بۇگىن - اقىن، اۋدارماشى بەكەت وتەتىلەۋوۆ دۇنيەگە كەلگەن كۇن
قوستاناي وبلىسى وباعان اۋدانىندا تۋعان. ەكى كلاستى ورىس- قازاق مەكتەبىندە، كەيىننەن مۇعالىمدەر دايارلايتىن كۋرستا وقىعان. 1907-جىلدان ءومىرىنىڭ سوڭىنا دەيىن ۇستازدىق قىزمەتپەن اينالىسقان. 1923-1925-جىلدارى قوستانايدا ى. التىنسارين اشقان، كەيىن قازكوممۋنا اتالعان مەكتەپتە مەڭگەرۋشى، 1925-1929-جىلدارى وكرۋگتىك وقۋ كوميتەتىنىڭ ءتوراعاسى، 1930-1949-جىلدارى ورىس ءتىلىنىڭ ءمۇعالىمى بولدى.
ءو. ىبىراي سالعان اعارتۋشىلىق جولدى جالعاستىرا ءجۇرىپ، اۋدارماشىلىق، جازۋشىلىقپەن دە شۇعىلداندى. «دۇنيە ءىسى احيرەتكە كەتپەس» اتتى تۇڭعىش كىتابى 1912-جىلى قازاندا جارىق كوردى. وندا اقىننىڭ ەكى داستانى بار. ءبىرى كىتاپتىڭ اتىمەن اتالادى، ەكىنشىسى - «جانعىز ساۋەگەي سيپاتىندا». كەلەسى كىتابى «جيعان- تەرگەن» 1914-جىلى ورىنبوردا باسىلىپ شىقتى. وعان «قازاقتىڭ نادان بايلارى مەن ناشار كورشىلەرى جانە عالىمدىق پەن ناداندىق»، «دانىشپان قازى»، ت. ب. شىعارمالارىمەن قاتار حەمنيتسەردەن «قۇمىرسقا مەن ءدان»، پۋشكيننەن «كوكتەمنىڭ كەلۋى»، جۋكوۆسكيدەن «تۋعان جەر»، لەرمونتوۆتان «ءۇش بايتەرەك»، كرىلوۆتان 15 مىسال اۋدارمالارى ەنگەن.
وسى كىتاپتاردان كەيىن وتەتىلەۋوۆ جازۋشىلىقتى ءبىرجولا قويىپ، پەداگوگتىك قىزمەتپەن اينالىسقان. ع. مۇسىرەپوۆتىڭ «اۆتوبيوگرافيالىق اڭگىمەسىندە» وتەتىلەۋوۆتىڭ ۇستازدىق بەينەسى سۋرەتتەلگەن.
