ورىنسىز جەردە سۋىرىلىپ ارتىق سويلەۋگە ۇيالامىن - ءازىلحان نۇرشايىقوۆ
ادامشىلىقتىڭ، ادالدىقتىڭ، ۋادەشىلىكتىڭ، تۇراقتىلىقتىڭ، تازالىقتىڭ ءتۇپ قازىعى - ۇيات دەپ بىلەمىن. ۇياتى جوقتان ءۇمىت كۇتپەيمىن. ۇرى- قارى، قاراقشى، قانىپەزەرلەر ۇياتى جوقتان شىعادى. ۇيات - ەڭ قىمبات قاسيەت، ۇياتتىدا يمان بار. مەن:
وتىرىك ايتۋدان ۇيالامىن.
ايتقان ۋادەمدى ورىنداماۋعا ۇيالامىن.
ورىنسىز جەردە سۋىرىلىپ ارتىق سويلەۋگە ۇيالامىن.
ءوز كىتابىمدى جانە ءوزىمدى ماقتاۋعا ۇيالامىن.
ترامۆاي- تروللەيبۋستا، اۆتوبۋستا قارتتار تۇرەگەلىپ تۇرعاندا، جاستاردىڭ ورىن بەرمەي شىرەنىپ وتىرعانىن كورگەندە قاتتى ۇيالىپ كەتەمىن.
كەيبىر قازاقتىڭ انا ءتىلىن قاستەرلەمەيتىنىنە ۇيالامىن.
بىرەۋدىڭ ايەلىنە قۇمارلانا قاراۋدان ۇيالامىن.
بىرەۋدىڭ سىرىن سىرتقا شاشۋدان ۇيالامىن.
دوسىما دا، قاسىما دا اۋىر ءسوز ايتۋدان ۇيالامىن.
ۇلكەنگە دە، كىشىگە دە، اسىرەسە ۇلكەندەرگە «سەن» دەپ سويلەۋگە ۇيالامىن.
الدەكىمدەرگە جاعىمپازدىق جاساۋعا ۇيالامىن.
جۇمىسسىز بەس مينۋت بوس وتىرۋعا ۇيالامىن.
كىمگە بولسا دا قولىمنان كەلگەن جاقسىلىقتى جاساماي قالۋعا ۇيالامىن.
كىسىنىڭ نارسەسىنە قىزىعۋعا، بىرەۋدەن ءبىر نارسەنى تەگىن الۋعا ۇيالامىن.
سويلەپ تۇرعان كىسىنىڭ ءسوزىن بولۋگە ۇيالامىن، ونى اقىرىنا دەيىن مۇقيات تىڭداۋعا تىرىسامىن. مۇمكىندىك بولسا ءوز ويىمدى ول كىسى سويلەپ بولعاننان كەيىن ايتامىن. مۇمكىندىك بولماسا ءۇن- ءتۇنسىز قالا بەرەمىن، وڭەشتەمەيمىن، وكپەلەمەيمىن.
بىرەۋگە قول سوزىپ، ءبىر نارسە سۇراۋعا ۇيالامىن. ەشكىمنەن ەشتەمە دامەتپەيمىن.
قوعامدىق ورىنداردا شىرەتكە تۇرماي، «مەن ارداگەرمىن» دەپ جۇرتتى كيمەلەپ، العا قاراي ۇمتىلۋعا ۇيالامىن.
