احمەد ۆيكيپەدياسى: اق ەدىلدىڭ تاسۋى
جازعىتۇرعى لاي سەلدەردىڭ وردەن تومەن توبەنىڭ باۋىرىمەن شۋلاپ، سىلدىرلاپ جۇگىرگەنىن قاراپ تۇرعاندا وتە راحاتتانۋشى ەدىم. تاعى ءبىر قىزىق كورەتىن نارسەم - سەلدىڭ بەتىن شىبىقپەن تازارتۋ ەدى، ءبىراق مۇنى ماعان كوپ لۇقسات ەتپەيتىن.
ەسىگىمىز الدىنان اق ەدىل كورىنىپ جاتادى. مەن وزەن قاشان بۇزىلار ەكەن دەپ تىنشىماي كۇتتىم. اقىرىندا سارعايىپ كۇتكەن كۇنىم دە جەتتى! ەسەكەڭ ەرتەڭگىسىن مەن تۇرار- تۇرماستان اسىعىپ كىرىپ كەلىپ، قۋانىپ: «اق ەدىل بۇزىلدى» - دەدى. كوزدى اشىپ- جۇمعانشا كيىنىپ، ەسىك الدىنا ىرعىپ شىقتىم. بىرەۋدى جەپ جىبەرگەندەي بولىپ قاراي باستادىم. ەكى جيەكتىڭ اراسىمەن قاراۋىتقان جالپاق كوك مۇز جوسىپ بارا جاتىر كەيدە سارى مۇز دا زىرعىپ وتە شىعادى.
وزەندى كەسە تۇسكەن قىسقى جول الدەقاشان جوڭكىپ اسىپ بارادى، ونىڭ ۇستىندە ءبىر سورلى قارا سيىر ەسىنەن تانىپ، ول شەتىمەن بۇل شەتىنە شاپقىلاپ ءجۇر. شابۋىلداپ جۇرگەن سيىر تيتتەي جاڭىلىپ باسسا، قاسىمداعى قىز- قاتىندار اياپ شۋ ەتە تۇسەدى. سيىردىڭ وكىرگەنى قۇلاققا ءتيىپ تۇر. سورلى مالدى مەن اياي باستادىم. بيىك تىك جاردىڭ سىرتىنا بارا بەرگەندە، وزەن جالتارىپ كەتەدى، جارتاس ارتىندا جول دا، ۇستىندە وڭكىلدەپ جۇگىرگەن سيىر دا تاساعا ءتۇستى.
ءبىر كەزدە مۇز ۇستىندە ەكى يت كورىندى، ءبىراق ولاردىڭ ساسقالاقتاپ سەكىرگەنى اياۋدىڭ ورنىنا قاسىمداعىلاردىڭ اراسىندا كۇلكى تۋعىزدى. جۇرتتىڭ ءبارى دە يتتەر سۋعا كەتپەيدى يا قارعىپ، ياءجۇزىپ شىعار دەپ سەندى. مەن دە سوعان نانىپ كەتىپ، سورلى سيىردى ۇمىتىپ، باسقالارمەن بىرگە كۇلە باستادىم. يتتەر جۇرتتىڭ ءۇمىتىن اياقسىز قالدىرمادى. كوپ كەشىكپەي جيەككە ءوتىپ شىقتى. مۇز ءالى
تۇتاس تىزبەكپەن ءوتىپ جاتىر. مۇز سىقىرلاپ، دال- دال بولىپ سىنىپ جاتىر، ارالارىندا سۋ شالپ- شالپ ەتەدى. مۇزدار ءبىرىنىڭ ۇستىنە ءبىرى ىرعىپ مىنىسەدى، ىرىرەك مىقتىلارى السىزدەرىن بۇگەرلەپ استىنا سالىپ بارادى. مۇزدار سىرەسىپ، بۋىلعان جەردە ءبىر قىرى كوككە كوتەرىلىپ، جونەلىپ كەتەدى.
كەيدە سوعىسىپ كەتكەن ەكى مۇز كۇل- تالقان بولىپ ۇساتىلىپ، استىنا باتادى. قوبىزدىڭ كۇڭىرەنگەنى سياقتى سارناپ، انىق قۇلاققا تيەدى. سول قورقىنىشتى زور تاماشاعا قاراپ بولىپ، ۇيدەگى اجەمە كەلدىم دە، كورگەن- بىلگەنىمدى قىزعىنداپ ايتا باستادىم. مالدان اكەم قايتقان سوڭ، اق ەدىلدىڭ بۇزىلعانىن بۇرىنعىدان دا بەتەر
قىزعىنداپ ۇزاعىراق سويلەدىم. ۇيتكەنى، نەدەن ەكەنىن بىلمەيمىن، اكەم ىقىلاستىراق تىڭدادى.
سول كۇننەن باستاپ، اق ەدىلگە دايىم قاراپ تۇراتىن بولدىم. وزەن ارناسىنان شىعىپ، الاسا جيەگىن جاپتى: تەڭىزدەي جارقىراپ، دالانى شايا باستادى. كۇنبە- كۇن وزەن ءتۇرى وزگەرىپ، اقىرىندا سۋ سەگىز شاقىرىمنان اسۋ جەردى شايىپ، بۇلتقا ارالاستى. مىنەر جاقتا ۇشىنا كوز جەتپەيتىن جارقىراعان سۋ، بەتى تەپ- تەگىس، تاپ- تازا شىنى سياقتى. ءۇيدىڭ تىكە قارسى الدىندا سۋدان باسى قىلتيىپ، ءۇرپيىپ تۇرعان شەگىرشىن مەن ەمەن اعاشتار قاراۋىتادى، ۋاق ارالعا ۇقسايدى. تاسقىن سۋ كوپكە دەيىن قايتپادى.
اقساق ۇلى
