جانۇيا كۇيرەۋ ۇستىندە
باتىستا وتباسى دەگەن تۇسىنىك كۇيرەدى، ءبىتتى. ەندى سول ىندەتپەن ارپالىس ءبىزدىڭ دە باسىمىزعا كەلۋدە. جانۇيانى وسىنداي جاعدايعا جەتكىزگەن دىنسىزدىك پەن ارسىزدىق نەگىزىندە قۇرىلعان «فەمينيزم» جانە «گۋمانيزم» اعىمدارى بولىپ تابىلادى.
بۇل ميكروب، بۇل ۋ - التىن ىدىسقا سالىپ شەكەرمەن جالاتىپ ۇسىنىلىپ جاتقاندىقتان كوبىمىز بۇدان حابارسىزبىز. «سوزدە تەڭدىك»، «ادىلەتتىك»، «اقىلارىن جەگىزبەۋ» دەگەن ۇرانداردىڭ استىندا ايەلدەرىمىزگە ۇسىنىلعان قيالدار، نەگىزىندە استارلى ارام پيعىلمەن قۇرىلعان تۇزاق!
تۋرالىقتى، جانۇياداعى تىنىشتىقتى ىزدەگەندەردىڭ ءبىرى - امەريكالىق لاۋرا دويل.
«باقىتتىڭ بۇلاعى - جانۇيا» اتتى كىتابىندا تاجىريبەلەرىمەن ءبولىسىپ، قاتەلىك جولىمەن قابىرعاسى قايىسقان وتباسىن قالاي قۇتقارعانىن قىسقاشا بىلاي تۇسىندىرەدى:
«...جانۇيالىق ءومىرىمىزدىڭ ءتورتىنشى جىلىندا قارىم-قاتىناسىمىزدىڭ سۋىپ، وتباسىلىق جولىمىزدا اقاۋ بارىن بايقادىم. جانۇيانى قۇتقارۋ اتتى سەمينارلاردان دا ەش ناتيجە الا الماعاندىقتان، ەڭ سوڭىندا «اجەمنىڭ ءتاسىلىن» قولدانۋعا شەشىم قابىلدادىم. وسى قابىلداعان شەشىمىمنەن باستاپ، ارا-قاتىناسىمىزداعى بارلىق نارسە باسقاشا كەتە باستادى. وتباسىلىق قاتىناس پسيحولوگتارىنىڭ ىلعي قايتالايتىن «ماسەلەلەردى ايتىسىپ، ءسوز تالاستىرۋ ارقىلى شەشۋ كەرەك» دەگەن تۇسىنىگىنىڭ ۇلكەن وتىرىك ەكەندىگىنە، باستان جەڭىلەتىن سوعىس ەكەنىنە كوز جەتكىزدىم. باسىمنان وتكىزىپ تاپقان وسى جاڭا ادىسپەن الدىمەن ءوز جانۇيامدى قۇلدىراۋدان ساقتاي الدىم. كەيىن باسقا دا باقىتسىز ايەلدەرگە ىنتىزارلىق پەن عاشىقتىققا تولى جانۇيالىق ومىرگە قول جەتكىزۋدىڭ اقىل-كەڭەستەرىن بەرۋدى وزىمە مىندەت دەپ ءبىلدىم. مەملەكەتتىڭ ءتورت بۇرىشىنا سەمينارلار وتكىزىپ، فەمينيستتەردىڭ بۇرمالاۋلارىنىڭ ءبىر ءتۇرى بولعان «اۋىلدىق» دەگەن تۇسىنىكتىڭ قاتەلىگىن دە ايقىندادىم. باسپا ءسوز قۇرالدارىنىڭ كەرى اسەردەن قورقىپ قابىلداماعان، ءوز مۇمكىندىكتەرىممەن باستىرىپ، قولدان قولعا تاراتقان «كۇيەۋىنە بەرىلگەن (باعىنعان) جار: ەرىڭىزبەن جاقىندىقتى، قۇشتارلىقتى جانە تاتۋلىقتى قامتاماسىز ەتۋگە اپاراتىن تاجىريبەلىك جول» اتتى كىتابىم، مىڭداعان امەريكالىق ايەلدەر ءۇشىن «وتباسىن ساقتاپ قالۋدىڭ» نۇسقاۋلىعىنا اينالدى...»
قازىر بۇل كىتاپ ەۋروپا جولىندا. ۇياسىن ساقتاپ قالعانداردىڭ ءبىرى بولعان كارول فيتسدجەرالد حانىم «بۇل سەمينارلاردان كەيىن، نەگىزىندە وتباسىمداعى ەڭ ۇلكەن پروبلەما مەن ءوزىم ەكەنىمە كوزىم جەتتى. كەز-كەلگەن جايتقا باسقا كوزقاراسپەن قاراۋدى ۇيرەندىم. كۇيەۋىم قانداي بولسا، سولاي قابىلداپ، وعان بارلىق تۇرعىدان سەنىم ارتىپ، ارقا سۇيەۋ كەرەكتىگىن ءتۇسىندىم. عاشىق بولعان ادامىمدى ءبىر كەزدەرى وزگەرتۋگە تىرىسقانىمنىڭ قانشالىقتى نەگىزسىز، ساندىراق ەكەنىن ءتۇسىندىم. جانە دە تىنىش، ءارى باقىتتى جانۇياعا قول جەتكىزدىم...» دەيدى.
لاۋرا كىتابىندا: مويىنسۇنۋ، باعىنۋ شەكسىز دە ەمەس. ەسىرتكىگە تاۋەلدى، زورلىق-زومبىلىققا قۇشتار، سەنىمدىلىك سەزىمىن وياندىرمايتىن وپاسىز ەركەكتەرگە «باعىنۋ» بىلاي تۇرسىن، ولاردان اۋلاق بولۋ كەرەك!...» دەپ ەسكەرتەدى.