ايەل كۇيەۋىنە كوڭىل بولمەسە
ايەلى كۇيەۋىنىڭ كيىمىن ءارقاشان تازا ۇستاپ، تاماعىن ءدامدى ەتىپ ازىرلەپ، جاتاتىن ورنىن ۋاقىتىندا دايىنداپ، جارىنىڭ قاس-قاباعىنا قاراپ، جاعدايىن جاسايتىن بولسا ەر ادامنىڭ كوڭىلى جايلانىپ، ءدىلى راحاتتانىپ، اقىلى زەرەك بولىپ، كوزى قىراعى بولىپ وتكىرلەنەدى ەكەن. بارلىق ىسىندە بەرەكە تابادى. ءبىر كۇنى كۇيەۋى ايەلىنە ماقتانىپ: «وزگەلەر تۇندە ارەڭ كورەتىن جۇلدىزداردى مەن كۇندىزدىڭ وزىندە كورە بەرەمىن. سەن وسىنداي كۇيەۋىڭ بارىنا ماقتانساڭ بولادى» دەيدى.
ايەلى: «مىرزام، بۇل مەنىڭ قىزمەتىمنىڭ، سىزگە دەگەن ىقىلاستى كوڭىلىمنىڭ ارقاسىندا» دەسە:
«جوق، بۇل جەردە سەنىڭ ەش قاتىسىڭ جوق. بۇل ماعان قۇدايدىڭ بەرگەن ەرەكشە قاسيەتى» دەپ باسىنان ءسوز اسىرمايدى.
ايەلى كۇيەۋىنىڭ بۇل سوزدەرىنە ءۇن قاتپاستان جۇرە بەردى. الايدا بۇرىنعىداي كوڭىل ءبولۋىن سيرەتەدى.
تاماق بەرگەندە ىدىستاردىڭ تازالىعىنا اسا كوڭىل بولمەيدى، كيىمدەرى اپتاسىنا ءبىر رەت اۋىستىرىلاتىن بولدى، جاتىن جەرى دە جايسىز تارتتى.
الگى كىسى كۇندىزدىڭ وزىندە اياق استىنداعىنى كورمەي، ءسۇرىنىپ-شالىنىپ، بۇگىن ەستىگەن اڭگىمەسىن ەرتەڭ ۇمىتىپ قالاتىن بولدى.
سوسىن ايەلىنە: «قىمباتتىم، الدىڭعى ىقىلاستى كوڭىلىڭدى، الدىڭعى قۇرمەتىڭدى جاساي بەر، مەندەگى قاسيەت، بەرەكەت، زەيىن وتكىرلىك، اقىل زەرەكتىك سەنىڭ سەبەپكەرلىگىڭمەن ەكەن. مەنىڭ قاتەلىگىمدى كەشىر!» - دەيدى.
ايەلى: «اللا بارلىعىمىزدىڭ قاتەلىكتەرىمىزدى كەشىرسىن. قاتەسىز ادام بولمايدى. مەنىڭ سىزگە جاساپ جاتقان قىزمەتىمدى اللا بىلسە، اللا رازى بولسا جانە ءسىز رازى بولساڭىز مەن ءجانناتتىق بولارمىن»، - دەپ جاۋاپ بەرەدى.
«الاش ايناسى»
