ساكەن مايعازيەۆتىڭ ورىنداۋىنداعى «اسىل انا» ءانى قالاي دۇنيەگە كەلدى؟
جۇرەكتەن كىرىپ، بويدى العان ءاننىڭ شىعۋ تاريحىن ايگۇل باجانوۆا بىلاي دەپ ەسكە الادى: « اناشىم قارتايدى. مەن بار ءانىمدى سول كىسىگە ارناسام دا ارتىق بولماس ەدى. مۇلدەم باسقا ادام. بالالىعى سوعىس جىلدارىمەن تۇسپا- تۇس كەلدى. ءجۇنى قالىڭ تۇلاققا شاشىپ جەگەن ءبىر ۋىس بيدايدى تەرىپ جەگەن، ءبىر قۇرتتى بەسكە ءبولىپ، سونى كۇنى بويى تالعاجاۋ قىلعان، تابانى تەسىلىپ، جالاڭاياق مەكتەپكە بارعان بالالاردىڭ قاتارىندا مەنىڭ اناشىم دا بار. بالالاردىڭ ۇلكەنى انام ەكەن. ءبىر جاپىراق داكەنى باسىنا بايلاپ تۇسكە دەيىن مەكتەپكە بارىپ كەلگەندە تۇستەن كەيىن وقيتىن ءسىڭلىسى كۇتىپ الىپ، داكەنى سول تاعىپ كەتەدى ەكەن. ءبىر وتباسىنا ءبىر كەرزى ەتىك. 3-سىنىپتىق ءبىلىمى بار انامنىڭ وقىماعان كىتابى، وقىماعان تاريحي روماندارى مەن كلاسسيكاسى جوق. قازىرگى تىلمەن ايتقاندا، ينتەللەكتى وتە جوعارى بولدى.
اكەم انامدى اتقا ونگەرىپ، 14 جاسىندا الىپ قاشقان. ەكى ەنە كورگەن. «بالا ەمەسپىن بە، ابىسىندارىممەن وينايمىن. كەيدە قوزى قۋالاپ ءجۇرىپ ويناپ كەتەتىنمىن، ءبىراق ەنەم كەلىن ەكەنىمدى ەسكە تۇسىرگەن كەزدە ساباما تۇسەتىنمىن» - دەيدى كۇلىپ. سول كەزدەگى بۇكىل ەس باسىنا تۇسكەن ناۋبەت پەن بۇكىل قازاق ايەلدەرىنە تۇسكەن اۋىرتپالىقتىڭ ءبارىن كورگەن مەنىڭ اناشىم. اكەم اشىسايدا شاحتادا ىستەگەن، 14 جاسىنان باستاپ ۇلكەن ەكى وتباسىن اسىراعان. وق جاسايتىن زاۆودتا ىستەگەن، مايدانعا وق جىبەرىپ وتىرعان. ءومىرىنىڭ سوڭىنا دەيىن جۇمىس ىستەپ، وتباسىنا اكەلىك بورىشىن وتەپ كەتتى.
انام دۇنيەگە بايلانباعان ادام. بارىمىزگە ءبىلىم بەرۋگە تىرىستى. اكەم دە اقكوڭىل، ءمارت ادام ەدى. بىزگە «جار تاڭداۋدا قاتەلەسپەڭدەر، بالام، وقىعىن، وقىعان، كوكىرەك اشىق ، كوزى وياۋ ادامدا تۇسىنىك مول بولادى» - دەپ ايتىپ وتىراتىن. سول مارتتىك انام دا دا بار. ەشكىمنەن قولىنان كەلگەن كومەگىن ايامايتىن. كىمگە نە بەرسە دە، مولىنان بەرۋگە تىرىساتىن. ەشكىممەن ساناسپايتىن. اۋىلداعى ابىسىن- اجىندارمەن وتە تاتۋ تۇردى، كوبى انامنىڭ اقىلىن تىڭداۋعا كەلەتىن. انامنىڭ تۋرالىعىنان، تازالىعىنان، شىنشىلدىعىنان تايسالاتىندار دا بولدى. انام فيلوسوف، پسيحولوگ بولاتىن. بەيپاۋىت سويلەپ، بىلاپىتتاپ اڭگىمە ايتۋدى بىلمەيتىن. ەشكىممەن ۇرىسقانىن، بەت جىرتىسقانىن كورگەن ەمەسپىن.
93-جىلى الماتى وبلىسىنا قونىس اۋدارىپ، كوشكەن كەزدە بۇكىل اۋىل بولىپ، جىلاپ- سىقتاپ شىعارىپ سالدى. انام ماعان ءبارىن ۇيرەتتى. كۇنشۋاقتا تىزەسىنە باسىمدى قويىپ جاتام، شاشىمدى ساۋساقتارىمەن تالداپ سيپالاپ وتىرىپ، ەمىرەنىپ، اينالىپ- تولعانىپ بار مەيىرىمىن توگەتىن، ىڭىلداپ ءان ايتىپ، اندەردىڭ تاريحىن ايتىپ بەرىپ، مەنىڭ بالا قيالىمدى ودان سايىن شارىقتاتاتىن. .. تابيعاتقا وتە جاقىن بولدى. مەنى تاۋعا ءجيى شىعاراتىن. سول اسىل انام قازىر قارتايدى. ءالى دە سول، بارسام، كىتاپقا شۇقيىپ، نەمەرەلەرىنە ەرتەگى وقىپ بەرىپ وتىرادى. جۇمباق جاسىرىپ، ءان ۇيرەتىپ، ولەڭ جازىپ بەرىپ...
وسىنداي اناعا وسىنداي ءان قالاي تۋماسىن؟ بۇل ءان - مەنىڭ اناما دەگەن شەكسىز قۇرمەتىم، باسىم جەرگە تيگەنشە يىلگەن كەۋدەم، ماحابباتىم... سولاي...»
اقپارات ايگۇل باجانوۆانىڭ فەيسبۋك پاراقشاسىنان الىندى
