۇلى»، «اۋلاداعى گۇلگە قاراپ»، «قۇم سۋرەتى»، «تۇلعالى تاۋلار سالتىنان»، «مەن قاشان...»، «تۋعان جەردى اڭساۋ»، «ءبىر ۋىس توپىراق»، «قايران، تالقى تاۋلارى-اي!»، «اۋىلىم كوشىپ كەلەدى تاۋدان اسىپ...»، «بۇلت استىنان قارايدى سىعالاپ كۇن»، «اق ارمان، ارايلانعان ءۇمىت باردا»، «اقىن دا ءبىر اسپاننىڭ قۇسى ەمەس پە»، «قالسىن ءبىر ءۇن»، «ەسكەك جەلى ەرەكشە»، «قار جاۋعاندا»، «ءتىلسىز مۇڭ»، «كۇندەر ءوتىپ...»، «تاكاپپار، سۇلۋ دۇنيە» سەكىلدى ولەڭدەرى بەرىلدى.
سايرامنان كوشكەن ساعىمدار
سايرامنان كوشكەن ساعىمدار،
قاناتتى قۇستاي قاعىڭدار!
قاناتىڭدى قاقتىرار -
سايرامنان كوشكەن ساعىمدار!
سايرامنان كوشكەن ساعىمدار،
زۋلايدى، جىل - اعىڭدار.
جەتە الماي ساعان جۇرگەن سوڭ،
جانىم - اڭساۋ،
جانىم - زار...
سايرامنان كوشكەن ساعىمدار!
سايرامنان كوشكەن ساعىمدار،
دەرتىمە داۋا تابىڭدار.
كەتپەيىن ءسونىپ ارماندا،
ءومىر وتىن جاعىڭدار،
مەنى ىزدەپ تابىڭدار،
سايرامنان كوشكەن ساعىمدار!
جازىلماس جاندا جارام بار،
كوڭىلىم كۇندە الاڭدار.
بولمايىن قالاي الاڭسىز،
باۋرىڭدا جاتقان انام بار،
مۇڭ جامىلعان دالام بار!
الاڭدار كوڭىلىم، الاڭدار!..
قىنا باسقان قاراعاي
سالماعىن سالسا دا وعان مىناۋ اسپان،
كۇلمەستەن،
كۇڭىرەنبەستەن،
جىلاماستان،
بەتكەيدە جاتىر سۇلاپ ءبىر قاراعاي
ءون بويىن جاسىل تۇكتى قىنا باسقان.
قاراشى،
جاتىر تۇتاس بولىنبەستەن،
قاراماي تاعدىرىنا ءولىم كەشكەن،
قادالعان جەردەگى ونىڭ بۇتاعىنان،
كوردىڭ بە،
وركەندەرىن ورىمدەسكەن...
قاشاننان جاتىر سولاي قىبىر ەتپەي،
قيىلىپ قىرشىنىنان كۇنى جەتپەي.
قيدى ەكەن قانداي داۋىل قۇلاتۋعا،
وسىناۋ مىقتىلىقتى قۇدىرەتتەي!
تاعدىر دا قايتارا الماس بەتىن وكتەم،
بەۋ، عاجاپ قاراعايلار،
جەتىك وسكەن!
ءبارىنىڭ ورتاسىندا بۇل الىپتى
قالايشا
شىركىن ءومىر جەتىم ەتكەن.
سوڭىنان قاۋلاعان سوڭ تىلەگى ءورىپ،
كەتپەپتى قاراعايدىڭ جۇرەگى ءولىپ.
تايانىپ بۇتاقتارىن سول قاراعاي،
سياقتى كەلە جاتقان تۇرەگەلىپ.
اقان گۇلى
قۇلاگەردىڭ قانىنداي تامىپ كەتكەن،
مىناۋ گۇلدىڭ اجارى قانىق نەتكەن.
قيماستىقپەن قارايمىن سۇلۋلىققا،
قايتار ەدى وزىممەن الىپ كەتسەم.
اقان اعاڭ انىندەي تالىپ جەتكەن،
اياۋلى ەدى قىزىل گۇل،
قالىڭ نەتكەن،
جەر استىنان جالىن بوپ كوتەرىلىپ،
جەلمەن بىرگە جەلپىنىپ جانىمدى وپكەن.
بىتىرگەندەي انىمەن عاسىرعا ءتىل،
اقان سىندى وسىندا عاشىق جاتىر،
ايالداي كەت، جولاۋشىم، قابىرىنە،
قۇپياسىن گۇل-جۇرەك اشىپ جاتىر.
قۇپياسىن گۇل-جۇرەك اشىپ جاتىر،
(سەكىلدى ونى تۇسىنبەۋ اقىنعا سىن).
ايدالانى قىزىل گۇل مىسە تۇتپاي،
سەرى جاننىڭ تەك قانا ول باسىندا تۇر.
العان ساتتە وسىناۋ گۇلدى ەسىمە
ورالامىن وسى ءبىر قىر كەشىنە.
كونە زامان كوكپار عىپ تارتقان كەزدە
اقتوقتىنىڭ ۇزىلگەن تۇيمەسى مە!؟
قوسىلا الماي كەتكەن سوڭ ۇيىرىنە،
وتتى مە ەكەن اق ارمان كۇيىنۋدە.
ارۋ قىزدىڭ الدە بۇل قارعىسى ما
قان بوپ قاتقان قارا جەر بۇيىرىنە.
قۇلاگەردىڭ قانىنداي تامىپ كەتكەن،
مىناۋ گۇلدىڭ اجارى قانىق نەتكەن.
سامال قوزعاپ ساباعىن،
ىرعالادى
انىندەي بوپ اقاننىڭ تالىپ جەتكەن.
اۋلاداعى گۇلگە قاراپ
سۋ بەرشى گۇلگە، قىزىم،
شولدەدى عوي،
ءشول بۋسا نازىكتىكتىڭ ولگەنى عوي،
اۋلادان كوككە قاراپ مۇڭايادى،
سارعايعان جاپىراعى شولدەگىدەي.
تاعدىرى ەكىتالاي سىندا قالعان،
ساباعىن -
اق شىرماۋىق شىرماپ العان.
قان جۇرمەي قىلداي نازىك تامىرىنا،
بۋلىعىپ شىعا الماي تۇر شىرعالاڭنان.
ءسۇيۋشى ەڭ سۇلۋلىقتىڭ اسقان ءانىن،
كۇنىم-اۋ،
گۇلگە نەگە ءپاس قارادىڭ.
قاراشى گۇل كوركىنە قىز كوركىندەي،
ءيىسى اڭقىپ تۇر عوي ودان جاس بالانىڭ.
سولماسىن سۇلۋلىقتىڭ اسىل كوركى،
قونباسىن وعان مۇڭنىڭ ماسىل دەرتى.
سولعان گۇل ءدۇر سىلكىنىپ،
ەسىن جيسىن،
كوزىڭنىڭ جالعىز تامشى جاسىن بەرشى!
قۇلپىرىپ تۇرسىن ولار ءوز قاسىڭدا،
مەزگىلسىز ءومىرى ونىڭ توزباسىن دا.
وشكەندى جاندىراتىن قۇدىرەت بار
ادامنىڭ مولدىرەگەن كوز جاسىندا.
قۇم سۋرەتى
قيىر-قيىر، قيىر قۇم،
سۇر جىلانداي ءيىر قۇم.
قاداۋ-قاداۋ سەكسەۋىل،
بۋىن-بۋىن بۇيىرعىن.
قيىر-قيىر، قيىر قۇم،
قيىرى جوق شيىر قۇم.
قابات-قابات، قابات قۇم،
قاتپارىنداي ميىمنىڭ!
توبە-توبە، توبە قۇم،
كوپ جاساعان كونە قۇم.
وزىڭە ۇقساپ جانام دا،
وزىڭە ۇقساپ سونەمىن!
كوشە-كوشە، كوشە قۇم،
قالتارىسى نەشە مىڭ...
وزىڭە ۇقساپ قونام دا،
وزىڭە ۇقساپ كوشەمىن!
تاڭداي-تاڭداي، تاڭداي قۇم،
سىزىعىنداي ماڭدايدىڭ.
وزىڭە ۇقساپ مەن-داعى
اي نۇرىنا قانبايمىن،
كۇن نۇرىنا قانبايمىن!
جاپان تۇزدە كولبەگەن
جاتقان نارداي كولدەنەڭ،
اپتابىندا شىلدەنىڭ
مەن دە وزىڭدەي شولدەگەم.
ماحابباتقا شولدەگەم،
شاپاعاتقا شولدەگەم،
ادامدىققا شولدەگەم،
ادالدىققا شولدەگەم،
شولدەگەم، مەن شولدەگەم!
تۇلعالى تاۋلار سالتىنان
تۇلعالى تاۋلار سالتىنان
اسەرلەنىپ شارق ۇرام.
اسقاقتاپ بارا جاتسام دا،
تاۋلارعا قاراپ تارتىنام!
اياماس قۇتىن حالقىنان،
كوگىندە قىران قالقىعان،
جۇرەگى جىرمەن شالقىعان
تاۋلارعا قاراپ تارتىنام!
سىتىلىپ شىعىپ قۇراقتان،
قويناۋعا كەلىپ تىنىققان،
سۋسىنداپ كاۋسار تۇنىقتان
نايزاعاي تۇياق تۇلپاردىڭ
داۋسىنا قالاي قىزىققام!
قۇزدارى كوكتى تىرەگەن،
توسىندە بۇلتتار تۇنەگەن
تاۋلاردا مەن دە تۇلەگەم.
تاۋ بولىپ قالسىن دەپ كەلەم
جۇرەكتەن تۋعان ءبىر ولەڭ!
مەن قاشان...
مەن قاشان سەنى ويلاماي كوزىمدى ءىلدىم،
سەنسەڭ دە،
سەنبەسەڭ دە ءوزىڭ بىلگىن.
حابارسىز جۇرسەڭ-داعى،
جانىڭدى ۇعىپ،
سىرتىڭنان ەس كوردىم دە،
ءتوزىم قىلدىم.
مەن قاشان سەنى ويلاماي كوزىمدى ءىلدىم،
سەن-داعى، بالكىم،
ىشتەي سەزىپ ءجۇردىڭ.
بولار ما الدە ءوزىڭدى اڭساعاننان،
كەۋدەمنىڭ اق ايدىنىن كەزىپ ءجۇر مۇڭ...
مەن قاشان سەنى ويلاماي وتىرا الدىم،
قالدىرىپ قولتاڭباسىن جاتىر ءار كۇن.
ءوزىڭسىز وتكەرگەن كۇن،
تىرلىك بەكەر،
كۇلىڭدەي ءسونىپ قالعان وتىراردىڭ!
مەن قاشان سەنى ويلاماي كۇن شىعاردىم،
سەن ءۇشىن تۇزدە وسكەن ءبىر شىنارمىن.
سوقپاساڭ سامال بولىپ قارسى الدىمنان،
قاسىرەت تۇتىنىنە تۇنشىعارمىن.
مەن قاشان سەنى ويلاماي كوزىمدى ءىلدىم،
سەنسەڭ دە،
سەنبەسەڭ ءوزىڭ بىلگىن.
حابارسىز جۇرسەڭ-داعى،
جانىڭدى ۇعىپ،
سىرتىڭنان ەس كوردىم دە،
ءتوزىم قىلدىم.
تۋعان جەردى اڭساۋ
تۋعان جەرىن اڭسامايتىن جان بار ما،
كەيبىر كەزدە تولقىپ كەتسەم
تاڭدانبا.
سىر اقتارساڭ ەسىڭە الىپ ول جايلى،
تالاي تۇندەر جالعاسادى
تاڭدارعا...
تۋعان جەرىن اڭسامايتىن جان بار ما،
بۇل ساعىنىش باعىنبايدى ەش زاڭدارعا.
ايلى كەشتە، جاز جايلاۋدىڭ تورىندە
ايتىلاتىن انگە جەتەر ءان بار ما.
تۋعان جەرىن اڭسامايتىن جان بار ما،
وزەكتەگى وزگەرمەيتىن ماڭگى ارنا.
ويتكەنى ول اق سۇتىمەن انانىڭ،
تاراپ كەتكەن بويداعى ىستىق قاندارعا.
ءبىر ۋىس توپىراق
قانشاما ارتىق بولسا دا باسقا قالا،
جەتەر مە ءوز تۋعان جەر، تاس قوراڭا.
الىس جۇرسەڭ قۇس بولىپ ساعىنىشىڭ،
قۇشاقتاي ما جارتاسىن جاستانا ما،
الدە ودان ءورىم ءومىر باستالا ما،
الدە وعان سىرلى، ىستىق جاس تاما ما.
الدە ودان كوتەرە مە العاش رەت،
شىرىلداپ جاتقانىڭدا اسقاق انا.
الدە ادام سارقىپ بارىپ بار تىرلىگىن،
ءبىر ۋىس توپىراعىن جاستانا ما.
قۇشاعى بۇل دالانىڭ قانشاما الىپ،
قيىرىنا قۇس قاناتى تالسا دا انىق.
ءبىر ۋىس توپىراعى ءۇشىن
تۋعان جەردىڭ،
جاتادى قانتوگىس قىپ قانشا حالىق.
وزىڭنەن ارمان اۋلاپ، باقىت تاۋىپ،
ءومىر وزار جەلدىرتىپ، بىردە شاۋىپ.
اياڭنان الىستاسام، و تۋعان جەر،
ورالامىن وزىڭە اڭسار اۋىپ.
قايران، تالقى تاۋلارى-اي!
ولەڭنىڭ ءونىپ جاتسا تاسقا گۇلى،
جۇرتىنا جەتىپ جاتسا اسقاق ءۇنى.
تابانى اۋماي وتسە تۋعان جەردەن
ادامنىڭ بولار ما ەكەن باسقا مۇڭى؟!
بۇل شاقتا شيرىقتى ما، شىنىقتى ما ءۇن،
تاڭداردىڭ تىلەپ كەلەم تۇنىقتىعىن.
كەلەدى ءبىر مۇڭىمدى بارىڭە ايتقىم،
شىڭىنا الاتاۋدىڭ شىعىپ بۇگىن.
تىلەككە جەتپەيمىن بە، جەتەمىن بە،
تاعدىردىڭ جۇرگەن جوقپىن جەتەگىندە.
مەكەندەپ الاتاۋدى جۇرگەن جاي بار،
تۋسام دا ءتاڭىرتاۋدىڭ ەتەگىندە.
كەلسەم دە ءبىر عاسىردىڭ جارتىسىنا،
تاعدىردىڭ ءتۇسىپ كەلەم تالقىسىنا.
ءبولىنىپ، جارىلۋدان كوز اشپاعان،
قايتەيىن، قازاعىمنىڭ حالقى، ءسىرا.
كوڭىلىم جۇرمەسە دە تاسىپ ەرەن،
ويىمدى ساعان ايتار اشىق ورەم.
تۋعان ەل!
وزىڭە ارناپ ولەڭ جازام،
كوز ەمەس،
جۇرەگىمنىڭ جاسىمەنەن!
قايران تالقى تاۋلارى-اي!
بيىك نەتكەن،
سەن ەكەنسىڭ ىشتەگى كۇيىك كوپتەن.
قاراپ تۇرمىن قاسىڭدا كوز الا الماي،
بۇرىنعىدان كەتىپسىڭ بيىكتەپ سەن.
قايران تالقى تاۋلارى-اي!
بيىك نەتكەن،
حالقىمنىڭ قۇتىسىڭ با، ءۇيىپ-توككەن.
شۋاقتى شىڭدارىڭا شىعار مەنى،
ارمان جوق،
الاۋىنان كۇيىپ كەتسەم!
قايران تالقى تاۋلارى-اي!
بيىك نەتكەن،
ءانىڭدى تىڭداماپ ەم ۇيىپ كوپتەن.
شەرتشى ءبىر،
كۇي كەۋدەڭدى كۇمبىرلەتىپ،
عاجاپ ەمەس،
نوسەردەي قۇيىپ كەتسەم.
قايران تالقى تاۋلارى-اي!
بيىك نەتكەن،
سامالىڭ سيپاپ جاتىر،
ءسۇيىپ بەتتەن.
بىلمەيتىن قادىرىڭدى بالاڭ كەزدە،
كەشىر، سەندەي سۇلۋدى
قيىپ كەتسەم!..
«اۋىلىم كوشىپ كەلەدى تاۋدان اسىپ...»
«اۋىلىم كوشىپ كەلەدى تاۋدان اسىپ»،
تاۋدىڭ قىزى، تاۋدا وسكەن،
تاۋعا عاشىق.
قاتار وسكەن كەشەگى، قايران قۇربى،
كوشكەن جۇرتتا كوز جازىپ،
قالدى اداسىپ...
اۋىلىم كوشىپ كەلەدى، اۋىلىم كوشىپ،
الاقۇيىن تاعدىردىڭ داۋىلىن كەشىپ...
تۇعان ەلىن ارمانداپ وتكەندەردىڭ
ساعىنىشىن تەربەگەن -
جانىم بەسىك!
اۋىلىم كوشىپ كەلەدى اسىپ بەلدەن،
قيىرلاردان،
كوز كورمەس، قاشىق جەردەن...
تاۋەلسىزدىك كۇندەرىم جاتىر جەلپىپ،
قاسىرەتتى جانىمدى،
جاسىپ كەلگەن.
اۋىلىم كوشىپ كەلەدى تالقىنى اسىپ،
اسقانىنا تالقىنى، جارتى عاسىر...
كوشىپ كەلگەن ەلىمەن
اتاجۇرتتىڭ،
ىرىسى دا تىنىسى ارتىپ جاتىر.
قانشاما جۇرت تاعدىرلاس ورىمدەسىپ،
ساعىنىشتىڭ الاپات سەلىن كەشىپ -
قارسى الىڭدار، اعايىن،
قۇشاق جايىپ،
كەلە جاتىر الىستان
ەلىڭ كوشىپ!..
«اۋىلىم كوشىپ كەلەدى تاۋدان اسىپ»،
تاۋدىڭ قىزى، تاۋدا وسكەن،
تاۋعا عاشىق.
قاتار وسكەن كەشەگى، قايران قۇربى،
كوشكەن جۇرتتا كوز جازىپ،
قالدى اداسىپ...
بۇلت استىنان قارايدى سىعالاپ كۇن
كورە-كورە قانشاسىن قياناتتىڭ،
كوڭىلىمە كوپ ارمان ۇيالاتتىڭ،
قالىڭ ويعا قامالعان مەن سەكىلدى،
بۇلت استىنان قارايدى سىعالاپ كۇن.
بۇلت استىنان قارايدى سىعالاپ كۇن،
ايتشى، تاعدىر،
قاشانعى سىناماقسىڭ؟!.
قاسارىسقان تاعدىرعا قارسى كەلىپ،
جۇرەگىمە جۇدەتپەس جىر وراپپىن!
اققۋ-قازداي ۇشاتىن كول ساعالاپ،
قيالداۋدان كەي ساتتەر تالسا قانات -
كوزدەن تاسا جاتساڭ دا،
ءتاڭىرتاۋىم،
كەلە جاتىر ءوزىڭدى جان سايالاپ!..
اق بورانداي، اق تۇتەك، قۇيىنداعان،
تۇسىنەر مە، وسىناۋ - كۇيىمدى ادام؟!.
نەسىبەگە قول سوزباي بۇيىرماعان،
ولەڭ جازىپ،
ءوتتى ءومىر، ۇيىمدە امان...
بۇل تاعدىردىڭ قاتىگەز كۇشىنەن بە،
كەزىم بولدى جاۋراعان، ۇسىگەن دە...
پاك جانىمدى شالدىققان داۋىلعا ەرتە،
توردە وتىرعان اعايىن،
تۇسىنەر مە؟!.
تۇسىنەر مە، جانىمدى الاقۇيىن،
كوشىرىپپىن كەۋدەمە دالا كۇيىن.
اقپانداعى، اقتۇتەك شىرشاعا ۇقساس،
اق قىراۋعا بويالدى-اۋ، قارا بۇرىم...
كورە-كورە تالايىن قياناتتىڭ،
كوكىرەككە كول ارمان ۇيالاتتىڭ.
قالىڭ ويعا قامالعان مەن سەكىلدى،
بۇلت استىنان قارايدى سىعالاپ كۇن.
اق ارمان، ارايلانعان ءۇمىت باردا
جاعاعا تولقىنداردى جاتقان ۇرىپ،
اق ارمان،
ارايلاندى اپپاق ءۇمىت!
اق ارمان، ارايلانعان ءۇمىت باردا،
اقىندار، جىر جازادى،
اقتارىلىپ!
كوندىككەن اپتاپقا دا، سالقىنعا دا،
كۇندەرىم، ازىرلەپتى تارتۋ جاڭا.
جانىما سول ەدى عوي سۇيەۋ بولعان،
بەرگەلى قاشان ءادىل -
حالقىم باعا!..
وزىڭمەن ءورىسىم كەڭ،
ورەم بيىك،
قاناتقا قالىقتايمىن،
ولەڭدى ءىلىپ.
تىلەيمىن وتسە ەكەن دەپ، كۇندەرىمدى،
نۇرىڭدى، سىرىڭدى دا تەرەڭ قۇيىپ!
ەرەكشە جادىراسا اسپاندا اي-كۇن،
بولۋى مۇمكىن ەمەس،
باسقاداي مۇڭ!
سارقىلماس ماحابباتى ول تۋعان ەلدىڭ،
تولقىنداپ،
كوكىرەكتە جاتقان ايدىن!..
اقىن دا ءبىر اسپاننىڭ قۇسى ەمەس پە
كۇندىز تولعاپ ويلارىن،
جالعاپ كەشتە،
ۇسىناتىن ولەڭىن تالعاپ كوپكە -
اقىن دا ءبىر اسپاننىڭ قۇسى ەمەس پە،
كوزگە ىلمەيتىن ەشكىمدى سامعاپ كەتسە!..
بايلىقتى دا ەلەمەي،
كەدەيلىكتى،
سونشا بايلىق يەسىن دەمەي مىقتى -
قارا كۇشتىڭ اتاسى قاجىمۇقان،
كوتەرگەن عوي،
قايسارىڭ، نەلەر جۇكتى...
سوزىڭە ۇيىپ تۇرعاندا قانشاما ادام،
ءمانساپ، بايلىق،اقىندار،
اڭساماعان.
اقىندارعا شىنايى مەيىر كەرەك،
مەيرىمسىزدەن توڭادى،
توڭسا دا ادام...
كۇندىز تولعاپ ويلارىن،
جالعاپ كەشتە،
ۇسىناتىن ولەڭىن تاڭداپ كوپكە -
اقىن دا ءبىر اسپاننىڭ -
قۇسى ەمەس پە،
كوزگە ىلمەيتىن ەشكىمدى سامعاپ كەتسە.
قالسىن ءبىر ءۇن
ۋاقىتقا قۇل ەمەسپىن باسى بايلى،
قولدى دا ءتاڭىرى ءوزى اسىرايدى.
الماسا باسىن شىڭنان ارىندى وزەن،
بۋىرقانىپ،
بۇرقانىپ،
تاسىمايدى!
كەشەگى باستاۋ دا ەمەن،
بۇلاق تا ەمەن،
وزەنمىن،
قۇزدان جاتقان قۇلاپ تەرەڭ.
شىنايى سىرشىلدىقپەن،
شىنشىلدىقپەن،
جول تاپتى
جۇرەكتەرگە شۋاقتى ولەڭ!
جىلامان، جىلاۋ ءۇشىن جارالماعان،
قورلاماسا بولعانى ادامدى ادام.
دوستىعىنان باسىمداۋ قاستاندىعى،
جايىم بار،
ادام ءۇشىن الاڭداعان.
بار شىعار مىقتىلىق تا السىزدىگىم،
جانىمنىڭ كىمگە اقتارام،
سانسىز مۇڭىن؟!.
سىرلارىن ايقايلاماي،
سىبىرلاعان،
كومىلىپ كوكىرەگىندە
قالسىن ءبىر ءۇن!..
ەسكەك جەلى ەرەكشە
ەسكەك جەلى ەرەكشە ەسىپ وتكەن،
اسەرىمەن ورالدى، وسى كوكتەم!
جۇلدىزدارى جىمىڭداپ، جىلۋ شاشىپ،
كەتەر ەمەس، تىم ەركە،
كەشى دە ەستەن!
كەتەر ەمەس، شىركىننىڭ كەشى دە ەستەن،
(سازدى ۇنىنە داۋسىمدى قوسىپ وسكەم).
جاستىعىمنىڭ كۇندەرى ەلەس بەردى،
كوز ۇشىندا كولبەڭدەپ،
كوشىپ وتكەن!..
كوكتەم سىرىن ادەتىم شەرتۋ كوپتەن،
(قوزعاۋدىڭ قاجەتى نە، دەرتىمدى وپكەن...)
تولقىپ كەلەم ارىنداپ، ءوز ارنامدا،
تولاستاماس ەكپىنىن -
كورسىن دەپ مەن!
جالبارىنىپ كورمەدىم كۇيسىزبىن دەپ،
جۇرەگىمنىڭ تۇبىندە ءۇنسىز مۇڭ كوپ.
كۇيسىز كۇنىم ومىردە كوپ بولعانمەن،
سەنىم بەرگەن جانىما،
جىرسىز كۇن جوق!..
كۇي دەگەن نە،
كوڭىلدىڭ قۇستارى ما،
قونارى دا بەلگىسىز، ۇشقانى دا.
قۇستارعا كوپ قارادىم قالىقتاعان،
كوڭىلىمنىڭ اينالعان قۇشتارىنا!
قار جاۋعاندا
سەن ماعان حابارلاستىڭ قار جاۋعاندا،
ءمانى بار قانشالىقتى اڭعارعانعا.
ۇنىڭنەن بويعا جەتكەن ءبىر جىلىلىق،
قايتادان بولەنگەندەي،
جاندى ارمانعا!..
بوبەكتىڭ بەينە اپپاق قۇنداعىنداي،
قالىڭ قار -
جاۋماۋشى ەدى جىلدا مۇنداي.
تاعدىرىم مەنى تاعى سىناپ وتىر،
شىڭدالىپ كەلسەم-داعى
شىڭدالۋداي!..
جىلاتىپ، جۇباتاتىن ءومىر-اۋ، بۇل،
كيىكتىڭ جەتىم لاعى ماڭىراپ ءجۇر...
سەن ماعان حابارلاسساڭ، قار جاۋعاندا،
قايتادان كۇمبىرلەدى،
قوڭىراۋ - جىر!
تۇرعاندا قوڭىراۋ - جىر، قوڭىراۋلاپ،
اعادى ءومىر - وزەن،
ومىراۋلاپ.
كەتەر-اۋ، كەتسە-داعى جات پيعىل جان،
كەتەر مە مەنەن جاستىق،
ءومىر اۋلاق؟!.
سەن ماعان حابارلاستىڭ قار جاۋعاندا،
ءمانى بار قانشالىقتى اڭعارعانعا.
ۇنىڭنەن بويعا جەتكەن ءبىر جىلىلىق،
قايتادان بولەنگەندەي،
جاندى ارمانعا!..
ءتىلسىز مۇڭ
كۇبىرلەپ ىشتەي كۇرسىندىم،
ءوتىپتى قانشا جىرسىز كۇن.
جوسالاپ، ءتىلىپ بارادى،
جۇرەگىمدى ءتىلسىز مۇڭ...
سىرت كوزدەر قايدان اڭداسىن،
تۇسكەنىن سالماق جانعا شىن.
كۇندەرىم زۋلاپ بارادى،
جۇزىمە سالىپ تاڭباسىن...
بەتتەرىن بۇرىپ شالعايعا،
قيىرعا قۇستار سامعاي ما؟
اۋىرلىق ارتقان جىلداردىڭ،
ىزدەرى جاتىر ماڭدايدا!..
ىزدەرى جاتىر ماڭدايدا،
دامدەرى تاتىپ تاڭدايعا،
نە كۇيدە جۇرگەن حالىڭدى،
سۇرايتىن بىزدەن جان قايدا؟!
تۇسىنەر سەنى جان قايدا،
جانا ما باعىم،
جانباي ما؟..
قانار ما سۋسىن،
قانباي ما،
بولار ما، اتتەڭ، جەتەر كۇن،
ارمانعا قانات تالماي دا!..
كۇبىرلەپ ىشتەي كۇرسىندىم،
ءوتىپتى قانشا جىرسىز كۇن.
جوسالاپ، ءتىلىپ بارادى،
جۇرەگىمدى ءتىلسىز مۇڭ...
كۇندەر ءوتىپ...
كۇندەر ءوتىپ بارادى،
كۇندەر ءوتىپ،
قاپتايدى قالىڭ ويلار تۇندەلەتىپ.
قوڭىر، نازدى داۋىسپەن اندەتەدى،
كىمگە جەتپەس اۋەنى،
كىمگە جەتىپ...
كۇندەر ءوتىپ بارادى،
كۇندەر ءوتىپ،
قاپتايدى قالىڭ ويلار تۇندەلەتىپ.
وتكەل بار ما ومىردە،
بەلگى بارما،
كوزدى جۇمىپ اداسپاي جۇرگەن ءوتىپ.
مەن ءبىر جانمىن ءومىردى سۇيگەن ەرەك،
كوڭىلدى كوتەرەمىن كۇيگە بولەپ.
جاعامىن جاستىق وتىن
جالىنداتىپ،
جالىنى جوق تىرلىگىڭ كىمگە كەرەك.
كۇندەر ءوتىپ بارادى،
كۇندەر ءوتىپ،
قاپتايدى قالىڭ ويلار تۇندەلەتىپ.
قالدىرعان ويلارىنان اڭعاراسىڭ،
جاتقانىن بۇل ومىردەن كىمدەر ءوتىپ...
تاكاپپار، سۇلۋ دۇنيە
تاعدىر - جالعان سىڭعىرلى ءۇن،
ساعىمدى تالاي سىندىردىڭ.
جىلاسام دا شىن جىلاپ،
كۇلسەمداعى شىن كۇلدىم.
تاعدىر - تارپاڭ تۇلپارداي،
كوسىلە جۇيتكىر بۇلتارماي.
تالاي ءانىم تۇنشىعىپ،
ىشىمدە جاتىر شىرقالماي.
اقىن بولىپ جارالىپ،
وتىرمىن ويعا قامالىپ.
ءساۋىردىڭ ەسكەن سامالى،
كەلدىڭ بە الىپ جاڭالىق.
ەلتيمىن كوكتەم كۇيىنە،
باقىتقا، ايتشى، كىم يە؟
كوزدەن عايىپ بولارسىڭ،
تاكاپپار،
سۇلۋ دۇنيە!
