بولات شاراحىمباي، اقىن: اۋزىنا مۇحتار شاحانوۆ تۇكىرگەن بالا اتانعام
ءبىر توپ بەيتانىس ادامدار ۇيگە ساۋ ەتە ءتۇستى.
سول كەزدەگى كومسومول-جاستار ۇيىمىنىڭ جەتەكشىسى، جازۋشى قالاۋبەك تۇرسىنقۇلوۆ پەن اكەممەن قىزمەتتەس كارىم دۇيسەنوۆتەن باسقاسىن تانىمادىم، بۇرىن كورمەگەن كىسىلەرىم.
بۇل توپقا اۋىلدىڭ سەرى جىگىتتەرى عۇلام كوكەم مەن ەبەي اعاي كەلىپ قوسىلدى.
ۇيگە قوناق كەلسە، كىسىلەردى جاعالاپ ادەتتەگىدەي جانىنان شىقپايمىن.
العاشقى كۇنى ولار قوناقاسى جەپ، ۋىلداپ-شۋىلداپ، اندەتىپ-كۇيلەتىپ ءتۇن اۋعانشا وتىردى. مەن توردە ماندولدى كەلىستىرە تارتاتىن كىسىنىڭ قاسىندا ۇيىپ تىڭداپ وتىرىپ، ۇيىقتاپ كەتىپپىن.
ەرتەڭىنە ەلەڭ-الاڭدا مەنى انام وياتتى. «اعاڭ تاۋعا شىعامىن دەپ وتىر. بىرگە بارىپ كەل»، - دەدى. جۋىنىپ-شايىنىپ العان سوڭ، تۇندەگى ەكپىندەتىپ ولەڭ وقىعان اعامەن بىرگە تاۋعا
تارتتىق. تاۋدىڭ ەڭ بيىك نۇكتەسىنە كوتەرىلدىك. سول جەردە ول جان-جاعىنا قاراپ، قىزىقتاپ ءبىراز تۇردى. كەنەت اۋىل الاقانداعىداي كورىنەر تۇستاعى قارا تاستىڭ ۇستىنە وتىرا كەتتى دە، قالتاسىنان قاعاز-قالامىن الىپ الدەنەلەردى تەز-تەز شيمايلاي باستادى. قيالى الىستا. ءتىپتى، مەنىڭ بار-جوعىمدى دا ۇمىتىپ كەتكەن ءتارىزدى.
ول كىسى ەكەۋمىز تاۋدان تۇسكە تامان تۇستىك. ول ءوز جونىمەن، مەن ءوز جونىممەن كەتتىم. ءبىر كەزدە انامنىڭ داۋىستاپ شاقىرعانىن ەستىدىم. جۇگىرىپ جەتسەم، قوناقتار داستارقان باسىنا جايعاسىپ، كەسپە كوجەنى سوراپتاپ ءىشىپ وتىر ەكەن. مەن كەلگەندە ماناعى اعا باسىن بۇرىپ:
- تاۋعا جول كورسەتكەن وسى بالا، - دەدى. - بايقايسىزدار ما، بالانىڭ كوزىندە ءبىر وت بار. بىردەڭە بىلسەم، بۇل بالادان ءتۇبى ۇلكەن ازامات شىعادى.
اياق استىنان ماقتاۋ ەستىپ، اجەپتاۋىر سەمىرىپ قالعانىم ەسىمدە. سول ساتتە انام الگى اعانىڭ ۇزاتقان كەسەسىنىڭ تۇبىندە قالعان كوجەنى ماعان ۇسىنىپ:
- دۋالى اۋىز، كوپكە سىيلى اعاڭنىڭ جولىن ساعان دا بەرسىن. مىناۋ اعاڭنىڭ سارقىتىن تۇبىنە دەيىن تاۋىسىپ قوي! - دەدى.
ول كەزدە سارقىت دەگەننىڭ نە ەكەنىن قايدان بىلەيىن، انام ۇسىنعاسىن كوجەنى تۇبىنە دەيىن تۇك قالدىرماي توڭكەرىپ سالدىم. وتىرعاندار ۋ- شۋ بولىپ:
- ءاپ، بارەكەلدى!
- مىنە، جىگىت!
- اقىننىڭ سارقىتىن ىشكەن بالا ءتۇبى ازامات بولادى! - دەپ جامىراپ قويا بەردى.
كەيىن ءبىلدىم عوي، تۇندە تىزەسىنە جاتقىزىپ ۇيىقتاتقان كىسى ايگىلى كومپوزيتور ءشامشى قالداياقوۆ ەكەن، ال، تاۋعا بىرگە بارعان، كەيىن سارقىتىن ىشكىزگەن كىسى ارقالى اقىن مۇحتار شاحانوۆ بولىپ شىقتى. مۇقاڭنىڭ «لەنينشىل جاس» گازەتىنىڭ (قازىرگى «جاس الاش») وڭتۇستىك قازاقستان وبلىسى بويىنشا مەنشىكتى ءتىلشىسى قىزمەتىن اتقارىپ جۇرگەن كەزى بولسا كەرەك.
وسى وقيعادان كەيىن اۋىلدا «اۋزىنا مۇحتار شاحانوۆ تۇكىرگەن بالا» اتانىپ كەتتىم. كىم ءبىلسىن، قولىما قالام الىپ، اقىن، ادەبيەتشى بولۋىما وسى جايتتاردىڭ دا اسەرى بولعان شىعار...
جازىپ العان سەرىكبول حاسان
«جاس وركەن»
