قۇرانداعى شايتان ايتقان شىندىقتار
مۋاز يبن ءجابال بىلاي دەپ اڭگىمەلەيدى: ءبىر كۇنى پايعامبارىمىزبەن (وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن) بىرگە ءبىر ساحابانىڭ ۇيىندە پايعامبارىمىزدان (وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن) ۇگىت- ناسيحات تىڭداپ وتىرعانبىز. ءبىر كەزدە سىرتتان:
- «ەي، ءۇي يەسى، ىشتەگىلەر... ماعان ۇيگە كىرۋگە رۇقسات بەرىڭدەرشى؟ مەنىڭ ءبىر جۇمىسىم بار. سىزدەرمەن اڭگىمەلەسۋىم كەرەك»، - دەپ ايعايلاعان داۋىس كەلدى. ءبىز پايعامبارىمىزعا(وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن) قاراپ ەدىك، ول:
«ۇيگە كىرۋگە رۇقسات سۇراپ تۇرعان كىم ەكەنىن بىلەسىڭدەر مە؟»، - دەدى.
- «ەڭ دۇرىسىن اللا جانە ونىڭ ەلشىسى بىلەدى» - دەدىك. سوندا اللا ەلشىسى (وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن): «ول - لاعنەتكە ۇشىراعان ءىبىلىس (شايتان)»، - دەدى. حازىرەتى ومار (ر. ا. ): - «رۇقسات ەتىڭىز، مەن ونى ولتىرەيىن» - دەپ ەدى، پايعامبارىمىز(وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن):
- «ەي، ومار. وعان بەلگىلى ءبىر ۋاقىتقا دەيىن مۇرسات بەرىلگەنىن سەن بىلمەيسىڭ بە؟ ءولتىرۋدى قوي! ەسىكتى اشىڭدار، كەلسىن! ول بۇل جەرگە كەلۋ ءۇشىن ءامىر العان. سەندەر ونىڭ اڭگىمەسىن جاقسىلاپ تىڭداپ الىڭدار!» - دەدى.
ول ىشكە كىردى. ءتۇر- الپەتى انىق كورىندى: قارتايعان شالعا ۇقساعان، شاشى سيرەكتەۋ كەلگەن، يەگىندە بەس- التى تال ساقالى بار، كوزدەرى جوعارىعا قاراعان، باسى ۇلكەن، ءبىر ءپىلدىڭ باسىنا ۇقساعان، ەرىندەرى سيىردىڭ ەرنىندەي سالبىراعان، سونداي ءبىر قورقىنىشتى بولاتىن. بىزگە قاراپ: «سالەم ساعان، ەي مۇحاممەد، سالەم ساعان، ەي مۇسىلمان جاماعاتى»، - دەپ سالەم بەردى. ونىڭ بۇل سالەمىنە پايعامبارىمىز(وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن): سالەم اللانىكى ەي، لاعىنەت. قانداي جۇمىسپەن كەلدىڭ؟ - دەپ سۇرادى.
شايتان:
- ماعان اللانىڭ جانىنان ءبىر پەرىشتە كەلىپ: «سەن مويىنسۇنعان كۇيدە مۇحاممەدتىڭ(وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن) قاسىنا بار دا، وعان ادام بالاسىن قالاي تۋرا جولدان تايدىراتىنىڭدى ايت. ونىڭ ءاربىر سۇراعىنا جەكە- جەكە دۇرىس جاۋاپ بەر»، - دەگەن اللانىڭ ءامىرىن جەتكىزدى، ءارى: - «ەگەر اللانىڭ بۇل ءامىرىن ورىنداماساڭ نەمەسە سوزىڭە وتىرىك قوسساڭ ول سەنى كۇلگە اينالدىرادى» - دەپ ەسكەرتتى.
- ەي، مۇحاممەد، وسى ءامىردى ورىنداۋ ءۇشىن ساعان كەلدىم. قالاعان نارسەڭدى سۇراي بەر! بار شىندىعىمدى ايتايىن» - دەدى. اللا راسۋلى (وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن):
- ولاي بولسا، ايت، ادامدار اراسىندا كىمدى جەك كورەسىڭ؟
- ادامدار اراسىندا سەنى جەك كورەمىن، ءاي، مۇحاممەد! اللانىڭ جاراتقاندارىنىڭ اراسىندا سەنەن ارتىق جەك كورەتىن ەشكىمىم جوق.
- مەنەن كەيىن كىمدى جەك كورەسىڭ؟»
- اللا جولىندا ءجۇرىپ، ءارى ءاربىر ىسىندە ادىلەتتى بولعان كىسىنى جەك كورەمىن. بۇدان كەيىن، ءوزى تازا بولىپ، ءارى جۋعان جەرىن ءۇش رەتتەن جۋاتىن كىسىنى. كەيىن، سابىرلى كەدەيدى.
- ول كەدەيدىڭ سابىرلى بولعانىن قالاي بىلەسىڭ؟
- ول ءوزىنىڭ قينالعانىن بىرەۋگە ايتپايدى. ال كىمدە- كىم ءوزىنىڭ قينالعانىن بىرەۋگە جاسىرماي ايتسا، ونداي ادام سابىرلى كىسىلەردىڭ قاتارىندا ەمەس. مەن كىسىنىڭ سابىرلى بولعانىن ءوز مۇقتاجدىعىن ىشىندە ساقتاپ، نارازى بولىپ ەشكىمگە ايتپاعاندىعىنان بىلەمىن.
- تاعى كىمدى جەك كورەسىڭ؟
- شۇكىر ەتكەن باي كىسىنى.
- ال سەن ول بايدىڭ شۇكىر ەتكەنىن قايدان بىلەسىڭ؟
- ول ءاربىر تەڭگەسىن «ادال جولمەن» ، «ماڭداي تەرىمەن» تاۋىپ، تاپقانىن قايىرىمدىلىققا جۇمسايدى. ونىڭ شۇكىر ەتكەن باي ەكەنىن وسىدان بىلەمىن.
پايعامبارىمىز (وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن) تاقىرىپتى وزگەرتىپ، مىنا ءبىر سۇراقتى قويدى:
- جارايدى. ۇممەتىم ناماز وقىعاندا قانداي حالدە بولاسىڭ؟
- ەي، اللانىڭ ەلشىسى! مەن ول ۋاقىتتا دىرىلدەپ، قورقا باستايمىن.
- نە ءۇشىن بۇل حالگە تۇسەسىڭ؟
- ويتكەنى ءبىر ادام اللا تاعالانىڭ رازىلىعى ءۇشىن باسىن ساجدەگە قويسا، ءبىر دارەجە جوعارىلايدى.
- ال ورازا ۇستاعان ۋاقىتتا ءحالىڭ قانداي بولادى؟
- ول ۋاقىتتا مەن تالىپ قۇلايمىن. ءتىپتى ولار اۋىز اشقانعا دەيىن.
- ال قاجىلىق جاساعان ۋاقىتتا شە؟
- ول ۋاقىتتا جىندى بولامىن.
- قۇران كارىم وقىعاندا ءحالىڭ قانداي بولادى؟
- وو- ي، ول ۋاقىتتا مەن وت ۇستىندە ەرىگەن مۇز سياقتى ەريمىن.
- ال ساداقا بەرگەندە قانداي كۇيدە بولاسىڭ؟
- ول ۋاقىتتا مەنىڭ ءحالىم وتە ناشار بولادى. ساداقا بەرگەن كىسى قولىنا بالتا الىپ مەنى ەكىگە بولەدى.
پايعامبارىمىز (وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن) ونىڭ سەبەبىن سۇرادى.
شايتان بىلاي دەپ جاۋاپ بەردى:
- ويتكەنى ساداقانىڭ ءتورت ءتۇرلى جاقسىلىعى بار. ولار:
1. اللا تاعالا ساداقا بەرگەن كىسىنىڭ مالىنا بەرەكە بەرەدى.
2. ساداقا بەرگەن كىسى حالىققا دا سىيلى بولادى.
3. بەرگەن ساداقاسىنان اللا تاعالا ول كىسى ءۇشىن توزاق وتىنا ءبىر پەردە تارتادى (وتتان ۇزاق بولادى).
4. اللا تاعالا ساداقا بەرگەن كىسىنى بالە- جالادان، قيىندىقتان الىستاتادى.
بۇدان كەيىن اللا ەلشىسى (وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن) ساحابالارى جايىندا مىنا سۇراقتاردى قويدى:
- ءابۋ باكىر جايلى نە ايتاسىڭ؟
- ول ماعان جاھيليەت زامانىندا (يسلامعا دەيىنگى قاراڭعىلىق داۋىرىندە) مويىنسۇنباعان. يسلام دىنىنە كىرگەننەن كەيىن قالايشا مويىنسۇنسىن.
- ومار يبن حاتتاب تۋرالى نە ايتاسىڭ؟
- اللاعا انت ەتىپ ايتايىن، ءار كورگەن جەرىمدە ودان قاشامىن.
- ال وسمان يبن اففان جايلى؟
- ودان قاتتى ۇيالامىن. ءتىپتى اللانىڭ پەرىشتەلەرى دە ودان قاتتى ۇيالادى.
- ءالي يبن ءابۋتالىب جايلى نە دەيسىڭ؟
- اح، ونىڭ قولىنان ءبىر قۇتىلسام. ول مەنى ءوز ەركىمە جىبەرسە، مەندە ونى ءوز ەركىنە جىبەرسەم. مەن ونى جىبەرسەم دە، ول مەنى ءوز ەركىمە جىبەرمەيدى عوي.
بۇل جاۋاپتاردى ەستىگەننەن كەيىن پايعامبارىمىز (وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن): «ۇمبەتىمە جاقسىلىق بەرگەن، ساعان دا بەلگىلى ۋاقىتقا دەيىن ءومىر بەرگەن اللا تاعالاعا سانسىز شۇكىرلەر بولسىن»، - دەيدى.
بۇنى ەستىگەن ءىبىلىس: «ۇمبەتىڭنىڭ جاقسىلىعى قايدا؟ مەن بەلگىلى ۋاقىتقا دەيىن ءتىرى تۇراتىن بولسام، سەنىڭ ۇممەتىڭ ءۇشىن بارلىق جاماندىقتى جاسايمىن. ءتىپتى مەن ولاردىڭ ىشتەرىنە، قان تامىرلارىنا كىرەمىن. ءبىراق، ولار مەنىڭ بۇل ءحالىمدى كورمەيدى دە، بىلمەيدى. ولاردىڭ بارلىعىن تۋرا جولدان تايدىرىپ، ازعىرامىن. ۇمبەتىڭنىڭ ناداندارى مەن عالىمدارى بولسىن، وقىعاندار مەن وقىماعاندارى بولسىن، بارلىعى دا مەنىڭ ۋىسىمنان قۇتىلا المايدى. ءبىراق ... تەك قانا اللا تاعالانىڭ «حاليس» (ىقىلاستى، تازا) قۇلدارى، ارينە، سولاردى ازعىرا المايمىن» - دەيدى.
- اللا تاعالانىڭ حاليس قۇلدارى سەنىڭشە قانداي ادامدار؟
- بىلمەيسىڭ بە؟ كەيبىر ادامدار مال- مۇلكىن، دۇنيە بايلىعىن، تەڭگەسىن جاقسى كورەدى. مۇنداي ادامدار اللا تاعالانىڭ حاليس قۇلدارى بولا المايدى. ال كەيبىر ادامدار بار. ولار نە مال- مۇلكىن، نە دۇنيە بايلىعىن، نە تەڭگەسىن جاقسى كورمەيدى. ءوزىن باسقا كىسىلەردىڭ ماقتاپ، ماداقتاعانىن دا ۇناتپايدى. ولار تەك قانا اللا تاعالانىڭ رازىلىعىن قالايدى. «حاليس قۇلدار» دەپ مىنە، وسى كىسىلەردى ايتامىز. مەن مۇنداي حاليس قۇلداردان اۋلاق جۇرەمىن. ەي، مۇحاممەد! دۇنيە مۇلكىنە قىزىعۋ كۇنالاردىڭ ەڭ ۇلكەنى ەكەنىن، ءارى قارا باسىن عانا جاقسى كورۋدىڭ ءوزى دە ۇلكەن كۇنالار قاتارىنا جاتاتىنىن بىلمەيسىڭ بە؟ ءارى مەنىڭ جەتپىس مىڭ بالام بار. مەن ولاردى ءار ءتۇرلى جەردە ورنالاستىردىم. ەي مۇحاممەد، ءبىلىپ قوي! بالالارىمنىڭ جانىندا تاعى دا جەتپىس مىڭ «جىندار» بار. ولاردىڭ ءبىر بولىگىن عالىمدارعا، ءبىر بولىگىن جاستارعا، (جاس جىگىتتەر مەن قىزدارعا) ءبىر بولىگىن تۋرا جولدا جۇرگەن ادامدارعا، ال ءبىر بولىگىن قارتايعان ايەل كىسىلەرگە جىبەردىم.
جاستار جايىندا ايتاتىن بولسام، ولارمەن ارامىزدا ەش كەلىسپەۋشىلىك بولمايدى. ءبىز نە ايتساق، سونى ورىندايدى. ال جاس بالالارعا كەلسەك، ولارمەن ءبىز قالاعانىمىزشا ويناپ- كۇلەمىز. بىزدىكىلەردىڭ ءبىر توبى ادامدارعا تەك جاماندىق اكەلەدى. ءبىر بولىگى ولاردىڭ جانىنا بارادى دا، ءبىر بالەدەن ەندى قۇتىلا بەرگەندە، ەكىنشى بالەگە (قايعىعا) اكەپ سوقتىرادى. ايتەۋىر ولاردى ءوز ەركىنە جىبەرمەي اينالدىرىپ تۇرادى. ولار سونداي ءبىر حالگە تۇسەدى. ولاردىڭ سونداي ءبىر حالگە تۇسۋىنە سەبەپشى بولعان نارسەنى سوگىپ، بالاعاتتايدى. مىنە، ءبىز وسىلايشا ولاردان (ىقىلاستى) الامىز. وسىلايشا ىستەگەن جاقسىلىقتارى مەن عيباداتتارىن (قۇلشىلىقتارىن) ىقىلاسسىز ورىندايدى. ولاردىڭ ىقىلاسسىز ورىنداعان ىستەرى تۇككە پايدا بەرمەيدى. ءبىراق ولار بۇل كۇيلەرىنەن حابارسىز بولادى»، - دەدى.
بۇدان كەيىن شايتان تاقۋا (اللادان قاتتى قورقاتىن) ءبىر كىسىنى قالايشا جولدان شىعارعانىن اڭگىمەلەي باستادى:
- تاقۋا ءبىر كىسى جەتپىس جىل بويى شىن ىقىلاسىمەن اللا تاعالاعا قۇلشىلىق ەتتى. ناتيجەسىندە اللا ونىڭ دارەجەسىن كوتەردى. ونىڭ ءار دۇعاسىنان اۋرۋ ادام شيپا تاۋىپ كەتەتىن. مەن سونىڭ سوڭىنا ءتۇستىم، ەش ۋاقىتتا ودان اجىرامادىم. ءبىر كۇنى ول زينا جاسادى، ادام ءولتىردى، سوڭىندا كۇپىرلىك ەتتى».
ءىبىلىس بۇدان كەيىن كەيبىر جامان مىنەز- قۇلىقتارعا توقتالىپ ءوتتى:
ەي، مۇحاممەد! وتىرىك ايتۋ مەنىڭ جولىم جانە العاش رەت وتىرىك سويلەگەن دە مەن. ال سەنىڭ ۇممەتىڭنەن كىمدە- كىم بىلمەيتىن نارسەسىن نەمەسە كورمەگەن نارسەسىن مەن ونى بىلەمىن، مەن ونى كورگەنمىن دەپ انت- سۋ ىشسە، ول مەنىڭ سۇيىكتى دوسىم بولادى. ويتكەنى مەن العاش رەت ادام مەن حاۋاعا بىلمەيتىن نارسەمدى، مەن بىلەمىن دەپ انت سۋىن ىشكەن بولاتىنمىن».
- عايبات ەتۋ مەن ءسوز تاسۋشىلارعا كەلسەك... ولار - مەنىڭ جەمىسىم. ەرلى- زايىپتىلار اراسىندا تالاق (اجىراسۋ) ءسوزى ايتىلسا، بۇل ءسوز ءبىر رەت ايتىلسا، ايتەۋىر كىمدە- كىم تالاقتى (اجىراسۋدى) اۋزىنا السا، ءتىپتى شىندىق بەلگىلى بولعانعا (اجىراسقانعا) دەيىن ايەلى وعان حارام بولادى. ولاردىڭ وسىنداي حالدەرىمەن قيامەتكە (اقىرزامانعا) دەيىن دۇنيەگە كەلگەن بالالارى زينادان تۋىلعان بالا بولىپ ەسەپتەلەدى. اۋىزعا العان وسى ءبىر عانا ءسوزدىڭ كەسىرىنەنتوزاققا كىرەدى».
ناماز جايىندا:
- ەي، مۇحاممەد! ناماز جايىندا دا ايتا كەتەيىن. مۇسىلماندار ءاربىر ۋاقىتتا ناماز وقۋدى قالايدى. ءبىراق مەن ولارعا:
«ءالى جاسسىڭ، ۋاقىتى كەلگەندە (قارتايعاندا) وقيسىڭ، ءالى ەرتە، ءدال قازىر سەنىڭ قولىڭ بوس ەمەس، قازىرشە جاقسىلاپ جۇمىسىڭدى ىستە، كەيىن وقيسىڭ»، - دەپ «ۋادە» بەرەمىن. وسىلايشا ناماز وقۋدان تىيامىن. ال ەگەر ول ماعان باعىنباسا، ادامنىڭ شايتانىن جىبەرەمىن. ايتەۋىر وعان نامازىن ءوز ۋاقىتىندا وقىتپاۋعا تىرىسامىن. ەگەر ول ادامنىڭ دا شايتانىن تىڭداماسا، وندا ونىڭ سازايىن نامازدا بەرەمىن. ناماز وقىپ جاتقاندا: «وڭعا» ... «سولعا» قارا! دەيمىن. ول قارايدى. بۇدان كەيىن وعان: «سەن نامازدا ادەپسىزدىك ىستەدىڭ»، - دەپ ونىڭ ىقىلاسىن بۇزامىن. ال ەگەر بۇل ىسىمنەن دە ءبىر ناتيجە بولماسا، جالعىز ءوزى ناماز وقىعان ۋاقىتتا جانىنا بارىپ، نامازدى تەز- تەز وقۋدى تالاپ ەتەمىن، ول تاۋىقتىڭ ءدان تەرىپ جەگەنى سياقتى تەز- تەز وقي سالادى. ەگەر بۇل ءىسىمدى دە ورىنداتا الماسام، بۇل جولى جاماعاتپەن ناماز وقىعان كەزدە وعان جاقىن بارىپ، يمامنان بۇرىن باسىن ساجدەدەن، رۋكۋعتان كوتەرتەمىن دە، يمامنان بۇرىن ساجدە، رۋكۋع جاساتامىن. مىنە، وسىلاي ىستەگەنى ءۇشىن اللا تاعالا قيامەت كۇنى ونىڭ باسىن ەسەكتىڭ باسىنا اينالدىرادى. ەگەر بۇل ىستەرىمنەن دە ءبىر ناتيجە شىقپاسا، بۇل جولى وعان نامازدا بارماقتارىن قىتىرلاتۋدى ءامىر ەتەمىن. وسىلايشا ول مەنى تاسبيح ەتكەندەردەن (ماقتاپ، ماداقتاعانداردان) بولادى. ءبىراق بۇل ءىستى ناماز وقىپ جاتقاندا ورىنداتا الماسام، وعان قايتا بارىپ، مۇرنىنا ۇرلەيمىن. مەن مۇرنىنا ۇرلەگەن كەزدە ول ەسىنەي باستايدى. ەگەر ول ەسىنەگەن كەزدە قولىمەن اۋزىن جاپپاسا، مەنىڭ كىشكەنە بالالارىمنىڭ ءبىرى ونىڭ ىشىنە كىرەدى. كىشكەنتاي بالام ول ادامنىڭ دۇنيەگە دەگەن سۇيىسپەنشىلىگىن ارتتىرا تۇسەدى. مىنە، بۇدان كەيىن ول ادام بىزگە عانا قىزمەت ەتەدى. ءسوزىمىزدى تىڭدايدى، ايتقانىمىزدى بۇلجىتپاي ورىندايدى».
شايتان ءسوزىن جالعاستىرا بەردى.
- ۇمبەتتەرىڭنىڭ قايسى ءبىر جاقسى ىستەرىنە قۋاناسىڭ. مەن ولارعا نەبىر تۇزاقتار جاسايمىن. مىسكىندەردىڭ، شاراسىزداردىڭ (بەيشارالاردىڭ) جانىنا بارىپ: «ناماز سىزدەر ءۇشىن ەمەس، ول اللا تاعالانىڭ دەنساۋلىعى مىقتى ءارى جاقسىلىق بەرگەن قۇلدارى ءۇشىن» دەيمىن. وسىلايشا ولاردىڭ ناماز وقىماۋىن قالاپ، وقىماڭدار دەپ ءامىر ەتەمىن. بۇدان كەيىن اۋرۋلارعا بارىپ: «ناماز وقىماي- اق قويىڭدار!»، ويتكەنى اللا تاعالا «اۋرۋلارعا كۇنا جوق»، - دەگەن» ، دەيمىن («نۇر» سۇرەسىنىڭ 61- اياتى). اۋرۋىڭنان جازىلىپ، جاقسى بولعان ۋاقىتىڭدا كوپ- كوپ ناماز وقىپ ورنىن تولتىراسىڭ دەي وتىرىپ ناماز وقۋدان تىيامىن، ءتىپتى ول كۇپىرگە اينالۋى دا مۇمكىن. ەگەر ونىڭ اۋرۋى كۇشەيىپ، وسى اۋرۋى سەبەبىمەن نامازىن تاستاپ كەتىپ، سول بويى جازىلماي ءولىپ كەتسە، اللا تاعالانىڭ الدىنا بارعان ۋاقىتتا اۋىرىپ جاتسا دا، ناماز وقىماعانى ءۇشىن ءوز- وزىنە قاتتى وكىنەدى. ەي، مۇحاممەد! ەگەر مەن بۇل سوزدەرىمە وتىرىك قوسسام اللا تاعالادان مەنى كۇلگە اينالدىرسىن دەپ تىلەي بەر!»، - دەدى.
ءىبىلىس اڭگىمەسىن قايتا جالعاستىردى.
- ەي مۇحاممەد، ۇممەتىڭدى ماقتانىش ەتەسىڭ بە؟ مەن ولاردىڭ ءبارىن دىننەن (تۋرا جولدان) شىعارامىن»، - دەدى.
پايعامبارىمىز(وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن) مىنا ءبىر سۇراقتاردى قويدى:
- ەي لاعىنەتكە ۇشىراعان ءىبىلىس، سەنىڭ بىرگە وتىراتىن جولداسىڭ كىم؟
- مەنىڭ جولداسىم «پايىز» (پروتسەنت) جەگەن كىسى.
- ال دوسىڭ كىم؟
- زينا قىلعان ادام.
- بىرگە جاتاتىن جولداسىڭ كىم؟
- اراق ءىشىپ ۇيىقتاعان ادام.
- سەنىڭ قوناعىڭ كىم؟
- ۇرى كىسى.
- ەلشىڭ كىم؟
- سيقىرشى (بالشى) كىسىلەر.
- كوزىڭنىڭ نۇرى كىم؟
- ايەلىنەن اجىراسقان ادام.
- سۇيىكتىڭ كىم؟ جۇما نامازىنا بارماعان كىسى - دەپ جاۋاپ قايتاردى. پايعامبارىمىز(وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن) تاعى دا مىنالاردى سۇرادى:
- ەي لاعىنەت، سەنىڭ كوڭىلىڭدى نە قالدىرادى؟
- اللا جولىندا سوعىسقا شىققان اتتاردىڭ كىسىنەگەن داۋىستارى.
- سەنىڭ دەنەڭدى نە ەرىتەدى؟
- ءبىر كۇنا ىستەپ، ارقاسىنان تاۋبە ەتكەن كىسىنىڭ تاۋبەسى.
- ال باۋىرىڭدى نە شىرىتەدى؟
- كۇندىز- ءتۇنى اللا تاعالاعا كوپ ايتىلعان يستيعفار (كەشىرىم سۇراۋ)
- ال بەتىڭدى نە بۇرىستىرەدى؟
- جاسىرىن بەرىلگەن ساداقا
- كوزىڭدى كور ەتەتىن نە؟
- ءتۇنجارىمدا وقىلعان ناماز
- ال باسىڭدى تومەن سالبىراتاتىن نە؟
- ول دا ءتۇنجارىمدا وقىلعان ناماز.
- سەن ءۇشىن ادامداردىڭ ەڭ ءقادىرلى، ەڭ جوعارى دارەجەلىسى كىم؟
- ناماز وقۋ كەرەك ەكەنىن بىلە تۇرا ادەيى تارك ەتەتىن كىسى
- سەنىڭ مازاڭدى الاتىن نە؟
- عۇلاما- عالىمداردىڭ جينالىس، ءماجىلىسى
- تاماعىڭدى قالاي جەيسىڭ؟
- سول قولمەن، بارماقتارىمنىڭ ۇشىمەن.
- قاتتى جەل تۇرعاندا نەمەسە قاتتى ىستىق بولعان ۋاقىتتا بالالارىڭدى قايدا ساقتايسىڭ؟
- ادامداردىڭ ۇزىن- ۇزىن تىرناقتارىنىڭ استىندا.
- ەي، شايتان، سەن اللا تاعالادان نە سۇرادىڭ؟
مەن اللا تاعالادان ون نارسە سۇرادىم. ولاردى دا ايتا كەتەيىن.
1. مەنى ادام بالاسىنىڭ مالى مەن بالالارىنا ورتاق ەت دەپ سۇرادىم، بۇل سۇرانىسىمدى ورىندادى. «سونداي- اق ولاردىڭ مالدارىنا، بالالارىنا «ارامدىق ارالاستىرىپ» ورتاق بول. ولارعا جالعان ۋادە بەر. نەگىزىندە شايتان ولارعا الداۋدان باسقا ۋادە بەرە المايدى» («يسرا» سۇرەسى، 64-ايات).
ءاربىر ءبيسميللاسىز سويىلعان مال ەتىن، ءارى پايىز (پروتسەنت) دەگەن حارام تاماقتان دا جەيمىن. مەنىڭ ازعىرۋىمنان اللاعا سىيىنباعان ءاربىر كىسىنىڭ مالىنا ورتاقپىن. ءارى مەنىڭ ازعىرۋىمنان اللاعا سىيىنباي ءبىر توسەكتە جاتقان (جىنىستىق قاتىناستا بولعان) ەرلى- زايىپتىلاردىڭ دا، ال وسى جىنىستىق قاتىناستان دۇنيەگە كەلگەن بالا دا بىزگە باعىنادى، ءسوزىمدى تىڭدايدى. كىمدە- كىم ءبىر كولىككە ءمىنىپ جاتقاندا حالال جولعا (جاقسى جەرگە) ەمەس، حارام جولعا (تەرىس، جامان جەرگە) بارۋعا نيەتتەنسە مەن دە ونىمەن بىرگە مىنگەسەمىن، ونىڭ ساپارداعى جولداسى بولامىن. اللا تاعالا بۇل جايىندا بىلاي دەيدى: «...جانە ولارعا، اتتى، جاياۋ تۇردە كەلىپ، بايبالامداپ، دۇرلىكتىر» («يسرا» سۇرەسى، 64-ايات).
2. اللا تاعالادان ماعان ءبىر ءۇي بەر دەپ سۇرادىم. اللا تاعالا ماعان مونشانى ءۇي ەتىپ بەردى.
3. بۇدان كەيىن ماعان ءبىر مەشىت بەر دەپ سۇرادىم. اللا تاعالا ماعان بازارلاردى مەشىت ەتىپ بەردى.
4. ماعان وقيتىن ءبىر كىتاپ بەر دەپ سۇرادىم. ولەڭدەردى ماعان وقيتىن كىتاپ ەتىپ بەردى.
5. ماعان بىرگە جاتاتىن جولداس بەر دەپ سۇرادىم. ماسكۇنەمدەردى بەردى.
6. بۇدان كەيىن ماعان ءبىر ازانشى بەر دەپ سۇرادىم. سىرنايشىلاردى (مۋزىكانتتاردى) بەردى.
7. ماعان كومەكشى بەر دەپ سۇرادىم... ءبىر جامان ءىستى ىستەپ قويىپ، پەشەنەمە وسىلاي جازىلعان ەكەن دەۋشىلەردى كومەكشى ەتىپ بەردى.
8. ماعان تۋىسقان بەرشى دەپ سۇراپ ەدىم، مالدارىن كەرەكسىز جەرگە ىسىراپ ەتەتىندەردى بەردى.
بۇل دا قۇران كارىم اياتىمەن دالەلدەنگەن: «شىنىندا، ىسىراپ ەتۋشىلەر شايتاننىڭ تۋىسى. ال شايتان، راببىنا وتە قارسى» («يسرا» سۇرەسى، 27 - ايات).
وسى كەزدە پايعامبارىمىز (وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن): «ەگەر ايتقان سوزدەرىڭدى قۇران كارىم اياتتارىمەن دالەلدەمەگەنىڭدە، ساعان سەنبەيتىن ەدىم»، - دەدى.
9. اللادان سۇرادىم ادام بالالارىن مەن كورەيىن، ءبىراق ولار مەنى كورە المايتىن بولسىن دەگەن تىلەگىمدى دە ورىندادى.
10. ادام بالاسىنىڭ دەنەسىندەگى قانتامىرلارىن ماعان جول ەتىپ بەر دەپ تىلەدىم. مۇنى دا قابىل ەتتى. وسىلايشا مەن ولاردىڭ اراسىنا كىرەمىن، قالاعانىمشا ايتقانىمدى ورىنداتامىن. اللا تاعالا بارلىق تىلەگىمدى قابىل ەتتى. مەن بۇل ءحالىمدى ماقتانىش ەتەمىن. تاعى دا مىنانى ايتا كەتەيىن، ەي، مۇحاممەد، سەنىمەن بىرگە بولعاندارعا (ەرگەندەرگە) قاراعاندا، مەنىمەن بىرگە بولعاندار (ماعان ەرگەندەر) وتە كوپ. قيامەتكە دەيىن ادام بالاسىنىڭ كوپشىلىگى مەنىمەن بىرگە بولادى.
مۇنان كەيىن ءىبىلىس تاعى دا بىلاي دەدى:
- مەنىڭ ءبىر ۇلىم بار... ونىڭ دا اتى ءاتاما، ونىڭ ىستەيتىن جۇمىسى - قۇپتان نامازىن وقىماي ۇيىقتاپ قالعانداردىڭ قۇلاعىنا بارىپ كىشى دارەتىن سىندىرۋ. ال ەگەر مەنىڭ ۇلىم بۇل ءىستى ىستەمەسە، مۇسىلماندار قۇپتان نامازىن وقىماي ۇيىقتاي المايتىن ەدى. مەنىڭ تاعى دا ءبىر ۇلىم بار. ونىڭ اتى مۋتاكازي. بۇل ۇلىمنىڭ اتقاراتىن مىندەتى - ادامنىڭ جاسىرىن ىستەگەن قۇلشىلىقتارىن جارىققا شىعارۋ. مىسالى، ءبىر كىسى ەشكىمگە كورسەتپەي جاسىرىپ قۇلشىلىق ەتىپ جانە ونى ەشكىمگە ايتپاي، ءوز ىشىندە ساقتاسا، ۇلىم مۋتاكازي ونى تۇرتكىلەيدى... ەڭ سوڭىندا ول كىسى جاسىرىن ىستەگەن قۇلشىلىقتارى مەن جاقسىلىقتارىن باسقالارىنا ايتىپ جارىققا شىعارادى. وسىلاي ەتكەنى ءۇشىن اللا تاعالا ول كىسىنىڭ ساۋابىنىڭ توقسان توعىزىن ءوشىرىپ تاستايدى. تەك ءبىر ساۋابى عانا قالادى. ويتكەنى اللا تاعالا جاسىرىن ىستەلگەن قۇلشىلىقتار مەن جاقسىلىقتارعا ءجۇز ساۋاپ بەرەدى.
تاعى ءبىر ۇلىم بار. ونىڭ اتى كۇھايىل. اتقاراتىن ءىسى - ادامداردىڭ كوزىنە سۇرمە ءسۇرۋ. اسىرەسە عۇلامالاردىڭ ماجىلىسىندە جانە دە يمامدار ۇگىت- ناسيحات ايتقان ۋاقىتتارىندا مەنىڭ بۇل ۇلىم تىڭداپ وتىرعاندارعا بارىپ كوزدەرىنە ۇرلەيدى. مىنە سول كەزدە ولاردى ۇيقى باسادى. عۇلامالاردىڭ نەمەسە يمامداردىڭ ايتقان ءسوزىن ەستىمەيدى. وسىلايشا ساۋاپتان قۇر قالادى.
بۇدان كەيىن ءىبىلىس بىلاي دەيدى: قانداي ايەل بولسا دا، ونىڭ تۇرعان جەرىنە بالالارىمنىڭ ءبىرى وتىرادى. ءارى ءاربىر ايەل كىسىنىڭ قوينىندا ءبىر شايتان بولادى. بىرەۋ سىرتتان قاراعاندا، شايتان ول ايەلدى جاقسى (سۇلۋ) ەتىپ كورسەتەدى جانە ول ايەلگە كەيبىر ىستەردى ورىنداۋدى ۇگىتتەيدى. مىسالى، شاشىڭدى جايىپ، بەت- الپەتىڭدى بوياپ، قىسقا كيىمدەر كيىپ ءوز- ءوزىڭدى كۇت. باسقالار ساعان تاڭدانا، قۇمارلانا قارايتىنداي بولسىن»، - دەيدى. ول ايەل دە بۇلجىتپاي ورىندايدى. ال شايتان بىرتە- بىرتە ايەلدى ۇياتتان جۇرداي ەتەدى. ايەل ۇيالماي ەمىن- ەركىن قىسقا كيىم كيەدى، اشىق- شاشىق ء(وز دەنەسىن اشىپ، كورسەتىپ) جۇرەدى.
سوسىن ءىبىلىس ءوز جاعدايىن ايتا باستادى: ەي، مۇحاممەد! ءبىر ادامدى «تۋرا جولدان» شىعارۋدا مەنىڭ قولىمنان ەشبىر ءىس كەلمەيدى، مەن تەك ءبىر نارسەنى جاقسى كورسەتىپ، ونىڭ كوكەيلەرىنە سالامىن. ال ەگەردە تۋرا جولدان شىعارۋ مەنىڭ قولىمدا بولعاندا جەر بەتىندەگى «اللادان باسقا ءتاڭىر جوق، مۇحاممەد (وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن) ونىڭ ەلشىسى» ، - دەگەن كىسىلەردى، ورازا تۇتاتىن، ناماز وقيتىن كىسىلەردى قالدىرمايتىن ەدىم. ولاردىڭ بارلىعىن دا «تۋرا جولدان» شىعارار ەدىم. مەنىڭ قولىمنان ەشبىر ءىس كەلمەگەنى سياقتى، ادامداردى تۋرا جولعا سالۋدا سەنىڭ دە قولىڭنان ەشنارسە كەلمەيدى. سەن تەك قانا اللانىڭ ەلشىسىسىڭ، ءارى سوزگە شەشەنسىڭ. ال ەگەردە تۋرا جولعا سالۋ سەنىڭ قولىڭدا بولسا، سەن جەر بەتىندە بىردە- ءبىر كاپىر قالدىرماس ەدىڭ» ، - دەدى.
سوندا پايعامبارىمىز (وعان اللانىڭ سالاۋاتى مەن سالەمى بولسىن) ىبىلىسكە:
- ەي لاعىنەت، سەنىڭ تاۋبەگە كەلىپ اللا تاعالاعا قايتۋىڭ ەش مۇمكىن ەمەس پە؟ ءجانناتقا كىرۋىڭە سەبەپشى بولايىن»، دەدى.
- ەي اللانىڭ ەلشىسى، ءاربىر ءىس بەرىلگەن ۇكىمگە قاراي بولادى. شەشىمدى جازعان قالام دا قۇرعادى، قيامەتكە دەيىن بولاتىن ىستەر بولادى. اللا سەنى پايعامبارلاردىڭ ىشىندە «سۇلتانى» ەتىپ، ءجاننات حالقىنىڭ حاتيبى (سويلەۋشىسى) ، ادامدارعا ۇلگى ەتكەن، ال مەنى اداسقانداردىڭ «سۇلتانى» ەتىپ، توزاق حالقىنىڭ حاتيبى (سويلەۋشىسى) قىلعان. بۇل ايتقاندارىم - سوڭعى سوزدەرىم. ەشبىرىنە دە وتىرىك قوسپادىم.
قازاقشاعا اۋدارعان: تورەحان پولاتقوجا ۇلى، islam-kulsary.kz
