اقىن ءىلياستىڭ جۇرەگىندەگى جۇمباق
بىرەۋ «جەتىسۋ سۋرەتتەرىن»، ەندى ءبىرقاتار ادەبيەتشىلەر «كۇي»، «كۇيشى» پوەمالارىن ەڭ شوقتىعى بيىك تۋىندىسى رەتىندە باعالادى. ال مەن ءۇشىن داستاندارىنان «قۇلاگەردىڭ» الدىنا تۇسەتىن قيسساسى جوق.
قۇلاگەرگە كەلۋ سەبەبى، ءوزىنىڭ دە جىلقىعا جاقىندىعىنان عانا ەمەس، جىلقى بەينەسىنىڭ ۇلتتىق ۇعىمدا الاتىن ايرىقشا ورنىنان بولسا كەرەك. ونى اقىن كوڭىلى مەن پايىمى:
«سۇيگەن جار، سەنگەن دوستان جاقىن جىلقى،
بىلگەن جان بەكەر دەمەس اتتىڭ جايىن»، - دەپ جىرلايدى.
اقانداي اقىنعا قيامەتتىك سەرىك بولعان ورەن جۇيرىكتىڭ ۇلى جىڭگىر استىڭ ۇستىندە، ءدۇيىم حالىقتىڭ الدىندا جاسالعان جاۋىزدىقتان بولعان ءولىمى - ءىلياستىڭ وزەگىنە شوق تاستاماي قويماعان. ەڭ ءبىرىنشى ىقىلاسى مەن قۇلقىن العانى - سەرىنىڭ بوستان بولمىسى مەن ازاماتتىق ايبىنى. سونداي- اق، ونىڭ ولەڭ- جىرى عانا ەمەس، ەلدىڭ ءسوزىن سويلەگەن مىنەزى كوكەيىنە قوندى.
«تۇسىندا سەرى بولسىن، پەرى بولسىن،
ۇنايدى ومىرىمەن اقان ماعان.
قايتكەنمەن ءبىر جۇمباق سىر بار اقاندا».
نەمەسە
«جەر مۇڭىن، ەلدىڭ شەرىن ولەڭ قىلىپ،
اقان دا جاننىڭ ءبىرى جانى اۋىرعان»، - دەۋى - وسىنىڭ ايعاعى.
ادۋىندى اقىن مەن قاناتتى تۇلپاردىڭ ءومىر جولى ءبىر تاعدىردىڭ بويىندا توعىسۋى، ەكەۋىنىڭ قيماس سەرىككە اينالۋى، اقىرىنداعى ايانىشتى حالدەرى الابۇرتقان كوڭىلىن ودان بەتەر استاڭ- كەستەڭ ەتتى. تەگى، قاس تالانتتىڭ تاعدىرى قاشاندا قىل ۇستىندە تۇراتىنىنا كوزى ابدەن جەتىپ يلانعان ءىلياس، وكىنىشپەن قالامىن سياعا باتىردى.
اسىرەسە، قۇلاگەردىڭ اجالىن ازا تۇتقان اقاننىڭ «باي- باي، ءبورىباي- اي» دەپ، قابىرعاسى قايىسا جىلاۋى - جەتىسۋدىڭ جۇيرىگىن كوكشەنىڭ كۇلىگىنە قاراي ەرىكسىز نازار اۋدارتقان. ويتكەنى قازاقتا ءبورىباي بىرەۋ- اق. ول - قابانبايدىڭ ءوزى جاسى مەن باتىرلىعىن سىيلاپ، الدىنان كەسە وتپەگەن قاپتاعايدىڭ ءبورىباي باتىرى. سويتە تۇرا ءبورىبايدىڭ ەسىمى جانى ابدەن قىستىققان ارعىن، اتىعاي- قاراۋىلدىڭ اقىنى، كوكشەنىڭ كوكشۋلان كيەسى اقاننىڭ اۋزىنان نەگە شىقتى؟ مىنە، ءىلياستى تۇلپاردىڭ تراگەدياسىنا تەرەڭىرەك ۇڭىلە تۇسۋگە وسى جايت جەتەلەسە كەرەك.
ءبورىباي جوڭعار جاۋگەرشىلىگىندە حالىقتى جەتىسۋدان سىر، ارقاعا كوشىرگەن. تورعاي دالاسىنىڭ وڭتۇستىك شىعىسىنداعى بۇلانتى وزەنىنىڭ بويىندا «قالماق قىرعان» دەپ اتالىپ كەتكەن شەشۋشى ۇرىستا اسقان ەرلىك كورسەتتى. ودان كەيىن سارىسۋدىڭ بويىندا «تەلىكول» دەگەن جەردە قىرىق مىڭدىق سارباز بەن ەلۋ مىڭدىق قالماق اسكەرىنە العاشقى سوققى بەردى. بۇل تۇستا ءبورىبايدىڭ جاسى جەتپىستەن اسقان. ول سونداي- اق سوعىس ءتاسىلىن جەتە مەڭگەرگەن قولباسى. قالماقتار ۇرىس ايلا- امالىنىڭ بىلگىرى ءبورىبايدى الدىمەن قۇرتۋدى ويلاستىردى. وسىنداي قۋلىقپەن، ءومىرى شەگىنۋدى بىلمەيتىن ارداگەرگە قارسى ەش جەڭىلىپ كورمەگەن قالماقتىڭ ەڭ ءبىر قاندى قول بىلەۋىتى - قاپالدى جەكپە-جەككە شىعارادى. وتىزدىڭ ىشىندەگى قاپال قايتكەندە جەتپىستەن اسقان ءبورىباي شالدى وماقا اسىرار دەپ ەسەپتەسە كەرەك. ءبىراق ءبارى كەرىسىنشە بولىپ، اق ساقالى ومىراۋىن جاپقان قارت جەلدى كۇنگى قىرانداي جاۋ ۇستىندە وينايدى. تىكتەپ سالعان نايزاسى قالماق ءباھادۇرىنىڭ جاۋىرىنىنان ءبىراق شىعادى. ابىلاي حان ءبورىباي باتىردىڭ سول ەرلىك جەڭىسىن جوعارى باعالاپ، حاندىق جارلىعىمەن بۇيىرا: «ەسىمىڭ ماتاي ەلىنىڭ ۇرانى بولسىن!» - دەپتى. سودان باستاپ ءبورىباي - ماتايدىڭ ۇرانىنا اينالىپ، ەر- ازاماتتار جاۋگەرشىلىكتەردە، الامان بايگەلەردە «ءبورىبايلاپ» شابادى.
الايدا «ءبورىباي» بەرتىندە شىققان ۇران ەمەس. ەستە جوق ەسكى زاماندا قول باستاعان بابالارىمىز ءبورىنىڭ باسىن تۋ ەتىپ ۇستاعان. جاۋجۇرەك جاۋىنگەرلەرى جاۋلارىنا بورىدەي ءتيىپ، ولاردى قويداي قىرعان. سوندىقتان ساربازداردى «بورىلەر» دەپ، قولباسىنىڭ ءوزىن - «باس ءبورى»، «ءبورىباي» اتاعان. ەجەلگى قازاق جاۋىنگەرلەرىنىڭ جاۋعا شاپقاندارىندا «ءبورىبايلاپ» ۇران شاقىراتىنى - سودان قالعان ءۇردىس. اقان سەرىنىڭ دە قۇلاگەردىڭ ازاسىندا «باي، باي، ءبورىباي!» دەپ جىلاۋى - وسى ءبىر كونە جادىنىڭ كومەسكىلەنبەگەن كورىنىسى بولسا كەرەك.
ءبىر وكىنىشتىسى، وسى كۇنى ۇراندايتىن دا ۇل قالماعانداي… ۇرانعا اينالعان ەسىمدەر دە ۇمىتىلىپ بارادى. ونىڭ ورنىنا «العا، قازاقستان!» دەگەن پارتاكتيۆتەردىڭ شىعارعان ساياسيلاۋ ءسوزى رۋحقا رەڭ بەرە المايتىنداي تىم جالپاقشەشەيلىك يدەولوگيانى بۇركەنىپ جاتىر.
وسى تۇستا ءبىر ايتا كەتەتىن جايت، قالماقتىڭ باتىرى - قاپالدىڭ ەسىمىنىڭ قاپال وڭىرىنە ەش قاتىسى جوق.
قۇلاگەر تراگەدياسىن قيسسا ەتكەنگە دەيىن ءىلياس «جەتىسۋ سۋرەتتەرىن» جازىپ ءجۇر ەدى. ونى كورگەن ساكەن قۇرداسى سۇيەگى اقادىردان بولا تۇرا «ارقانىڭ كەربەز سۇلۋ كوكشەتاۋى» دەپ، «سەكسەنكولدىڭ» ماڭىن جىرلاي باستادى. ەندىگى كەزەكتە ءىلياس كوكشەنىڭ كوگىلدىر بەينەسىنە ۇڭىلمەي، تەك ارقا مەن كوكشەنىڭ عانا ەمەس، كۇللى قازاقتىڭ دراماسىنا اينالعان قۇلاگەر جايىن جىرىنا قوستى. وندا دا اقاننىڭ تاعدىرىنا بايلانىپ قالماي:
«تارتقان ول تاۋقىمەتتى بولىس، بيدەن.
سوقپادىم ونىسىنا وسى ارادا،
بار ما دەپ جولداستارىم جازىپ جۇرگەن»، - دەپ، ودان بويىن اۋلاعىراق ۇستادى.
«اقاننىڭ ەڭ اياۋلى اڭگىمەسى -
تەك بۇگىن تارقاسالىق «قۇلاگەرمەن»، - دەيدى اقسۋدىڭ اقيىعى.
قازاقتىڭ كورنەكتى اقىنى ساكەن يماناسوۆ اعامىز «ۇلى دالا توسىندە قۇلاگەردەن دە وتكەن ورەن جۇيرىك جىلقىلار بولعان. ءبىراق قۇلاگەردىڭ داقپىرتى مەن داڭقى مۇلدە وزگەشە. ونى جىرىمەن اسپانداعى جۇلدىزدى ۇيىتقان قازاقتىڭ قوس بىردەي اقىنى اقان مەن ءىلياس ولەڭىنە ارقاۋ ەتتى. سوندىقتان قۇلانىڭ وزگە كۇلىكتەردەن كيەسى ارتىپ، ايبىنى اسقاقتاپ، حالىقتىڭ جادىندا سيمۆولدىق نىشانعا اينالا بەردى»، - دەگەن ەدى.
كوكشە مەن بۋرابايعا قاراعاندا جەتىسۋدىڭ دالاسىندا قۇلاگەردى ەل ءجيى ەسىنە الادى. ويتەتىنى، الامان شابىستىڭ ءبارى تۇستىككە قاراي ويىسقالى قاشان. اتتىڭ ازاسىندا «باي- باي، ءبورىبايلاپ» اڭىراعان اقىن، ءتۇبى پىراقتى جوقتاسا، جىلقى مىنەزدى جىگىتتەر جوقتار دەپ ەمەۋرىن تانىتىپ كەتكەندەي. ءارى، ونىسى جىلقىنى جانىنان ارتىق كورەتىن قازاقتىڭ بالاسى ءۇشىن اماناتقا اينالعان.
كوكشەنىڭ جىگىتتەرى قۇلاگەردى ۇمىتقالى قاشان. تەك استانا اقمولاعا اۋىسقاننان كەيىن ۇلتتىق سپورتتى ۇلىقتاۋشى سادىبەك تۇگەل كەلىپ، قۇلاگەرگە ەسكەرتكىش قويدىردى. ءبىراق قۇلاگەردىڭ ولىمىنە قاتىستى كەرەي مەن قاراۋىل جىگىتتەرى ارا- تۇرا قىرعيقاباق بولىپ قالادى ەكەن.
التاي- قارپىقتىڭ ىشىندەگى مۇراتتان ءوربيتىن باتىراشتىڭ ءۇرىم- بۇتاعى بۇگىندە ەرەيمەنتاۋدىڭ ماڭىندا ءالى وتىر. بەس مىڭ جىلقى ايداعان - باي. ءبىراق اتتەڭى سول - حالىقتىڭ قارعىسى مەن اقىننىڭ ازاسى وتكەندىكتەن بە، بىردە- ءبىر جۇيرىك بوساعالارىنا بىتپەگەن. تەك «ىسقىرسا - جەلدىڭ، ايداسا - جاۋدىڭ مالى» دەگەندەي عانا، كۇنكورۋشىلىكتىڭ كوزىنە اينالعان.
انت اۋماي، ات جۇگىرمەيدى. ءىلياستىڭ تۋعان جەرى ويتوعاننان 20-30 شاقىرىم جەردەگى قىزىلتۋدان شىققان تۇيمەباس تورى، جيىرماسىنشى عاسىردىڭ ەلۋىنشى جىلدارى الاماندا قارا سۋدى تەرىس اعىزعان. 1962 -جىلى الماتىدا وتكەن ورتا ازيا چەمپيوناتىندا الدىنا قارا سالماي، كومبەنى جالعىز قيىپتى. جانۋارعا سول جولى پاسپورت بەرىلىپ، زەينەتاقى تاعايىندالىپتى. كەيىن، 1989 -جىلى قىزىلاعاشتىڭ قاراتورعايى رەسپۋبليكالىق سپارتاكيادا دا وق بويى ۇزاپ، التى الاشتى اۋزىنا قاراتتى. ويتكەنى ءىلياس «قۇلاگەر» پوەماسىمەن دۇلدۇلدەردىڭ ءدۇبىرىن اقسۋ- قاپال جەرىنە اكەلگەن ەدى.
ءىلياس اقىن وسى «قۇلاگەر» داستانىندا ەلەۋسىز عانا ءبىرجان سالدى ەسكە سالىپ وتەدى. سەبەبى، ول دا اسقا قاتىسىپ، قىزىق كورىپ، قۇرمەتكە بولەنىپ وتىرعان ايمانبوزدىڭ ءبىرى ەدى.
«اسىرعان ايعاي ءانىن التى قىردان،
اكەسى اسقاق ءاننىڭ - ءانشى ءبىرجان.
اقانداي مايدا كومەي، نازىك ەمەس،
قۇلاقتى ءبىرجان اشى انمەن قىرعان.
«ءۇش توتى»، «كوكشەتاۋىم»، «احاۋ، ارمان»،
«جايدارمان»، «جايما قوڭىر»،
«كەر قاشاعان»،
«وي، ەركە»، «مەيلىڭ- مەيلىڭ» دەگەندەردىڭ
ءبارى دە - اقان باپتاپ سالاتىن ءان.
باقىرماي، دومبىرانى كوككە بۇلعاپ،
اققۋداي اسەم داۋىس - ءۇن سىڭعىرلاپ…» - دەپ كەتە بارادى.
ساعىناي - ءبىرجاننىڭ ناعاشىسى. كومەيى مەن كوڭىلىن جەل بۋعان جيەنگە وڭاشا ءۇي تىگىلىپ، شىمقالادان الدىرعان وزبەكتى كۇتۋشى ەتىپ قاسىنا قوستى. ءانشىنىڭ كەلۋى باتىراشتىڭ كۇپتى كوڭىلىنە بولماشى اق ساۋلەسىن سەبەزگىلەتتى. سول زاماتتا نۇرماعامبەت انشىگە ءسوز سالدى. پاڭ ءتۇس الەتىندە جيەنىنە وڭاشا جولىعىپ، باتىراشتىڭ قولىنىڭ اشىقتىعىن، كەزىندە جۇتقا ۇشىراعان قوجاعۇلعا دا بەس ءۇيىر جىلقى ايداتقانىن ايتىپ كەتكەن. اقىرى قوس شونجار ءبىرجان مەن اقاننىڭ ارالارىن ەكشەي كەلىپ، سالدى سەرىگە دانەكەرلىككە جۇمساۋعا ۇيعاردى. بۇعان دەيىن باتىراش اقانعا ستارشىن مەن ءىنىسىن جۇمساپ، قۇلانى بايگەگە قوسپاۋ جونىندە مامىلە تاپپاعان.
جيىرما ءبىر اتقا بايگە تىگىلگەن ەكەن. باس بايگە - ءۇش توقسان: توقسان - قارا الا، توقسان - اقبوز، توقسان - تورى الا ءتۇستى جىلقى. ەكىنشى بايگە: ءبىر توقسان - كوك، ءبىر جەتپىس - قان جيرەن.
ناعاشىسى «ءبىزدىڭ ءسوزىمىز ءباتۋا تاپسا، باس بايگە - ءۇش توقسان، اقاننىڭ الدىنا سالىنادى» دەگەندى اشىپ ايتتى. ازىرگە، شاپانىنىڭ جان قالتاسىنا كۇمىس تايتۇياقتى باسىپ، سال اقشام جامىلا اقاننىڭ قۇلانى بۋساندىرۋعا وڭاشا كەتكەن جاعىنا بەت الدى.
ءتۇن جامىلىپ كەلگەن سالدىڭ سۇلباسىن سەرى اينىتپاي تانىدى، ءارى جولىقپاعاندارىنا جىلدار ارالاپ كەتسە دە، بۇرىلمادى. «اسسالاۋ» دەمەسەڭ دە، سارت مەزىرەتىمەن قول بەرمەيمىسىڭ؟» - دەدى سال. ەكەۋى اڭگىمەنى تاجىكەدەن باستادى. اڭعارلى اقان ونىڭ جۇمسالعانىن ءبىلدى. بايلام ىزدەپ، اراعا جۇرگەن ءبىرجان عانا ما ەدى. بۇدان بىرنەشە جىلدار بۇرىن باتىراشتىڭ باقانىن كوتەرىپ، سويىلىن سوعاتىن باراقباي سان مارتە قولقا سالىپ كەلىپ قايتقان. ول ءىلياستىڭ سۋرەتتەۋىندە جەكسەنباي دەپ الىنىپ، بىلاي بەينەلەنەدى:
«شۋلاتقان ارعىن ەلىن، ارقا حالقىن،
ەستىگەن باتىراش تا قۇلا داڭقىن.
ساتىلاپ سۇراپ ەدى كىسى سالىپ،
قولىنا تۇسىرۋگە اقان اتىن.
جامبىعا، جەسىر، مالعا شاعىپ نارقىن،
بولام، - دەپ، - قۇدا، تامىر كوڭىل جاقىن.
قىزىعىپ قۇلاگەرگە نەشە جىلداي،
جىبەرىپ جەكسەنبايدى قولقالايتىن.
جۇرەگى جارالعان ەر جۇيرىكپەنەن
سەرى اقان سۇراۋىنا يلىكپەگەن.
سونان سوڭ كەگىن ساقتاپ كەتكەن باتىراش،
ۇكىلەپ كوكتۇيعىنىن «جۇيرىك» دەگەن» .
كەشەلى بەرى ەكى ادامى اقىننىڭ الدىنا كەلىپ قايتتى.
- سالەم الا كەلدىم… - ءانشى ەكپىندەتە باستاپ، كىلت بوگەلدى. اقىن ءلام- ميم دەپ ءتىس جارمادى. ارادا قولاپايسىز ۇنسىزدىك ورنادى. تاستاي قاراڭعى ءتۇن. - ونى اس يەسى نۇرماعامبەت تە قوستاپ وتىر. شاپپاي بايگەڭدى بەرمەك. تەك كوكتۇيعىننىڭ جولىن كەسپەسەڭ بولدى.
- جۇيرىك قوساعىمەن جۇگىرەدى. قۇلاگەر - قۇلادىننان شىققان قۇماي. كوكتۇيعىن الامانعا سوڭعى جىلدارى ءتۇسىپ ءجۇر. ەندى قۇلاگەر شابار الاپاتقا ءتۇسىپ ادىمىن جازسىن، جەر تانىسىن، قۇيرىق تىستەسكەن سەرىگىنە اينالسىن. اتتى - شابىس، ارنانى - اعىس اشادى. اشىلسىن.
- اداممەن ەمەس، اجالمەن ۇستاسىپ وتىرسىڭ، اقان. اقىلىڭدى ءپىسىرىپ، رايىڭنان قايتاتىن ۋاقىت بار ءالى.
ءبىرجان قاراڭعىلىققا سىڭە بەردى. وتىرعان تاستىڭ ۇستىنە اعاراڭداتىپ، تايتۇياقتى تاستاپ كەتىپتى.
- قۇلاگەردىڭ تەزەگىنە تاتىمايتىن مىناۋىڭدى الا كەت! - دەپ اقان سوڭىنان لاقتىرىپ جىبەردى.
ءدال وسى وقيعانى ءىلياس جاقسى ءبىلدى. ءبىراق، اۋەلدە «بۇگىن قۇلاگەر جايىن عانا ءسوز ەتەمىن» دەپ بەكىنگەندىكتەن، مۇنداي جاناما نارسەلەرگە بوي ۇرمادى. ءارى، حالىقتىڭ اياۋلى پەرزەنتتەرىنە اينالعان قازاقتىڭ بەلگىلى مىقتىلارىن ءبىر- بىرىنە تەكەتىرەستىرىپ قويعىسى دا كەلمەگەن شىعار. تەكەتىرەسكەنگە باتىراش پەن قوتىراشتىڭ تەرىس ازۋ، تەنتەك مىنەزدەرى جەتىپ جاتىر ەدى.
تەگىندە تەگىن بە ەكەن اقان سەرى،
بۇل دا ءبىر ەمەس پە ەكەن ەلدىڭ ەرى؟
ءوز ۇلى، ءوز ەرلەرىن ەسكەرمەسە،
ەل تەگى السىن قايدان كەمەڭگەردى؟
مامىردىڭ ءوزىڭ تۋعان شىرقى قانداي…
قۇلاگەر، قۇلاگەر جىر، قۇلاگەرىم!
قاشاندا ءسوز سۇلەيى پىراق ەدىڭ.
قازاققا ابايدان سوڭ جىر قالدىرعان،
تۇنجىراپ، ءۇن- ءتۇنسىز بوپ تۇر الەمىڭ.
ارماندا وتكەن ەلدىڭ ارىسىسىڭ،
كۇلىكسىڭ جاراتىلعان جارىس ءۇشىن.
بىتىرگەن قازاقى ۇنگە التىن قانات،
ءىلياس، ولەڭ ءسوزدىڭ عارىشىسىڭ.
حالقىڭا قامقور بولعان تۇندىگىسىڭ،
جادىندا قالىڭ جۇرتتىڭ ۇلگىلى ءىسىڭ.
اۋزىمەن قۇس تىستەگەن جۇيرىكتەردىڭ،
ىشىنەن ساڭلاق كەتكەن ءدۇلدۇلىسىڭ.
ىلەك ەڭ سەندەر بولەك ارمانى ءىرى
اتىلدى… ال اسىلدى دارعا ءبىرى.
ەلەۋسىز تۋعان كۇنىڭ وتە بەرەر،
ءسوزىڭنىڭ كەتكەنى مە حال، قادىرى؟
كوڭىلىڭ وسىندايدان تاپالادى،
قادىرلى قاناتتىنىڭ جاپالاعى.
الدەكىم جۇيرىك يتتەي قۇنى بولعان،
جىل سايىن دۇرمەكپەنەن اتالادى.
ەلىڭنىڭ كەشىرە گور ءبىر بىلمەسىن،
شىعارىپ جىبەرگەن- اۋ سۇرگىن ەسىن.
مامىردىڭ ءوزىڭ تۋعان شىرقى قانداي،
جاراتقان كۇندە وتكىزەر جىردىڭ كەشىن.
ءىس كەلەر ىزگى تالاي ارلى قولدان،
جومارت جان ءار كەزدە دە جارلى بولعان.
اقىنىن رۋح ەتىپ اۋەلەتپەي
بۇيىعى الماتى مەن تالدىقورعان…
ءىلياس - قۇلاگەر جىر، قۇلاگەرىم،
قاشانعى ءۇن- ءتۇنسىز بوپ تۇرار ەلىڭ؟ ..
ءدۇلدۇلىن ءدۇيىم جۇرتقا دۇركىرەتىپ،
قىزدىرار سەن تۋعان كۇن جىر الەمىن.
استانانىڭ ءبىر قيىرىندا شويىن جولمەن، جىلۋ تراسساسىمەن جارىسقان اقىن اتىندا كوشە بار. ادام اياعى سيرەك بارادى، ەل ءىلياستىڭ اتىندا كوشە بار ەكەنىن دە بىلە قويمايدى.
… تاياۋدا عانا جەتىسۋدىڭ تورىندە وتكەن ءىلياستىڭ 125 جىلدىعىنا وراي «قۇلاگەر» داستانىنىڭ جەلىسىمەن قويىلعان كورسەتىلىم، كوپتىڭ كوڭىلىنەن شىقتى. ۇيىمداستىرۋشىلار دا «كۇيشىگە» بۇرىلماي، «قۇلاگەرگە» توقتاعاندارى ءجون بولدى دەپ ويلايمىن. حالىق كوز جاسىنا ەرىك بەرىپ، جىلاپ وتىردى… ءىلياستاي قۇلاگەر اقىننىڭ بولمىسى اقاننىڭ ازاسى مەن كۇلىكتىڭ كيەسىنە اينالعانداي اسەر قالدىردى.
تۇلپاردىڭ كىسىنەگەنى قۇلاققا تالىپ ەستىلدى… تۇماق كيگەن اقىننىڭ بەينەسى قازباۋىر بۇلتتاردىڭ اراسىنان الىستان كورىنەدى… اقىن جۇرەگىندەگى جۇمباقتىڭ جاۋابى تاياۋ جىلداردا شەشىلەر ەمەس…
ادىلبەك ىبىرايىم ۇلى
«قازاق ادەبيەتى»
