داۋلەتكەرەي كاپ ۇلى: جاساي بەرسىن، جايناي بەرسىن قازاقستان عاسىرى
قايىڭ ساۋعان قازاق ەدىم، التاي - اتامەكەنىم،
تاعدىر ماعان ۇسىنباعان بالى مەنەن شەكەرىن.
يراندا دا يلانبادىم، باسقا تۇسكەن تاعدىرعا،
جۇرەگىمدى باۋرامادى بوتەن اۋەن، بوتەن ءۇن.
پاريج بەنەن گەرمانيا، ومبىدا دا قازاقپىن،
شارتاراپتان تاپقان ەدىم جۇمىر باستىڭ جەتەگىن.
اياعىمدى اڭدىپ باستىم قيا- قۇزدا، مۇزداقتا،
تىك باساتىن ساقتىعىنداي شىڭداعى تاۋتەكەنىڭ.
نۇكىستەگى تولەگەننىڭ ساعىنىشى ەم سارعايعان،
قايدا جۇرسەم قازاقتىعىم - جۇرەكتەگى قان مايدان.
كوكمويناقپەن تۇرىكپەننىڭ تۇگەل شارلاپ دالاسىن،
بەسقالا مەن قوجاەلىندەي قول بۇلعادىم شالعايدان.
قىرعىز بەنەن قىرىم استىم، ادىلەتسىز ۋاقىتتا،
سارىارقانىڭ بال قىمىزى تامساندىرىپ تاڭدايدان.
ولەكشىندەي ءومىر كەشۋ - نامىسىما قيانات،
ال، تاعدىرىم سيپاماعان تايقى تۋعان ماڭدايدان!
اقىت قاجى، وسپان ەدىم، التايداعى اق بوران،
قارسى كەلگەن اجالعا دا قاس- كىرپىگىن قاقپاعان.
گيمالايدا كيىز توسەپ تۇيەتايلى اسۋعا،
تاكلاماكان شولىندە دە جانعا داۋا تاپپاعان.
كاشمىرگە دە جەتكەن كوشپىن ەلىسحاننىڭ جولىمەن،
دۇنيەنىڭ بۇرىشىندا ءدام بار ما مەن تاتپاعان؟!
اتاجۇرتتان كىندىك ءۇزىپ، ۇرپاعىمنىڭ قامى ءۇشىن،
تاعدىر كەشتىم، كىشىگىرىم - شۇبىرىندى اقتابان!
قازاق ءۇشىن قايدا جۇرسەم قايتالاۋمەن دۇعامدى،
حاليفا التاي بوپ ورالدىم قازاقشالاپ قۇراندى.
ءوزتۇرىكتىڭ مۇستافاسى ەم، جاتقا نامىس بەرمەگەن،
كۇندەردە دە اداسپادىم نايزاعايلى، تۇماندى.
ءان بوپ ەستىم مايرا سالعان جۇرەكتەردى تەبىرەنتىپ،
اتام كەشكەن عۇمىردى ويلاپ، جانىم جاسقا شىلاندى.
بەيبارىستاي جۋسان اڭساپ، جىراقتا وسكەن قوزىڭمىن،
اڭساعانىم - قىپشاق دالام، قۇت تۇعىرىم - تۇران- دى!
مەن بايىرعى قازاق ەدىم باي- ولكەدە باپتالعان،
ءۇمىتىمدى ۇزبەگەنمىن ارايلانعان اق تاڭنان.
«جالامانىڭ جالاسىنان» اۋپىرىمدەپ جان قالىپ،
ءتىرى سويعان تۇلىبىم دا كۋنسكامەرادا ساقتالعان.
بوستاندىقتىڭ رۋحىنا بەسىگىمدە تالپىنىپ،
قاسقىردايىن سيراعىمدى شايناپ ءۇزىپ قاقپاننان.
ەلگە اكەلگەن قارجاۋبايمىن كۇلتەگىننىڭ كوكتاسىن،
تاڭدايىمدا بالداي ەرىپ، ۇلتقا دەگەن ءتاتتى ارمان!
قۇدايمەنەن ارامىزعا اق تىلەكتى ەلشى ەتىپ،
ەشكىمگە دە باس يمەگەن ءور قازاقپىن، ەڭسە تىك،
كوكسەركەسى سەكىلدەنىپ تۋ- تالاقاي كوكپاردىڭ،
جالعانداعى عۇمىرىمدى قايسارلىقپەن ولشەتىپ.
قازاقستان - جۇرەگىمە بويتۇمارداي جازىلعان،
تارىدايىن شاشىلۋدى ومىرىمە ەنشى ەتىپ.
اتامەكەن، ساعان جەتىپ كوز جاسىمدى قۇرعاتتىم،
كوك ءتاڭىرى كوزىمىزگە كوكبايراقتى كورسەتىپ!
التىنوردام كۇننەن كۇنگە قۇلپىنايداي قۇلپىرا،
تارلانبوزىم تاقىمىمدا، تىزگىنىمدى قىمقىرا.
بار قازاققا قۇتتى بولسىن، ساۋىن ايتقان قۇرىلتاي،
كوكبايراقتىڭ قىران ۇشقان بيىگىنە ۇمتىلا.
تاڭىرىمە ءتاۋبا ايتۋمەن دۇعا قىلدىم، باس ءيىپ،
اتاجۇرتقا جەتپەي قالعان بوزداقتاردىڭ رۋحىنا.
«ەلىم- ايدىڭ» زارىن ەندى قۇلاعىما ەستىرتپە،
ەلباسىمەن بولاشاققا قادام باسقان جۇرتىما!
ۋاي، نۇراعا، قازاق ءۇشىن ادامزاتتىڭ اسىلى،
استاناسى - التىنوردا، يرانباقتىڭ جاسىلى.
كۇنگە قۇلاش سەرمەپ تۋعان كۇلتەگىننىڭ قىلىشى،
سارى التىننان ساۋىت كيگەن ساق پەن عۇننىڭ حاس ۇلى.
الەمدەگى بار قانداستىڭ ىقىلاسىن قابىل ال،
اتاجۇرتتا باسىن قوسقان اق جۇرەكتىڭ شاشۋى.
قايتا ورلەگەن قازاعىما كوك ءتاڭىرى قۋات بەر،
جاساي بەرسىن، جايناي بەرسىن قازاقستان عاسىرى!
اۆتور: مارلان جيەمباي
