مەيىرحان اقداۋلەت ۇلىنىڭ ولەڭدەرى
مەيىرحان اقداۋلەت ۇلى 1950- جىلى 10- مامىردا اقتوبە وبلىسىنىڭ ىرعىز اۋدانىنداعى تەمىراستاۋ اۋىلىندا دۇنيەگە كەلگەن. 1983- جىلى اباي اتىنداعى پەداگوگيكالىق ينستيتۋتتىڭ فيلولوگيا فاكۋلتەتىن بىتىرگەن. قارابۇتاق اۋداندىق گازەتىندە، كەيىن «پيونەر»، «اراي» جۇرنالدارىندا، «قازاق ادەبيەتى» گازەتىندە قىزمەت ەتتى. «التىن وردا» گازەتىنىڭ باس رەداكتورى بولدى. قازىر «شامشىراق-اقتوبە» ج ش س ديرەكتورى. «باستاۋ»، «جەتىگەن»، «شيراق عۇمىر» ت.ب. جىر جيناقتارىنىڭ اۆتورى.
گۇل - جۋسان
گۇلدى ايايمىن - ءومىرى ءوزىن الداپ، تەككە وتكەن -
...شىنشىل وسكىن كورمەدىم،
جۋسان،
شەڭگەل،
كوكپەكتەن!
ۇزىك-ۇزىك
كۇلكىڭ مەن كولگىرسۋىڭ، تەپكىڭنىڭ
ءبارىن ...ءومىر،
ماجنۇنگە لايىق باقىت دەپ ءبىلدىم.
ايىپتىمىن الدىڭدا،
ارنامادىم گۇلگە ولەڭ -
گۇلدىڭ سولىپ،
بوياۋدىڭ وڭاتىنىن بىلگەن ەم،
مەن جۋسانعا ءىنىمىن. شەڭگەل بولىپ كەكتەنەم -
كوكپەك جاققان كونە ءۇيدىڭ
كوجەسىمەن كوكتەگەم.
...ورمانى كەم،
ءدۇرداراز - توبىلعىسى، جىڭعىلى،
سورتاڭى مول،
سۋى اششى، كەڭ دالانىڭ مۇڭدى ۇلى
تارتا تۋسا تەگىنە - تۇكىرمەيدى جالعانعا،
جانعا قونسا جالعىز شاڭ، اينالادى ارلانعا!
ءدىلى - جۋسان،
قيالى - قىپشاقى ەردىڭ تارلانى،
جىلقى ءمۇسىن بولمىسى. سوردان كەرمەك ارمانى،
مۇڭى قوبىز،
ءتوزىمى بولدىرتارداي تۇيەنى،
دومبىراسى - دۇعاسى،
ءسوزى - سەرتى كيەلى.
قىران تۇگىل،
قارعاسى قارا ويدى ۇعار قيادان
وسى دالا - وتانىم. ۇقساماۋعا - ۇيالام.
باقىت، بايلىق،
اس پەن توي،
شەكسىز شاتتىق، مۇڭ - نالا.
دانا،
داۋكەس،
باتىر ەز... -
ءبارىن كورگەن بۇل دالا،
تانىپ كەتپەي
تىرلىكتىڭ باعزى اۋەنى - كۇيبەڭنەن،
وزگەنى دە،
ءوزىن دە الداماۋعا ۇيرەنگەن.
جۋسانىمىن مەن سونىڭ.
«گۇل عۇمىرى بايانسىز!» -
كۇلىپ تۇرىپ ايتاتىن اق سىرىم دا - اياۋسىز،
وسى - مەنمىن، ەي، ءومىر،
سەرتىم - جالقى، ءمىنىم - مىڭ.
اياپ ايتام اتىن دا
ەسەبى جوق گۇلىڭنىڭ!
شال:
دۇنيە-اي...
دۇبىرلەتىپ شايقاپ ەدىك،
تاعدىردىڭ ۇسىنعانىن قايتا بەرىپ...
بۇگىن، مىنە،
باس بىلگەن قوي تورىمىز
قىتىقتارى باسىلعان، سايتانى ءولىپ.
اڭعا شىقسا ىلەتىن اڭدىعانىن،
قىران ەدىك -
قۇتى ەدىك قانجىعانىڭ.
تۋىرلىقتى تۇرە ساپ،
قاراڭعىدا
قاندىرۋشى ەك قالقانىڭ بال قۇمارىن...
قىز-قاتىننىڭ
نۇر تامعان گۇل وڭىنەن،
ەسەپتەسىپ جاتپاي-اق جۇرەگىمەن،
ىشتە جىلان جاتسا دا،
ىڭكار كۇلىپ
ءدىر قاقتىرىپ قىسۋشى ەك بىلەگىنەن.
ءمولدىر سۋدان
بالاقتى مالىپ ءىشىپ،
قاراپ ءجۇرىپ قاقتىعىس ساعىنىسىپ،
بارىمتاعا بارىپ كەپ،
قالماقى ەرگە
قايتا قونىپ، تاقىمىڭ تاعى قىشىپ...
ءوتتىڭ داۋرەن،
قايتەمىن ايتا بەرىپ،
شارابىنان مارتتىكتىڭ شايقاپ ەمىپ...
قارعاپ قالعان قارا قىز،
قۇل بولار ەم -
كوزىمە ءبىر كورىنسەڭ، قايتا كەلىپ...
مويىنداۋ
ۇمىتتىم ءبارىن!
وزگەنىڭ ۇمىتتىم ءبارىن -
ورتەنۋدەن سوڭ ءسونۋدىڭ جۋىق تۇرعانىن،
ۇمىتتەرىمدى
جوق ىزدەپ مۇناردى كەشكەن،
كۇدىكتەرىمدى...
مۇڭدى دا شىعاردىم ەستەن -
بۇل قۇدىرەتىڭمەن سەن ءبارىن ۇمىتتىراسىڭ -
كوزىڭمەن وقىپ ءبىر دۇعا،
كۇلىپ تۇراسىڭ.
كۇلىپ تۇراسىڭ -
جۇزىڭە كوپ تەلمىرەمىن،
وزىمە ءوزىم قيماستاي نەتكەن گۇل ەدىڭ؟
ءامىرشى جوقتا جايعاسىپ جاقۇت تۇعىرعا،
حانىمىن قۇشقان ۇقسايمىن باقىتتى قۇلعا!
دۇنيە-اي...
بۇل دا بايانسىز.
قالتىراپ، ارەڭ،
جازمىشپەن جاعا جىرتىسار قالپىما كەلەم.
قالپىما كەلەم -
موينىمنان بىلەگىڭدى الام،
قورعانسىزىم-اي،
تەلىگەن تىلەگىن ماعان.
ىستىق سەن جايلى
ىرشىتقان جاسىنىم قارىپ،
ساپ-سالقىن ويعا ورانام باتىلىم بارىپ...
تەرەزەسى اشىق جانىمنىڭ كورەسىلەرىن
تەڭ بولىسەسىڭ -
سونىڭا كوپ وكىنەمىن.
كوپ وكىنەمىن -
ءوزىم-اق كورەتىن ەدىم.
كورگىسىز وتتى وزىڭە نەگە تىلەدىڭ؟
«قىپ-قىسقا-اۋ عۇمىر،
قىپ-قىسقا، نەعىلاسىڭ؟» - دەپ،
قاسىڭدا تۇرعان ءوزىمدى ساعىناسىڭ كەپ!
«وتكىنشى...» دەۋگە ءداتىڭ جوق،
تاڭداي قاعاسىڭ.
ءتاتتىنى تاتقان حاۋادان اۋماي قالاسىڭ!
. . . .
اۋماي قالاسىڭ...
ال، مەنى،
ادام اتانى
سەندەلتكەن سەزىم جەتەلەپ بارا جاتادى!
ارىزداسۋ
تۇسە بەرمە وكىنىشتىڭ ورتىنە،
ايتپا بەكەر جەلگە سىر -
ءسۇيدىم دەپ ەم، تۇرماي كەتتىم سەرتىمە،
سەن كەشىر!
تابىلمادى مەنەن كۇتكەن كوپ ارمان -
تۇگەندەيسىڭ قايبىرىن...
مەن - تۇسىڭە ەنىپ، كەنەت جوعالعان
ەلەسى ەكەم قايعىنىڭ.
دارىندىلار شاق شىدايتىن كەسەلدىڭ -
شىن ءسۇيۋدىڭ ۋىنان.
مەنىمەنەن بىرگە ۇرتتاپ ەڭ، نەشە ءولدىڭ؟
ءالى ءورتسىڭ... مەن سۋىعام.
ەستە قالسىن
جاپىراق-جانىڭ جەگەنىم،
ۇمىت بولسىن سۇيگەنىم،
ورنىن سيپاپ بەكەرگە وپىق جەمەگىن
سىنىپ تۇسكەن تۇيمەنىڭ.
شاشىڭ مۇلدە كەتتى اعارىپ. كۇرسىنبە،
ەسىڭە الما، ۇمىتقىن -
مەن - ەلەسپىن. سىعالاي ما قۇر سۇلدەم
ساڭىلاۋىنان قۇلىپتىڭ؟..
دارمەنىڭ جوق شاشىڭ جۇلىپ جىلاۋعا،
ۇزدىگەرسىڭ،
تىنارسىڭ،
جالىنار ەم «سونى ايا!» دەپ قۇدايعا -
ەلەس ءتىلىن كىم السىن!...
سەن قيراما. نەسى كەتسىن ەلەستىڭ -
ودان مۇڭسىز ەلدە جوق.
مەن -
ءوزىڭدى ءوپ-وتىرىك، كومەسكى
جالىنىمەن جالعىز شارپىپ سونگەن وت!
جۇمساقتىق
(لەسبەككە)
قارا جەردىڭ بەتىندە اپپاق ايعىز -
ماقتا ما ەدى، دەگىزگەن جاتقا «بايمىز»؟
ماقتا مىنەز نان جىگىت قوي باۋىزداپ،
شاي قۇيادى مايىسىپ ماقتاداي قىز.
«قۋ الادى دەۋشى ەدى، ءا قۋسا قۋماي -
ءبىز دە الارمىز بۇيىرتىپ تۇرسا قۋداي...»
اسىل دەمەي،
«اسىل» دەپ، اسەمسىتىپ،
جەڭگەي ايتقان ءازىلدىڭ جۇمساعىن-اي!
جۇمساق ءازىل،
جۇمساق ناز،
جۇمساق ولەڭ...
ءىشىم پىسىپ، ءبىر شاتاق تۋسا دەپ ەم!
تەنتەكتىگىم شاق سىيدى تەرى استىنا،
تۋا ءبىتتى كورمەپ ەم مۇنشا كونگەن...
قويىنىنا جۇپ-جۇمساق مۇڭ ساقتاتىپ،
ءتۇن جانتايدى،
كۇن-داعى جۇمساق باتىپ،
جۇمساق قۇرداس «جاكەلەپ» ءيىپ قالدى،
جۇمساق زىلگە شامدانىپ، تۇرساق تا اتىپ!
جۇمساقتىقتىڭ كوشكەندەي امالىنا،
سامايىمنان سيپاعان سامالى دا،
جۇمساق كورپە،
جۇمساق ەت،
جۇمساق بىلەك...
جۇمساق شوڭگە بۇيىردى تابانىما.
جۇمساق كەمپىر،
جۇمساق شال...
جۇمساق بالا،
(جۇققانى ما جۇمساقتىق قۇرساققا دا؟)
قاراپ تۇرىپ قاهارعا مىنگىم كەلدى!
...جۇمساق اۋىل،
كوڭىلىڭە كىر ساقتاما.
جەردەگى بار جول شەكتەۋلى
جەردەگى بار جول شەكتەۋلى،
كۇن قىسقا - مۇڭىم كوپ ەمەس -
كوزىمنەن كولبەپ كەتپەيدى
كوكتەمدە كورگەن كوك ەلەس.
تۇسىمدە -
اتتەڭ ... تۇسىمدە! -
جانارى كۇندەي كۇلەگەش،
ماڭگى ورتەپ ءوتۋ ءۇشىن بە،
جولىققان ماعان ءبىر ەلەس.
پەرى مە،
جىن با، پەندە مە،
تاعدىر ما تالقى سايلاعان؟
ءتۇس بولىپ سىڭىپ كەۋدەمە
ءبىر ەلەس مەنى ارباعان.
كوزىنەن ۇشقىن شاشىراپ،
دەمىمەن تىلسىم كۇيدىرىپ،
قاپاسىمدى ەپپەن اشىپ اپ،
قولقاما قولىن تيگىزىپ...
جىميىپ جۇمباق قۇدىرەت،
جۇرەككە تاقاپ جۇرەگىن،
جۇزىمنەن ءوبىپ ءبىر رەت،
ءورت تاستاي قاشقان گۇل ەرىن.
ورانىپ كوكشىل جىبەككە،
ورامال سالعان سول ارمان،
ءتۇس بولىپ كەلىپ،
تۇنەككە
كەتكەن دە ءسىڭىپ...جوعالعان!
كەز بولىپ ەلەس ىشىندە
سەن بولارمىسىڭ ەستى العان؟
...كوز ءسۇزىپ ءوتۋ ءۇشىن مەن
كوزىڭنەن سۇيمەي، كەش قالعام...
قۇمعا تۇسكەن ءىزىڭدى قۇلاي سۇيگەم
قۇمعا تۇسكەن ءىزىڭدى قۇلاي سۇيگەم...
ءبىر رەت
قۇپياسىن اشىپ اپ، قۇنى كەتكەن قۇدىرەت!
ايعا عاشىق،
اقىماق ارىستانعا ۇساعان
سول سەزىمنەن ارىلىپ،
قوبىز تارتتىم قۇسادان -
الاقانىم جايعانعا
الامىن دەپ مەنى ەمدەپ،
اسپانتەكتى اسقاقتىق، كەتكەنىڭ نە تومەندەپ؟
قالعانىڭ نە تولەجىپ؟
«قادىرىڭدى ءبىل» دەپ ەم،
قايسار،
اپپاق ساۋلەمەن قاشاپ جازىپ تۇنگە ولەڭ،
جۋسان مۇڭدى «جۇپار» دەپ،
ساعىم قۋىپ سارىلىپ،
اقىل-ەستەن ارىلعان باقىتتى ەدىم...
ءبارى ۇمىت:
كونە جەردى جايلاعان
كوپ مەنمەنگە ۇساپ قاپ،
كوز الدىمدا سەن نەگە
سالا بەردىڭ ۇساقتاپ؟
كۇلەسىڭ دە جىلايسىڭ،
الداناسىڭ، الدايسىڭ،
سەنىپ تۇرىپ، سەنبەيسىڭ... -
كۇللى ەستىدەن اۋمايسىڭ،
تابالاتپاي ءۇمىتتى،
وكىنىشتى جۇگەندەپ،
كۇتتىم ىشتەي قانشاما
...«ءوز قادىرىن بىلەر» دەپ...
قالاي ساعان تابىنىپ،
تالپىنباقشى ەندى ولەڭ -
قۇمعا تۇسكەن ءىزىڭنىڭ قۇلى ەمەس پە ەم مەن دەگەن؟!
اقىلدى ەمەس...
اقىنمىن -
كوپ دامەتىپ، از العان،
جاق قارىسىپ،
ءتىل سەمدى تىلەپ شەككەن جازامنان.
جانىم مەنىڭ - ءدارۋىش،
دارمەنىم جوق جىرلارعا -
قۇپياسى اشىلعان قۇدىرەتتە قۇن بار ما؟..
..قۇلاي سۇيگەم...
سول شولدەن سولاتىنداي بولدىم-اۋ:
جەرگە نەگە تۇسكەنسىڭ؟
كوككە سوزعان قول مىناۋ...
تۇنگى ءورت
قاپ-قارا ءتۇن،
توسىنە ءىنجۋ تاققانمەن،
جەندەتتىكى - كيىمى.
ءومىر ەمە-ەس!..
ءوتىپ بارا جاتقان - مەن
ورتتەن بەتەر كۇيىگى.
-كونبەيمىن! - دەپ كوپ الىستىم جالعانمەن،
كوردىم.
كوندىم.
جەڭىلدىم.
ەكىندىدە
ەسى اۋىسقان ارمانمەن
باقۇلداستىم.
نە ءبىلدىم؟
اجالدىنى قۇلشىندىرعان ەجەلدەن
نۇرلى الدانىش ىزدەپ ەم.
تاپتىم... ءتىرى كولەڭكەسىن - ءوزى ولگەن.
ءورت. وكىنىش. كۇزگى ولەڭ.
ءومىر كەشتىم. وكىنەرگە جوق امال -
سۇيگەن ءوزىم. سۋىنعام.
جەزوكشە-ءتۇن، جەلەگىڭە وراپ ال
تاعى ۇرتتايىن ۋىڭنان.
اجال تۇستەس توسەگىمە كەلىپ كىر -
جەندەتتىكى - كيىمىڭ!
تۇسىمە ەنبەس راحاتپەن جەلىكتىر،
كىسى كورمەس كۇيىگىم....
كۇز. توبا
اقتى جۇلدىز تاس توبەمنەن «اعالاپ»،
اراشاعا تۇسپەدىم.
سالداقى ءتۇن ساق-ساق كۇلدى تابالاپ،
بارماعىمدى تىستەدىم.
- جاز ءوت-تى! - دەپ جاسىل بوياۋ
جىلايدى -
مەن قايتەيىن،سارعايار.
قارعاعانسىپ قاراڭعىنى-قۇدايدى -
قالتىراعان شام دا - ايار.
«تۋعان ەكەم - ولەرىمدى بىلەم مەن،
تاڭدى قارعاپ كۇن باتار....
سىنىق ساۋلە كۇتىپ قايتەم بىرەۋدەن،
قاي جاناردى قۇرعاتام؟»
ج-جا-العا-انسىڭ-ڭ! - دەپ،ماڭگىلىكتىڭ
جاعاسىن،
جۇلقىلاپ ەم، قىڭبادى.
جەسىر-ءومىر جۇباتادى بالاسىن
جىرىم-جىرىم قۇنداعى...
مىڭ عاسىرلىق ماڭگى ويىننىڭ ءمانى -
وسى.
بوياۋى،تەك كونەرگەن.
مە-ەن؟
...ءسابيمىن
سەنىمى مەن دامەسى
وزىنەن زور،
ولەرمەن...
ايەل
ۇلى سۋرەتشىنىڭ كورمەدەگى «جالاڭاش ايەل» اتتى
تۋىندىسىنىڭ جانىندا بىرەۋلەر ىرجاڭداسىپ تۇر.
مەيلى...
ءالىڭ جەتسە،
جانارىڭدى الا قاش -
ايەل! ايەل...
ايەل تۇتتاي جالاڭاش!
ايەل ەمەس،
كۇللى الەم تۇر الدىمدا
كۇناسى مەن قاسيەتى ارالاس.
الدە قاتەر،
الدە ءلاززات،
الدە مۇڭ؟
جىر وقۋعا
جەتپەي قالدى دارمەنىم،
جۇدەمەدىم جالعان سوپى جۇزدەنىپ -
كۇناهارعا قۇنى تيىن سالدەنىڭ:
شاراپ بار ما؟
ۋ قوسساڭ دا،
قۇي ءبارىن،
التى قۇرلىق،
ءتورت مۇحيتتى سىيلادىم!-
ارىستاننىڭ ءوزى-اق ەدىم...
ال، مۇنى
الاڭعاسار سەزىم، ساعان قيمادىم.
بەزەۋ بەتىن بوياتقانداي قىنامەن،
اسىرەقىزىل ۇرعاشىڭا ۇناپ ەم،
ايەل ەمەس،
قارسى الدىمدا قاس قاقپاي
قاسيەتتى ءهام كۇناهار تۇر الەم.
جۇرەگىمدى جارار بولدى-اۋ جاسىن ءان...
الەم-ايەل!
قۇزىرىڭا باس ۇرام،
قاسيەتىڭدى كيە تۇتىپ،
كۇناڭدى
ءوز كۇنامداي جانۇشىرىپ جاسىرام
...نە جايساڭى ىشىمدە ءولدى ارماننىڭ!
جالعىز مۇڭ بار -
جان بىتكەننەن قالعان مۇڭ:
- ايەل! - دەسەم،ءان سالاتىن مىلقاۋدىڭ،
- الەم! - دەسەم، كوزى سوقىر...
تاڭعالدىم!
ءتۇن. قۇسا
- مۇمكىن ەمە-ەس! - دەيدى ىشقىنىپ جۇرەگىم -
...مۇمكىندىگىم سول عانا.
ءتۇسىم بە ەكەن؟- قول تاپسىرىپ جۇرەمىن
يمانى جوق مولداعا.
- كونە المايمىن!- دەپ جىلايدى ولەڭىم،
جۇباتا الماي ميىم دال.
ونىڭ نۇرلى ساۋلە تولى زەرەنىن
بىت-شىت قىلدى قۇيىندار.
ەبىرەي شال «ەل - سەنىكى!» دەپ كۇلدى-
...سوعان دا ءماز سورلى اعام.
قياناتقا قيا دا الماي تەكتىمدى،
قوستاي دا الماي، قورلانام.
تيىنعا وتپەي ۇيات دەيتىن قۇرعىرىڭ،
اقىلىنان الجاستى ار -
وزگەگە ءالى جەتپەگەن سوڭ، ءبىر-ءبىرىن
...تالاپ جەمەك قانداستار.
پەرى كيىپ پەرىشتەنىڭ جەلەگىن،
جايناعانسىپ جالعان گۇل،
كوكتەن بەزىپ، كۇلدەن ىزدەپ كەرەگىن
ازىپ-توزىپ ارمان ءجۇر...
كيە كوشتى بابام سەنگەن ۇعىمنان-
...قالعانى - قۇر ءسوز-قاۋىز.
قازاقى ارمان، سەنەن مۇلدە سۋىنعام-
شايقاپ ءىشسىن وزگە اۋىز!
- سابىر! - دەيسىڭ، جانىم-دالام، جالعىزىم -
سابىر سەنى سال قىلعان!
اق جۇزىڭە كۇللى ءىبىلىس سالدى ءىزىن -
ال، قاشىپ كور تاعدىردان...
اكىرەڭدەپ، اكەمسىڭدى كورىنگەن -
...جىلاپ بارار جوق ءتاڭىر.
«ۇيات كۇشتى، - دەمەۋشى مە ەڭ، - ولىمنەن»،
...كەل، كەل،مىقتىم، وتقا كىر!
تەكسىز ۇل-قىز تاپتاپ سەزىم قاناتىن.
ءان سالىپ ءجۇر...ارسىز ءان...
تابالايدى اق شىراقتى قارا ءتۇن -
...سوڭىندا تاڭ بار شىعار؟
شىقپاعان جان شىعار كۇننەن ۇمىتكەر -
نە بەرەسىڭ كەلەر كۇز؟
- مۇمكىن ەمە-ەس! - دەسەڭدەرشى،ەي،جىگىتتەر، -
...ىشتەن تىنىپ ولەرمىز...
كەش. جالعىزدىق
اقىرزامان ورنايدى ەندى -
كۇن ءولدى
قىپ-قىزىل بوپ ۇياتتان.
وكىنەردەي ەشتەڭە جوق.
بىرەۋدى
ءوپ-وتىرىك جۇباتپان...
«ەسى اۋىسقان دۇنيەدەن جالىقتىم -
ەمەكسىردەي نە بار، ال؟...
ەلەسىندەي جۇماق پەنەن تامۇقتىڭ
كورگەنىڭ مەن كوكەيكەستىڭ كەرەعار!
ءومىر دەگەن وسى بولسا...
شىدارمىن،
وشپەيتىن دە ونبەيتىن...
مەن ءتاڭىردىڭ زو-ور قاتەسى شىعارمىن
ءوزى عانا جوندەيتىن؟...
ەلگە ەلەكتەپ
قۋانعانسىپ جۇرەمىن،
جىلاعانسىپ مەن نەسىن؟ -
قۇل قۇلىقسىز كوتەرەدى بىلەگىن،
پاتشا - قۋىس كەۋدەسىن...
دوسىم دا جوق،
دۇشپانىم دا جوق مەنىڭ -
ءبارىن ءۇنسىز كەشىرگەم.
ءولىپ ەدىم - ءومىر ءوتىپ كەتپەدى -
شىقپاي قويدى ەسىمنەن!»
...اقىرزامان بولماي قالدى. ءتىرىمىن.
ويىم - جىندى، ايكەزبە.
عاسىر ءوتتى... ۇزىلەردەي جۇلىنىم -
...جولىعامىز قاي كەزدە؟..
قاراۋىل - قاراوي
قايتپاس بولدىڭ رايدان -
قاراۋىلدا جەڭدىڭ، مۇڭ!...
قاي-قايداعى وي قاجىتىپ، قاروي جاققا تەلمىردىم.
ميىم ۋعا مالعانداي.
ۇعار دەيسىڭ قاي كىسى -
ماحامبەت پەن ابايدان قالعان مۇرا - قايعىسى!
«ۇلى، ۇلى...» دەپ، ۇلىپ ءبىز،
ۇلىلىقتىڭ نە ەكەنىن
ۇعا الماپپىز -
قان جۇتىپ، قايعى قۇسقان ەكەۋىن...
«قاراۋىلعا باردىڭ با،
قارالى اۋىل كوردىڭ بە؟!
قاروي جاققا قاراۋمەن قارا وي جانشىپ ءولدىڭ بە؟»
...ولگەن جوقپىز. ءتىرىمىز (ءالى كۇنگە ەسەنبىز!) -
ءماز بولاسىڭ...
كورگەنىڭ ماڭگۇرت - كوكتەم، مەشەل كۇز.
مۇڭنان ولگەن ابايدى ماقتاپ بەردىك قاتىرىپ،
ماحامبەتتىڭ ىزاسى - ماقالاعا
تاقىرىپ...
«ورىنى بار وڭالار ؟» - ونەر مە ەكەن ءىسىمىز -
ابىلايدىڭ اه ۇرىپ، اقىرعى ايتقان ءتۇسى - ءبىز.
«باس-باسىنا بي بولعان» باسقالاردى بىلمەيمىن -
وزەگىمدى ءشىرىتتى ورتتەن قالعان كۇلدەي مۇڭ!
زامان - جاڭا،
مۇڭ ەسكى- ەكەۋىنىڭ كوز جاسى -
ايقىن بولدى قازاقتىڭ ارمانىنىڭ
توزباسى!
قاراۋىلدا،
قايناردا... ەلەسى ءجۇر ابايدىڭ.
قاپ-قارا ءتۇن.
قامىعىپ قاروي جاققا قارايمىن...
«قاراۋىل - قاروي. قاروي - قاراۋىل،
قارا اۋىل - قارا وي.
قارا وي - قارا اۋىل!...»
