جاقسى جاردىڭ مىنەزى
اللانىڭ ءامىرىن ورىندايدى، كۇيەۋىنە بويۇسىنادى.
سىرتتا ابىرويىن ساقتاپ، اۋرەت جەرلەرىن جاۋىپ جۇرەدى. ال جارىنىڭ الدىندا كوركەم، قىلىقتى كورىنۋگە تىرىسادى.
ادال جار، جاقسى انا بولىپ، اتا ەنەسىنىڭ، قايىن جۇرتىنىڭ كوڭىلىنەن شىعۋعا بارىن سالادى. تۋىستىق قاتىناستى ساقتاپ، وتباسىنىڭ ىنتىماعىن ارتتىرادى.
ال وسىنىڭ بارىنە ايەل ادام تەك كوركەم مىنەزى ارقىلى عانا قول جەتكىزە الاتىنى راس. بىردە ءبىر ساحابا پايعامبارىمىزعا (س. ع. س.) كەلىپ: «تۇگەنشە دەگەن ايەل كۇندىز ورازا ۇستايدى، تۇندە ناماز وقيدى. ءبىراق، ونىڭ مىنەز - قۇلقى جامان، كورشىلەرىن تىلىمەن رەنجىتەدى»، - دەيدى. سوندا اللا ەلشىسى (س. ع. س.): «ونىڭ بۇل ىستەرىندە قايىر جوق. ول ايەل توزاق يەلەرىنەن»، - دەپ جاۋاپ بەرەدى.
ءيا، شىندىعىندا، جۇرەگىنە يمان ۇيالاعان ءاربىر پەندە مىنەز - قۇلقىنىڭ كوركەم بولۋىنا اسا ءمان بەرگەنى ءجون. كوپ جاعدايدا تۋا بىتكەن تابيعي مىنەزىمىز بەن ورتاعا قاراي قالىپتاسقان قۇلقىمىز كوركەمدىككە ۇمتىلىسىمىزدى بۇعاپ، ءوزى بەتىنە قالقىپ شىعا بەرەتىنى تاعى بار.
اللا تاعالا ەر كىسىگە - كۇش - قۋات، شىدامدىلىق، توزىمدىلىك جانە سابىرلىلىق، قانداي دا ءبىر ءىستىڭ اقىرىن تۇجىرىمداۋ، ءاربىر ءىستىڭ الدىن الۋ، جىگەرلىك سونىمەن قوسا اقىل- پاراسات ت. ب. سول سياقتى ەرەكشەلىك قاسيەتتەرمەن قامتىعان.
ال ايەل زاتىنا - سەزىمتالدىق، نازىكتىك، مەيىرىمدىلىك جانە سىپايىلىق، ۇيالشاقتىق، يبالىلىق، بار جانىن بالاسى ءۇشىن ايانبايتىن جانە ءناسىلدىڭ قورعاۋى مەن ءتالىم تاربيە مىندەتى ت. ب. كوپتەگەن ەرەكشەلىك قاسيەتتەر بەرگەن.
پسيحولوگتار جالپى العاندا ەر كىسى ايەل زاتىنا قاراعاندا، قايعى-قاسىرەتكە ءتوزىمدى، ءاربىر جاعدايدا اقىل- پاراساتتىلىعىمەن شەشىم قابىلدايتىندىعىن ايتسا، ايەل كىسى بولسا، جاراتىلىس جاعىنان وتە نازىك جاراتىلعاندىقتان كوبىنە سەزىم ارقىلى شەشىم قابىلداپ، الدانعىش جانە كوپ نارسەگە سەنگىش كەلەتىندىگىن ايتادى.
الايدا قانشا جەردەن ايەل زاتىنىڭ بويىندا سەزىمگە بەرىلۋ دەگەن تۋا بىتكەن قاسيەت بولعانىمەن، قايسار دا سابىرلى ءبىر انامىزدىڭ ومىرىنەن ءبىر مىسال كەلتىرگىم كەلەدى. ساحابا ءابۋ تالحانىڭ جالعىز بالاسى سىرقاتتانىپ، ول تۇزدە جۇرگەندە قايتىس بولادى.
ونىڭ ايەلى ءۇمما سۇلەيم ولگەن بالاسىن جۋىندىرىپ، كەبىندەپ، وڭ جاققا جاتقىزىپ قويادى. كەيىن كورشىلەرگە قاراپ: - ازىرگە اكەسىنە حابار بەرمەڭدەر! - دەپ قاتاڭ تابىستادى.
اكەسى ءابۋ تالحا كەش باتا ۇيگە كەلىپ، اۋىرىپ جاتقان بالاسىنىڭ جاعدايىن سۇرايدى. «سەن كەتەردەگىدەن الدەقايدا ءتاۋىر» - دەپ جاۋاپ بەردى ايەلى. ەكەۋى بىرگە اس ءىشتى. اڭگىمەلەسىپ وتىرعاندا حازىرەت ءۇممۇ ءسۇلايىم كۇيەۋىنەن: «ءابۋ تالحا» - دەدى كوزىنە كوزىن قاداعان كۇيى، - قارىزعا العان نارسەنى قايتارعان ءجون بە، ءجون ەمەس پە؟
و نە دەگەنىڭ؟ ارينە، قارىزدى مىندەتتى تۇردە قايتارۋ قاجەت.
ولاي بولسا، اللا تاعالا ساعان اماناتتاعان ۇلىن ءوزى قايتارىپ الدى!
بۇل ءسوزدى ەستىپ كۇرسىنگەن ءابۋ- تالحا بار-جوعى:
ءبارىمىز اللا تاعالا ءۇشىن جاراتىلدىق. ەرتە مە، كەش پە تۇبىندە سوعان قايتامىز، - دەپ جاراتۋشىنىڭ ىسىنە ريزاشىلىقپەن مويىنۇسىنىپ، كونگەننەن باسقا ارتىق قىلىق جاسامادى.
تاڭ اتقاندا ءمان- جايدى پايعامبارىمىزعا (س. ا. س.) بارىپ باياندادى. پايعامبارىمىز قولىن جايىپ: - ۋا، جاراتقان! ءابۋ تالحانىڭ وسى ءبىر ونەگەلى ءىسىن وعان ەكى ەسە عىپ قايتارا گور! - دەپ دۇعا ەتتى.
ايتقانداي- اق، توعىز اي ون كۇن وتكەندە ءابۋ تالحانىڭ ءۇيى شاتتىققا بولەنىپ، ايەلى شەكەسى تورسىقتاي ۇل تاپتى. اتىن «ابدۋللاھ» دەپ قويدى.
مىنە، شاعىن دا بولسا، عيبراتقا تولى ءۇممۇ ءسۇلايمنىڭ وسىنداي امالىنىن ۇلگى الىپ جاتساق قانداي كەرەمەت. قايسار انامىزدىڭ بويىنان سابىرلىق، پاراساتتىلىق، يممانىنا بەرىك، يبالى، قامقور، تاربيەلى ەكەنىن كورۋگە بولادى.
ءناپاقاڭىزدى تەرلەپ تەپشىپ ادال جولمەن تاۋىپ، تۇزدە جۇرگەن ەر ازاماتتارىڭىزدى جەلكەسىنەن الماي، كەرىسىنشە سابىرلىق پەن پاراساتتىلىقتى بويىڭىزعا دارىتساڭىزدار، جەمىسى راببىمىزدىڭ رازىلىعى مەن سىيى بولارى انىق. بۇل ايتىلعاننان اركىم وزىنە كەرەك مارجاندى تەرىپ الدى دەگەن ويدامىن.
islam.kz
