ۇيعىر قىزىن ۇمىتا الماي ءجۇرمىن

استانا. قازاقپارات - قۇرمەتتى رەداكسيا، قولىمنان ماقالا جازۋ كەلە قويماس. ءبىراق، كەي كەيدە جۇرەكتەگى اسىل سەزىم مازداپ، بويىمدى ساعىنىش كەرنەگەندە ولەڭ جازعىم كەپ قولىما قالام الام. دەگەنمەن مەن اقىن ەمەسپىن، ويىمداعىداي جىر تۋا قويمايدى.

سونىمەن، مەن بالا كەزدە تۇيىق بولىپ ءوستىم. الماتى وبلىسى، ۇيعىر اۋدانىنداعى قازاق ورتا مەكتەبىن ءبىتىردىم. اتى ايتىپ تۇرعانداي، ءبىزدىڭ اۋىلدا ۇيعىرلار كوپ بولدى. ءبىر بىرىمەن ەتەنە ارالاسىپ، تىعىز قارىم قاتىناسقا تۇسكەن ەكى ۇلت ەشقاشان ءشاي دەسىپ كورمەدى. مەكتەبىمىز قازاق ءتىلدى بولعاندىقتان ۇيعىر بالالارى قازاقشا وقي بەرەتىن.

ءبىزدىڭ سىنىپتا ءتورت ۇيعىر قىزى وقىدى. سولاردىڭ ىشىندە ماحيرا دەگەن قىز بار ەدى. اتا- اناسى مەكتەپتە مۇعالىم بولعاندىقتان تاربيەسى وتە جاقسى بولاتىن. مەن سەگىزىنشى سىنىپقا كەلگەندە ماحيراعا سەزىمىم بارىن انىق سەزدىم. ونىڭ باسقا جىگىتتەرمەن سويلەسىپ تۇرعانىن كورگەندە قىزعانىشتان جارىلىپ كەتە جازدايتىنمىن. ءبىز توعىزىنشى سىنىپقا وتكەندە كادىمگىدەي ماحابباتپەن اۋىردىم. كلاستاسىم تۇرجان ەكەۋمىز ەكى كۇن اۋرەلەنىپ ادەمىلەپ حات جازىپ، ماحيراعا قۇربىسى ارقىلى بەرىپ جىبەردىك. سول كەزدەگى الابۇرتقان سەزىم مەنى جەر كوككە سيعىزبادى. اقىرى ماحيرادان «ءيا» دەگەن جاۋاپ العان كەزدە مەن الەمدەگى ەڭ باقىتتى جان ەدىم.. .

ءبىز ەكى جىل بويى اۋىلداعى بارشا جاننىڭ تامسانا ايتار «تولەگەنى مەن قىز جىبەگى» بولدىق. ءبىزدىڭ اتا انالارىمىز دا ەتەنە ارالاسىپ، ءبىزدىڭ ۇيلەنەتىمىزگە كامىل سەندى. مەن حالىقارالىق وليمپيادادا جۇلدە الۋىما بايلانىستى ۋنيۆەرسيتەت گرانتىن مەكتەپ بىتىرمەي جاتىپ ۇتىپ العام.

مەكتەپ بىتىرگەن جىلى ماحيرا وقۋعا تۇسپەيتىنىن، ءبىراق مەنىڭ وقۋ ءبىتىرىپ كەلۋىمدى كۇتەتىنىن ايتتى. مەنىڭ اكە شەشەم دايىن گرانتپەن وقۋىمدى قالادى. اۋدان ورتالىعى الماتىدان اسا قاشىق ەمەس، اپتاسىنا ءبىر كەلىپ كەتىپ ءجۇردىم. ءسويتىپ مەن ءبىرىنشى كۋرستى ءبىتىرىپ، جازعى سەسسيانى تاپسىرىپ جۇرگەندە ماحيرانى كورشى اۋىلدىڭ جىگىتى الىپ قاشقانىن ەستىدىم. ەسەڭگىرەپ قالدىم. سول كۇنى تاكسيمەن اۋىلعا كەلىپ، اتا انامنان بار ءمان جايدى سۇراپ ءبىلدىم.

ءسويتىپ، مەنىڭ ماحيرام ءوز ەركىنەن تىس باسقا بوساعانى اتتاپ، سول جەردە قالىپ قويدى. مەن سول كۇنى الماتىعا قايتا اتتانىپ، اۋىلعا تەك بەس جىلدان سوڭ ءبىراق كەلدىم. وندا دا اتا اناما، توقساننان اسقان اجەمە ديپلومىمدى كورسەتۋگە كەلدىم. ۇزىنقۇلاق جەڭگەلەرىمنەن ماحيرانىڭ ەكى بالاسىمەن اجىراسىپ، اۋىلداعى ءوز ۇيىنە قايتىپ كەپ وتىرعانىن ەستىگەندە قايعىدان قان جۇتتىم.

مەن قازىر ۇيلەنگەن، ءۇيلى باراندى اداممىن. قۇدايدىڭ بەرگەن بەس بالاسى بار، جارىم دا جۋاس، وتە تاربيەلى، كورگەندى جەردىڭ قىزى. مەنىڭ بار جاعدايىمدى جاساپ وتىر. ءبىراق سوڭعى كەزدەرى مەن ءوز وزىمنەن قۋىستانىپ ءجۇرمىن. قۇشاعىمدا جاتقان ادال جارىما قاستاندىق جاساپ جۇرگەندەيمىن. ونىڭ ادال سەزىمىن لايلاپ العانداي ءوزىمدى جامان سەزىنىپ ءجۇرمىن. ويتكەنى سوڭعى كەزدەرى مەن ماحيرانى كوپ ويلايمىن. بالا كەزدەگى پاك ماحاببات جۇرەگىمدى ەلجىرەتىپ، ساعىنىشىمدى مازداتا باستادى.

قۇرمەتتى وقىرمان، مەنىڭ بۇل جايىما تۇسىنىستىكپەن قارارسىزدار. نەگە ەكەنىن ءوزىم دە بىلمەيمىن، بالكىم بۇل ۋاقىتشا سەزىم شىعار. ايتەۋىر جۇرەك سىزداپ، سول كۇندەردى اڭساي بەرەمىن.

تولقىنبەك اقارا، الماتى قالاسى.
«الاش ايناسى»
سۋرەت: kinonews.ru