حافيزدەي ءسۇيىپ، ماجنۇندەي كۇيدىم دەرتىڭە. ەرعالي باقاش
2003-جىلى اتاجۇرتقا ورالعان. قاز ۇ ۋ-دىڭ جۋرناليستيكا فاكۋلتەتىنىڭ تۇلەگى. «دالا»، «جۇراعات»، «الاش»، «دارابوز» جۋرنالدارىندا جاۋاپتى حاتشى بولىپ قىزمەت اتقارعان. اقىن ەرعالي باقاش «جاستىق جالىنى» جىر جيناعىنىڭ اۆتورى.
***
سۇلۋ كەش ءتۇن قوينىنا كەتتى كىرىپ،
قالدى ىمىرت قۇرى بوسقا جوتكىرىنىپ.
تۇتىلگەن جۇندەي اناۋ اقشا بۇلتتىڭ،
قاسىنا تەمىرقازىق جەتتى كۇلىپ.
كورىندى سىلاڭ قاعىپ اي دا كەرىم،
كوكتەمنىڭ ساعىنىپپىن مايدا لەبىن.
گۇل ەمەس، پانا ىزدەگەن جارىق نۇردان،
كوبەلەك- اۋ، جاستىعىم قايدا مەنىڭ؟!
قارايدى جۇلدىز كوكتەن ءتونىپ بىزگە،
ىڭكار بوپ قالدى ما ەكەن كورىپ تۇزدە.
كوكتەمدەي قۇلپىرعانمەن بار تىرشىلىك،
كوز جاسىن جەرلەيتىندەي كومىپ كۇزگە.
كۇز مىنە، دىردەك قاعىپ جاپىراق تۇر،
قۇلازىپ قالادى ەرتەڭ اتىراپ تۇل.
«بارمىن با، جوقپىن با»، - دەپ تىرشىلىكتە،
كۇرسىنەر تەرەك بايعۇس اھىلاپ قۇر.
جوق وكپە، جۇپار اڭقىر قوڭىر كەشكە،
ىلەسىپ كۇن كەشەرمىز ءومىر كوشكە.
سانامدا سارى ۋايىم سالادى ويناق،
سابىرعا شاقىرا الماي كوڭىلدى ەسپە.
ءبىر كورىنىپ جوق بولدى...
ءبىر كورىنىپ جوق بولدى كوكتەم ارۋ،
ديدارىنا جان ەدىك كوپتەن ءزارۋ.
كوككە جايىپ ساۋساعىن ءدىر- ءدىر ەتىپ،
كوك تەرەكتەر كۇتەدى كوكتەن ءدارۋ.
بۋى شىعىپ، قارا جەر بۋسانا الماي،
اق تەكەمەت ءالى دە تۇمشالارداي...
جالت- جۇلت ەتكەن جۇلدىزدار ۇزاپ كەتتى،
تاستان تاسقا سەكىرگەن تۋشالارداي.
جىلت ەتكەن كۇن سونەدى بۇلتقا كىرىپ،
ءبورى ۇلىعان اۋلاقتا، قۇرتقا كۇلىپ.
تەكەمۇيىز اي اناۋ مىسقىلدايدى،
كوكتەمشىلىن دەپ ءوزى… جۇتتا ءجۇرىپ.
اساۋ بۇلاق جىلتىراپ بۇلاڭ قاقپاي،
تىنادى ىشتەن جىلعاعا سىر اڭداتپاي.
ارى- بەرى جوڭكىلگەن اقشا بۇلتتار،
ءجون ەدى ءبىر جاۋعانى ۇرانداتپاي.
كوك قىلتيسا بەتكەيدە كوڭىل وسەر،
بولماشىعا الدانىپ ءومىر وتەر.
جۇدەگەن تال، مۇجىلگەن قارا اعاشقا،
قاراپ تۇرىپ دەي بەردىم ءبارى بەكەر.
نە ىستەۋ كەرەك مۇندايدا، كۇلەسىڭ بە؟
تىرىساسىڭ قالماۋعا كۇرەسىندە.
قىس ءبارىبىر قاباعىن جازباعانمەن،
كوگىلدىر تاۋ، كوك بەلدەر ۇلەسىڭدە.
***
قۇس جولى اناۋ سوققاندا قوڭىراۋىن،
اق بۇلتتاردىڭ تۇرتەدى اي ومىراۋىن.
ەنەسىمەن كوككە ورگەن قوزىلارداي،
جۇلدىزداردىڭ قاراشى جامىراۋىن.
ەركىن جايلاپ جارىقتى ءتۇن اقسيدى،
پانالادى كولەڭكە قۇراق، ءشيدى.
كەبەرسىگەن دالانىڭ ماڭدايىنان،
جىميىپ كەپ ءموپ- ءمولدىر بۇلاق ءسۇيدى.
بوي سۋىتتى سال ءىڭىر سايرانداعان،
تۇنگە بەرىپ بار ەركىن تايراڭداعان.
قالت- قۇلت ەتىپ اسپاندا قالقىعان اي،
قايىق سىندى جاعادا قايراڭداعان.
ەلپىلدەيدى، قارا ءتۇن جانى قالماي،
جۇلدىزدارسىز اسپاننان جالىعارداي.
ايدىڭ ءبىراق قاباعى اشىلمايدى،
ولە سۇيگەن كۇندى ءالى ساعىنارداي.
***
كۇنادان پاك سۇلۋلىعىڭ كوزدى ارباپ،
قيال- قۇسىم الەمىڭدى ءجۇر بارلاپ.
كوڭىلىمنىڭ باقشاسىنا قونساڭ عوي،
جان تەربەتەر، قۇدىرەتتى ءسوزدى ارناپ.
و، پەريزات!
بۇلبۇل ءۇندى گۇلزارىم،
ماحابباتتىڭ ارقالاتقان مۇڭ- زارىن.
ءمارتپىن، ءبىراق شاھارىم جوق سىيلايتىن،
ال حافيزدەي تۇسىنە الام قىز جانىن.
گۇل مەن قايىڭ ساعان تەڭەۋ بولا الماس،
ويتكەنى ولار سەمسە قايتىپ وڭالماس.
ءتاڭىر سەنى حاس سۇلۋ قىلىپ جاراتتى،
ءبىر كورگەن جان ماڭگى ەسىنەن جوعالماس.
تىڭدا مەنى، ايلالى ءومىر تۇلكىدەي،
قىرىن قاراپ، جيىرىلعانشا كىرپىدەي.
حاس سۇلۋلار بولماسا ەگەر جالعاندا،
حاس باتىرلار بولار ما ەدى كۇلكىلى- ەي.
كۇن مەن ايداي دارالانعان بولەكسىڭ،
زەرتتەلمەگەن، جۇپارى مول تۇنەكسىڭ.
جان بالاسى كورگەن زامات تاڭدانىپ،
كەۋدەلەردە دۇرسىلدەگەن جۇرەكسىڭ.
جۇرەك تۋلار،
جەل جۇلقىعان ەمەندەي،
ۇشىپ- قونىپ مازام كەتتى ەلەڭدەي.
تەرەزەمنەن سىعالايدى قوڭىر كەش،
بولمەمە سەن جارىق بولىپ ەنەردەي.
***
سۇيگەن جۇرەك بولادى ەكەن ەسسىزدەۋ،
عاشىق كوڭىل، قۇسا- مۇڭى شەكسىزدەۋ...
مۇمكىن بە، دوس، ويلاپ كورشى جۇرەكپەن،
اقىن بولىپ سۇلۋلارعا كوز سۇزبەۋ.
ءسۇيدى ەسەنين،
پۋشكين دە ورتەنىپ،
سودان بولار كەتتى ولار ەرتە ءولىپ.
ۇرپىسىنەن مىناۋ عازيز دۇنيەنىڭ،
شاتتىق ەمەس، وتەمىز ءبىز دەرت ەمىپ...
ءسۇيدى جۇرەك اجالدى دا جەك كورمەي،
شىن دوسىنا بالاپ ونى بەكتەردەي.
جۇماق بارىپ، بال- بۇلاقتان سۋ ءىشىپ،
حور قىزىمەن ءوسىپ- ءونىپ كوكتەردەي.
ءسۇيدى تاعى...
سۇيمەۋ كۇنا اقىنعا،
سەزىمى ونىڭ باعىنبايدى اقىلعا.
اجال كەلىپ، ماڭدايىنان سيپالاپ،
ءولىم كەلىپ اكەتكەنشە اقىمعا.
ءسۇيۋ ءلازىم، سۇيمەۋ ازاپ قينالدىم،
سۇيگەن جانعا دۇنيە كەڭ، يلاندىم.
اسىر- سالىپ جۇرگەن بولار جۇماقتا،
اسقاق حافيز ارۋىمەن شيرازدىڭ.
وھو، قيال، اسپانداتتىڭ نە دەيىن،
ءسۇيۋ،
كۇيۋ،
بارىنە دە كونەيىن.
ديدارعايىپ دۇنيەدە ادامدار،
مەن سەندەردى سۇيمەگەن كۇن ولەيىن.
قىزعالداقتار جانە ءبىز...
قىزعالداقتاردىڭ اراسىندا تۇرمىز الاۋلاپ،
قۇرىق سالدىرماس اساۋ سەزىمىم تاناۋلاپ.
اسپاننان كۇندى جۇلىپ اپ ساعان سىيلاسام،
مىنا دۇنيە قالادى- اي اتتەڭ ماناۋراپ.
كۇننەن دە ءبىراق نۇرلى عوي سەنىڭ كەلبەتىڭ،
قىزعالداق ەمەس، قۇلپىرتقان سەنسىڭ جەر بەتىن.
تۇلا بويىڭا جاراسىپ بالداي قىلىعىڭ،
تەربەتىپ تۇردىڭ تابيعاتتى دا سول ءبىر كۇن.
ءشارباتتى قايتەم، قاپ- قارا كوزىڭ تۇماداي،
قاراۋعا وعان قايمىعا بەردىم كۇناداي.
اجالىڭا دا ەرىپ- اق كەتەر ەدىم مەن،
سول ءبىر ساتتەردىڭ باقىتى ءۇشىن قاراداي.
وزەن دە،
كول دە،
تىنا قالعانداي جابىرقاپ،
اۋەزدى ۇنىڭمەن جىبەردىڭ لەزدە جارىلقاپ.
ىرعالا باسىپ، ۇلبىرەپ تۇرعان قالقاعا،
اسپاننىڭ ءوزى قاراپ تۇرعانداي تاڭىرقاپ.
تايعاناق تاعدىر ىشكىزىپ ۋىن كەسەلەپ،
قوسا بەرەدى ازابىن تاعى ەسەلەپ.
ءوزىڭسىز قالاي ءومىر ءسۇردىم دەپ جۇرگەنمىن،
ومىرگە قايتا اكەلدىڭ مەنى جەتەلەپ.
قىزعالداق ەمەس، قىزىل جالىنداي شارپىعان،
قىرلاردى قارا اپتاپ ىستىققا بالقىعان.
ورتەنىپ مەندە كەتپەسەم بولدى ءبىر كۇنى،
شايىردىڭ جانىن كىم تۇسىنەدى شالقىعان؟
ساعان
حافيزدەي ءسۇيىپ، ماجنۇندەي كۇيدىم دەرتىڭە،
اجالدىڭ ءوزى قارسى تۇرا الماي سەرتىمە.
ءومىر دەگەنىڭ - ءسۇيۋ ەكەن عوي بىرەۋدى،
دۇنيەنى مىناۋ كوندىرىپ الىپ ەركىڭە.
ىنكارىم مەنىڭ - قارا كوزىڭدەي قارا ءتۇن،
تەسىلىپ ساعان جۇلدىزدار قاراپ قالاتىن.
ءبىر اۋناپ الىپ، ءوز مۇڭىنا ءوزى تۇنشىعىپ،
كۇرسىنىپ اي دا قاعاتىن ءالسىز قاناتىن.
اقىل مەن كورىك قاتار دارىعان جارىعىم،
ءسوزىم جەتكەنمەن، قولىم جەتە مە زارىعىم.
قۇدايدىڭ شەكسىز قۇدىرەتىنىڭ بىرەۋى -
سۇلۋلىق ەكەن، قاپىسىز سونى تانىدىم.
كورگەندە سەنى، كورگەندەي العاش تاڭعالام،
مەن عانا ەمەس، ىنتىزار ساعان پاڭ عالام.
ازابىڭا قوسا، ۋىڭدى دا بەر كەسەلەپ،
ءبارىبىر مەنىڭ جازىلماس، ءسىرا، جان- جارام.
قاراما ماعان، تۋلاسىن جۇرەك اساۋداي،
جاڭارعان دۇنيە قىزعا بەرەتىن جاساۋداي.
شىن سۇيگەن جانعا ماحاببات دەگەن - الەمنىڭ،
قۇپياسى ءوزى - سابىرىن سىناپ اشارداي...
كونەمىن قالقام، دەرتىڭ دە سەنىڭ بالدايىن،
سۇيە بەرەمىن، سۇيمەسە ولەر جاندايىن.
ۇيالىپ تۇردىڭ تۇسىمدە مەنىڭ جانىمدا،
ارايلاپ اتقان مەيىرىمدى سۇلۋ تاڭدايىن.
ماجنۇندەي مۇڭلى، حافيزدەي شەرلى جاس اقىن،
جانىنىڭ ءشولىن شاراپپەن عانا باساتىن.
جۇرەگىندە ونىڭ الاتاۋ بۇعىپ جاتقانىن،
بىلمەيدى- اۋ ەشكىم، جان دا جوق سىرىن اشاتىن...
***
مەن جازبىن. سەن ماڭگىلىك كوكتەمسىڭ،
جۇرەگىمدە بۇرشىك جارىپ كوكتەرسىڭ.
گۇلدەي نازىك بولعانىمەن بولمىسىڭ،
باتىرلىق پەن قايسارلىقتان وكتەمسىڭ.
مەنىڭ جانىم جاسىن تۇسكەن كوكتەرەك،
كوز مەيىرىڭ تۇسسە عانا كوكتەمەك.
جامالىڭا قاراۋ ءۇشىن قايمىقپاي،
جانارىڭنىڭ ۇشقىنىنداي وت كەرەك.
ءبىراق قايدان، بالقىپ كەتەم قاراسام،
باقىتتى ەدىم كولەڭكەڭە جاراسام.
تەنتەك جەلدەي كويلەگىڭمەن ويناماي،
سامال بولىپ شاشتارىڭدى تاراسام.
باقىت ءبىر كۇن سوزسا قولىن كۇلىمدەپ،
قۋانىشتان جۇرەكتى مىڭ تىلىمدەپ.
الىپ- ۇشىپ بارار ەدىم الدىڭا،
سەزدىرتپەستەن تۇرعانىمدى دىرىلدەپ.
وتى وشپەگەن سول ءبىر ءۇمىت وندىردەي،
ولگەنىمشە وتەم ونى سوندىرمەي.
اقىنعا سەن جىميا سال، ءجاي عانا،
قاباعىڭنان قايعى بۇلتىن توندىرمەي.
گۇل جايلى جىر...
كوكتەم كەلىپ،
كەۋدە دە جىر ويناقتاپ،
كوڭىلدەرگە ولەڭمەن سىر ويماقتاپ...
گۇلدەرگە ارناپ ولەڭدى جازادى اقىن،
شىعارام دەپ الەمگە قازاق اتىن...
گۇلدەن گورى جۋساننىڭ ءيسى بالداي،
گۇل بىتكەننىڭ بارادى ءيسى قالماي!..
سوندا دا ءبىر توقتاماي، گۇل جايلى جىر،
گۇل جايلى جىر بىلگەنگە كۇل جايلى جىر...
ءاي، ءومىر- اي، جىرلاتقان ءومىرسىزدى،
تۇيسىنۋگە ونى ءالى كوڭىل سىزدى.
***
ماحاببات دەپ اتالاتىن پاك سەزىم،
سەندەي شىعار، سۇقتانادى جات كوزىن.
ءسۇيۋ دەگەن - كۇللى ازاپتىڭ مايدانى،
جۇرەگىمدە بوپ جاتقانداي تاپ مەنىڭ...
سەن تۇراتىن ۇيدە كوركەم، ەڭسەلى،
بالكونىڭنان ءبىر كورسەم عوي مەن سەنى.
حافيز،
ءماجنۇن عاشىق بولعان ارۋلار،
كولەڭكەڭدەي بولا المايدى- اۋ ەڭ كەمى.
كوزىڭ تۇندەي ەرنىڭ سەنىڭ شيەدەي،
ەسسىز شايىر قيالىمەن سۇيەدى- ەي.
كىر عالامنىڭ سەنى اينالىپ وتسە عوي،
لاس- قوقىسى كۇيەدەي.
اسەمدىكتىڭ قۇنى نەمەن وتەلمەك،
سەنى ويلاۋدان باسقا مەندە جوق ەرمەك.
اسپان بولىپ كوز جاسىمدى توكسەم دە،
قارا جەردىڭ شاڭى كوككە كوتەرمەك.
ەح، جۇرەگىم دەرتىڭە ەم تابىلماس،
كوڭىل دەگەن - كوكتەم اتتى قارىنداس.
زارىعامىن،
ۇزدىگەمىن،
نە شارا،
سول كوكتەمگە كەلمەيدى ۇشىپ قارلىعاش...
قيال
سەنى كورسەم، كوڭىلدى ءبىر كۇي كەشەم،
قۋانىشقا بولەنبەس ەم سۇيمەسەم.
ءبىراق اينام، باقىتتى بوپ كورىنىپ،
باقىتسىز بوپ جۇرگەندەرمەن ۇيلەسەم.
سەنى كورسەم، شەت- شەگى جوق سەزىمنىڭ،
ءالى قۇرىپ، ءوشتى ءۇمىتى ءتوزىمنىڭ.
جانارىما تىك قارا دا، وقىپ ال
مەن دە ەستيىن نە ايتارىن كوزىمنىڭ.
سەنى كورسەم، كول كورەمىن كوزىڭنەن،
ەسكەكسىز- اق جۇزدىرەسىڭ سوزىڭمەن.
مەن باقىتتىڭ نە ەكەنىن ءتۇسىندىم،
سول باقىتقا قول جەتكىزبەي وزىڭمەن.
سەنى كورسەم، جو- جوق بۇگىن كورمەسەم،
تابا الام با؟
جان ۇشىرىپ ىزدەسەم.
ازابىم بوپ ءسىڭىپ الىپ ساناما،
مەيىرىم بوپ ورالدىڭ سەن شولدەسەم.
سەنى كورسەم، ەح، شىركىن ول مۇمكىن بە؟
ويلاي- ويلاي جەتتى جۇرەك بۇل كۇنگە.
كورمەسەم دە كورگەندەي بوپ ءجۇرمىن مەن،
بار باقىتىم جاتقانداي ءبىر كۇلكىڭدە.
مۋزا
قاسىرەتتى قايعىم بولدىڭ سەن مەنىڭ،
مۇڭ بوپ شىقتى ماحاببات دەپ سەنگەنىم.
سول مۇڭىمنان الىستاسام ءبىر ەلى،
وندا مەنىڭ ءتىرى ءجۇرىپ ولگەنىم.
ونداي مۇڭ جوق، ماعان عانا تيەسى،
جالعىز مەنمىن ماڭگى ونىڭ يەسى.
حافيز شالقىپ،
ومار شايقاپ كۇن كەشكەن،
سول عاسىردىڭ بىزگە كوشكەن كيەسى.
ىلكى ءداۋىر جەتتى بىزگە جىر- پىراق،
كوزىندە ونىڭ وتشا جانىپ تۇر سۇراق.
قولعا قالام، جۇرەككە نۇر دارىتىپ،
قۇداي ءبىزدى سوزىمىزبەن ءجۇر سىناپ.
ورتاق تاعدىر جازدى جازمىش ماڭدايعا،
مۋزا سەنى اپارسىن دەپ شالعايعا.
قارىزدارمىن، جانىم مەن ءھام ارىممەن،
قيال تولدەپ، ءسوز بۇرلەتتىڭ تاڭدايعا.
نەنى بىزگە سەرىك ەتسە جاراتقان،
وعان جەتەر جول دا ءبىزدى تالاتقان.
تەك جابىرقاپ قالماسا ەكەن مۋزا جىر،
ءجۇز ءسۇرىنىپ، مىڭ جىعىلىپ قاراتقان.
داۋىس
عارىشتان ءبىر داۋىستىڭ ءۇنى ەستىلىپ،
بارادى جۇرەكتەگى مۇڭ ەسكىرىپ.
ونسىز دا ءبىر تىنىم جوق مىنا ومىردە،
قويعانى- اي، جاندى تانمەن كۇرەستىرىپ.
زەر سالسام جۇرەگىمنىڭ قاق تورىنە،
كۇنا كوپ وكىنەتىن ساتتەرىمە.
اۋزىمنان شىققان ءسوزدى جازىپ وتىر،
پەرىشتەم جوعالمايتىن داپتەرىنە.
سول داپتەر جولىمدى اشار جابىلماستاي.
تۇنەككە ءسىڭىپ كەتسەم تابىلماستاي،
ءبىر ەلەس قىر سوڭىمنان قالار ەمەس،
ول مەنىڭ مۇڭىم با الدە ارىلماستاي؟ ..
شىراق اپ، ءتۇستى ارتىما مۇڭ قۇداشا،
تاۋ بولىپ ۇيىلە مە قۇم قۇلاسا؟
ابايداي اقيقاتتى ايتا الا ما؟
جيىلىپ بارلىق اقىن جىر قۇراسا؟
عارىشتان ءبىر داۋىستىڭ ءۇنى ەستىلىپ،
جانىمدى ىبىلىسپەن كۇرەستىرىپ.
جەڭىسكە جەتەمىز ءبىز وسى جولدا،
سەنىمدى جىبەرمەسەك ۇلەستىرىپ...
ءتۇن مەنى ساعىنادى
ءتۇن مەنى ساعىنادى تاڭ اتقاندا،
ولەڭى جەتسىن دەي مە جاراتقانعا.
ءوزىمدى-ءوزىم اياپ وتىرامىن،
دوستارىم مەن جايلى وسەك بوراتقاندا.
كۇنىنە سان قايتالاپ كاليمانى،
اقىننىڭ وياندى ىشتە ار- يمانى.
ءوزىڭدى-ءوزىڭ تانىپ ولەڭ جازساڭ،
بىلەسىڭ دۇنيە دەگەن داريعانى.
ءالقيسسا، ەنشىمە ولەڭ قالاعانىم،
بايلىققا بىراق قىرىن قارامادىم.
ماقتانىپ كەتتى دەمە مەنى باۋىر،
تۇسىمدە جۇماقتى ىلعي ارالادىم.
تاڭىرگە ءمىناجات قىپ تابىنعاندا،
قول سوزدىم بۇلدىراعان ساعىمدارعا.
ۇشىپ- اق كەتەتىندەي كۇيگە ەنەمىن،
ەلەسىن ارۋ ولەڭ ساعىنعاندا.
ازات كۇن تىنىش تۇنگە ۇلاسقاندا،
سۇلۋلار مەن جايىندا سۇراسقاندا.
قۇشاقتاپ توپىراعىمدى ۇيىقتاپ جاتام،
اۋىلدىڭ ىرگەسى اناۋ قىر اسقاندا.
ءتۇن مەنىڭ جۇبانىشىم
ءتۇن مەنى تۇرتكىلەيدى،
تۇنشىعىپ قالاتىنداي.
اق بۇلتتار كۇركىرەيدى،
تاعى دا جاۋاتىنداي.
تارس جۇمىپ، كوزىمدى اشسام،
تۇنەكتەن ورالامىن.
تاس ءتۇيىن ءسوزىمدى ايتسام،
كەبىنگە ورانامىن.
نەسىنە قىمسىنامىن،
ءتۇن مەنىڭ جۇبانىشىم.
قول سوزىپ ۇمسىنامىن،
قىلپىلداپ تۇرادى ءىشىم.
كورىنبەس كوزگە تۇنىق،
بار وندا عاجايىپ ءبىر.
قۇنىقساڭ تۇنگە قۇنىق،
ىقىلاس ازايىپ تۇر.
ءتۇن دەگەن قارا كىسى،
قارا اتىن قامشىلايدى.
اقشا بۇلت جىلامسىراپ،
كوز جاسى تامشىلايدى.
ىشتەگى ولەڭ
ءبىر ولەڭىم ىشىمدە،
كورەم ونى تۇسىمدە.
تەك اقيقات بىلەدى،
نە ءمان بارىن ىسىمدە.
باعىتىم بار، باعىمدا،
اربالامىن ساعىمعا.
قارسى ءجۇزىپ كەلەمىن،
وتكەل بەرمەس اعىمعا.
جاقىن تارتسا اجالىم،
كوككە كەتەر عازالىم.
گۇلگە ورانىپ جاتادى،
كىپ- كىشكەنتاي مازارىم.
شىر- پىر بولىپ اقتالماي،
وتىرىكتەن ماقتانباي.
ءبىراق ساتتە ءوزىڭدى،
كورسەتەسىڭ اقتارماي...
ىشتەگى ولەڭ ءتىل قاتار،
كوزدىڭ جاسىن قۇرعاتار.
كەڭ دۇنيەڭ تارايىپ،
تار دۇنيەڭ جىرعاتار.
ءتۇن. ءۇمىت
قارا ءتۇن، قارا ات مىنگەن جولاۋشىداي،
قامالىپ قالماسا ەكەن جول اشىلماي.
جۇلدىزدار زەڭگىر كوكتەن ءمولت- ءمولت ەتىپ،
قارايدى قارا جەرگە مولاسىنداي.
اسپاندا ۇلى وزگەرىس بولاتىنداي،
قاتقان،
سەمگەن،
وراق اي، تولاتىنداي.
قارا ءتۇن قارا قىز بوپ شاشىن جايىپ،
كۇلىمدەپ قارسى الدىمدا تۇراتىنداي.
جۇلدىزدار قۇلاپ جاتىر كەزەگىمەن،
بىلمەيمىن، بۇعان قايتىپ توزەمىن مەن.
وسى ءتۇن امان بولساق، اعايىندار،
شىن ءومىر ارى قاراي سەزەمىن مەن.
كوكجال داۋسى
قاپ- قارا ءتۇن.
قىردا كوكجال ۇلىعان،
و، عاجاپ- اي، نەتكەن داۋىس - تۇنىق ءان.
كوكىرەگىندە كۇي كۇمبىرلەپ، قيسسا ورگەن،
سول داۋىسقا ەسىم كەتە قۇنىعام...
تانىس داۋىس، كوكجال داۋسى ەجەلدەن،
بىرتە- بىرتە سانادا ءوشىپ تەجەلگەن.
سول داۋىستا جاتىر بابا تاريحىم،
قارا تاستاي قارا جولدا بەزەرگەن.
ءتۇن كۇرسىندى، قاباعىنا قان قاتىپ،
جالعىز قىستاۋ. كەلدى كوكجال قارلاتىپ.
وتار ۇركىپ، يت قىڭسىلاپ ۇيشىكتە،
اقپان شالدى ساستىردى- اي ءبىر زارلاتىپ.
اتتى مىلتىق، سەس كورسەتىپ كوكجالعا،
كوزى جانىپ، جالت بۇرىلدى كوكجارعا.
نە ىستەرىن بىلمەي تۇرعان داعدارىپ،
وقىراندى ءمىنىس اتى جول- جورعا.
تاقىم قىسىپ، اشۋ بيلەپ وت الدى،
شەرلى كوكجال، قايدا، قالاي بەت الدى؟
كوكتەن ءتۇسىپ، جەرگە كىرىپ كەتكەندەي،
قان- جوسا عىپ جارىپ تاستاپ وتاردى.
اي
تىلىنگەن ءبىر ءتىلىم قاربىزداي،
ءتۇن دەمەي، كورىنەر نۇرلانىپ.
سىڭارىن ىزدەگەن جالعىزداي،
قارايدى كەي ساتتە ۇرلانىپ.
كەش باتسا، ساندەنىپ بويانعان،
نۇر ءجۇزىن كورەدى ايدىننان.
سول كوركەم بەينەنى كورگەندە،
جەڭىلدەپ قالامىن قايعىمنان.
تۇنگى اسپان سەنىمەن اجارلى،
تاس تۇنەك كەتەدى اشىلىپ.
شاتتانىپ وتىرام وڭاشا،
ۇرەيدى سانامنان قاشىرىپ.
قاعانداي تاعىنان تۇسپەگەن،
جۇلدىزدار سامساعان نوكەرى.
تۇندە ولار عالامدىق كۇشپەنەن
جەر بەتىن، ساۋىق قىپ وتەدى...
اسقاق بوپ كورىنشى جالعىزىم،
كوز جاسىڭ تامسا دا وزەنگە.
جاعالاي بىتكەن سول جالبىزىم،
اينالىپ كەتسىنشى ولەڭگە.
***
ءتاڭىر سىيلاعان كورىكتى ويلارىم، كوركەمىم،
وزىڭمەن عانا وزگەشە مەنىڭ وركەنىم.
جۇمىر جەر كەنەت ۇرشىقشا اينالىپ كەتسە ەگەر،
جۇرەگىم مەنىڭ قىپ- قىزىل شىندىق ورتەڭىم.
اپتىعىن باسپاي، سەكۋنت، مينۋت، بالالاپ،
جالعاندىق جۇرەر اقيقاتتى اركەز تابالاپ.
جۇرەگىمدى اياپ ءتانىمدى سۇيرەپ كەلەم مەن،
از عانا شاتتىق، كوپ قايعىلاردى پانالاپ.
شىدايدى جۇرەك، شىداپ كەلەدى نالاعا،
كورىكتى ويلارعا كوزىڭدى بەيۋاق قاداما؟
جالعاننىڭ مىناۋ ەسىگىن قاعار شىندىق بوپ،
ءبىر ولەڭ جازسام، سول ءۇشىن ءبارى ساداعا.
جۇرەكتىڭ سەرتى تۇنەكتەن تابۋ كەرەگىن،
اداسپاي ىزدەپ جوعىنىڭ تاپسا دەرەگىن.
شىراعىن جاعىپ قارسى الار ونى بۇل جالعان،
سەبەبىن سۇراپ، قالايشا بۇلاي دەمەگىن.
ءتاڭىرىم ءوزى جارىلقار پەندە بالاسىن،
باعىن ويلاعان، جۇرەگىنە ءۇڭىلىپ قاراسىن.
بۇگىندە مىناۋ، عالامنىڭ ءوزى جابىرقاپ،
ءورشىتىپ الدى كوكىرەگىندەگى جاراسىن...
قۋانىش- قايعى، ماڭدايعا تاعدىر جازعاننان،
ايتارىمدى ايتىپ وتە السام، شىركىن، جالعاننان.
كوركەم ويلارىم، گۇل سىندى كۇندى سۇيەدى،
ءۇسىپ قالماسا جارار ەد، قاۋىزىن جارعاننان.
zhasalash.kz