تاۋ بوكتەرىندەگى تانىسۋ
- الماتى دەگەنىڭىز جالپى، قازاقتىڭ زيالى، ءبىلىمدى، دارىندى ازاماتتارى قونىس تەپكەن قۇتتى مەكەن عوي. ەل ارداقتايتىن اقىن دا، جازۋشى دا، عالىم دا، ءانشى دە، قۇداي-اۋ، ءبارى-ءبارى وسىندا.
- ءيا- ءا، دۇرىس ايتاسىز. ءبىزدىڭ جۋالىدان شىققان اتاقتى جازۋشى، مەملەكەت قايراتكەرى شەرحان مۇرتازانىڭ ءۇيى جاڭىلىسپاسام انا-ا-اۋ وقۋشىلار سارايىنىڭ ماڭىندا.
- ول كىسى تەك جۋالىلىقتارعا عانا ەمەس، بۇكىل قازاققا ورتاق ازامات قوي!
- ارينە، ارينە!.. ءبىراق ونىڭ تۋعان جەرى جۋالى ەكەنىن ەشكىم دە جوققا شىعارا الماس.
- ونىڭىز راس. مىنا ءبىزدىڭ جاركەنتتىك جازۋشىمىز بەكسۇلتان نۇرجەكەيەۆ تە وسى قالادا. ءبىراق ونىڭ ءۇيى ءدال قاي تۇستا ەكەنىن انىق بىلمەيمىن، وتىرىك ايتىپ نەم بار؟!.
مىنە، ءوستىپ ەلدەن كەلگەن كىسىلەر ءوز توپىراعىندا تۋىپ-وسكەن ايتۋلى، ابىرويلى ازاماتتاردى ايتىپ، گۋىلدەپ تۇرعاندا كەنەت ءبىزدىڭ اكەي دە توپتان قالماي، كەۋدەسىن ماقتانىش كەرنەپ:
- الماتىدا تۇراتىن ءبىزدىڭ دە ءبىر قالامگەر اعامىز بار، - دەپ قالدى.
- ول كىسىنىڭ اتى-ءجونى - زاكىر اسابايەۆ! كوپ جىلدان بەرى «مادەنيەت جانە تۇرمىس» جۋرنالىندا قىزمەت ىستەيدى. ا- ا... ءيا، ءيا. . ول جۋرنالدىڭ اتى قازىر «پاراسات» بولىپ وزگەردى.
مىنە، وسى ساتتە مانادان بەرى ولاردىڭ اڭگىمەسىنە ارالاسپاي، ءوز الدىنا وقشاۋلانىپ، اق ۇلپا جامىلعان الاتاۋعا تامسانا قاراپ تۇرعان ورتا بويلى، اشاڭ ءجۇزدى قالالىق كىسى بۇلارعا نازار اۋدارىپ، ءبىزدىڭ اكەيدىڭ ءبىتىم-بولمىسىن باستان-اياق كوزىمەن ءبىر شولىپ ءوتتى. سودان سوڭ تۇسكى استىڭ ۋاقىتى بولىپ قالعانىن ەسكەرىپ، دەمالۋشىلار اسحاناعا قاراي اياڭداعان كەزدە قاسىنا جاقىنداپ كەلىپ:
- اسسالاۋماعالەيكۇم، - دەپ امانداستى.
- ۋاعالەيكۇماسسالام، - دەدى ءبىزدىڭ اقكوڭىل اكەي قالالىق كىسىنىڭ مۇسىلمانشا سالەمدەسكەنىنە قۋانىپ.
- ءسىز وسى جاڭا الماتىدا ءبىر قالامگەر اعام تۇرادى دەپ قالدىڭىز، ايىپ بولماسا سول كىسىنىڭ اتى-ءجونىن تاعى دا ءبىر قايتالاپ جىبەرمەس پە ەكەنسىز.
- ا- ا... ايتسام ايتايىن، و كىسى - زاكىر اسابايەۆ!
- بارەكەلدى، - دەدى قالالىق كىسى جىميىپ، اقىرىن عانا باسىن شۇلعىپ.
- ءسىز ونىمەن ءجيى كەزدەسىپ، اڭگىمەلەسىپ تۇرۋشى ما ەدىڭىز؟
- جو-وق! - ءبىزدىڭ اكەي باسىن شايقادى.
- ول جاعىنان ۇياتتىلاۋمىز ەندى!.. ءبىراق جازعان-سىزعاندارىن وقىپ جۇرەمىز.
- ءا- ءا، ءيا.. . ونىڭىز راس. ءبىراق ەندى سول كەمشىلىكتى جوياتىن ۋاقىت جەتكەن سەكىلدى، - دەدى قالالىق كىسى.
- ويتكەنى مەن جاڭاعى... ءوزىڭىز ايتقان زاكىر اسابايەۆ دەگەن اعاڭىز بولامىن!
- وۋ، سولاي ما ەدى! ءسويتىپ ەكەۋى ءبىر-ءبىرىن ۇزاق جىل كورمەگەن باۋىرلارداي قۇشاقتاسا كەتتى.
* * *
بۇل كۇندە سول ءبىر قۋانىشتى ءساتتى زاكەڭ دە، مەنىڭ اكەم دە ىستىق ىقىلاسپەن ەسكە الادى. شىندىعىن ايتقاندا، ەكەۋى دە وتكەن شاقتى ساعىنىپ، تاۋ بوكتەرىنە بارىپ، قايتا تانىسقىسى كەلىپ تۇرادى.
نۇرعالي وراز،
«ەگەمەن قازاقستان»
