قۇداي- اي، قازاقتىڭ قۇشاعى نەگە قاتتى؟
سوزگە كەلگەندە جورعاداي تارپيتىن، كەز- كەلگەن بايگەدە قۇلمامبەتتىڭ قۇلىنى قامشى سالدىرماي، مارە سىزىعىن ءبىرىنشى قياتىن. تامساندىق، تاڭ قالدىق، اقىنداردىڭ ءىرىسى، قارا ءسوزدىڭ ءپىرى، - دەپ اۋزىمىزدىڭ سىلەكەيى قۇرىپ، جاتا كەلىپ ماقتادىق. ءتىل ءوتتى مە؟ كوز ءوتتى مە؟ قازاقتىڭ نەگە قۇشاعى قاتتى؟ ! مايمىل بالاسىن وبەكتەپ، جاقسى كورگەننەن، قاتتى قۇشىپ، قۇشاقتاپ بايقاۋسىزدا ءولتىرىپ الادى ەكەن. نەگە بىزدە سول قايتالانا بەرەدى!
بەكزات ساتتارحانوۆ جول اپاتىنان ءۇزىلدى دەگەندى ەستىگەندە بوكستان يتاليا قۇراماسىنىڭ جاتتىقتىرۋشىسى ريمنىڭ كوشەسىندە «قازاق قالاي ساقتاي المادى بەكزادا بەكزاتىن» ، - دەپ كوزى بۇلاۋ- بۇلاۋ ەڭىرەپ جىلاپ ءجۇرىپتى دەيدى.
«ءومىرى وزگەنىكى، ءولىمى وزىنىكى» بولعان باتىرحاندا كەتتى قۇشاعىڭنان سۋىرىلىپ. ەندى وتىرمىز، قارالى كونتسەرت، ەسكە الۋ كەشىن وتكىزىپ، ەسكى سۋرەتتەرىن پاراقتاپ! وكىنىشتى، ارينە.. .. .. .. .. .. .. .!!!
