مۇحتار شاحانوۆ: ايتسە دە مەن ايەلگە ۇقساس ەركەكتەردى جەك كورەم
وتىراردا ءبىر قادىرلى قاريانىڭ قاناتتى تۇلپار تەكتەس اتى بوپتى سۇيسىنتكەن بار الاپتى.
مىنەزى ءسال جايسىز ەكەن شودىر بالا ىسپەتتى، -
شارشاپ-تالىپ شولدەسە دە ارىقتان سۋ ىشپەپتى.
جەك كورگەنى جاقىن كەلسە، تارپىپ، تەۋىپ تىستەپتى،
سودان اياق شىدەرلەنىپ، باستان جۇگەن تۇسپەپتى.
بوزبالالار سىمباتىنا كوز تاستايتىن تابىنا،
قاريانىڭ اي ديدارلى قىزى بوپتى تاعى دا.
سول جاس ارۋ، اكەسىنە بىلاي دەپتى ءبىر كۇنى:
- اكە، سەنىڭ دارقاندىعىڭ شاقىرادى كۇلكىنى،
قيقار، تەنتەك مىنا اتىڭدى ماپەلەۋدى قويمايسىڭ،
ايىرباستاپ،
ساتىپ،
سويىپ، نەگە كوزىن جويمايسىڭ؟
- راس، قىزىم، ءسوزىڭنىڭ جوق قاتەسى،
اتتىڭ قيقار مىنەزى بار، - دەپ كۇرسىندى اكەسى، -
تەك بۇل بەيباق - ات بىتكەننىڭ زەرەگى،
تۇسكەن كەزدە بايگەلەرگە، جارىسقا،
جارالعانداي شابۋ ءۇشىن الىسقا
ارىن سالىپ،
كۇشىن، تەرىن توگەدى،
ءبىراق ءسوزسىز ءبىرىنشى بوپ كەلەدى.
ايگىلەگەن ەلگە كۇشىن،
سول عالامات ەڭبەگى ءۇشىن،
قيقارلىعىن كەشىرۋگە بولماي ما؟!
كەشىرمەسەك، بەتتە تاڭبا قالماي ما؟!
از با ەلدە تۇلپاردى اسقان باعى بار،
جۋاس،
كونبىس،
موپ-موماقان جابىلار؟!
قاسيەتىن سەزبەسە دە، ءتالىم الار، تابىنار،
جۋاستى اركەز ماقتايتىن جۇرت تابىلار.
بالكىم، تۇلپار سول ءۇشىن دە ىزالى،
ىزالىنى باعالاۋعا شابانداۋمىز ءبىز ءالى.
ناعىز ەركەك تۇلپارعا ۇقساس، اينام-اۋ،
ساعان قىلمىس ول جايىندا ويلاماۋ.
تولعاعى كەم تالعامىڭا بار تاڭىم،
باسىڭا باق قونباي ما دەپ قورقامىن...
دۇرىس شىعىپ اكەسىنىڭ ەسەبى،
قىزدىڭ جولى بولماي قاپتى دەسەدى.
ويلان، جۋاس جان ىزدەگەن، جار ىزدەگەن، جاس تالاپ،
ومىر سەنىڭ كۇتكەنىڭنەن الدەقايدا باسقاراق،
ەركەك سۇلۋ كورىنبەي مە ەركىمەن،
ەركىندىكتىڭ نۇرى ويناعان كوركىمەن.
جالعاندىققا كۇرەس اشقان ىسىمەن،
سۇيگەنىنە بەرگەن قايسار سەرتىمەن
جانە سونى قورعاي بىلگەن كۇشىمەن.
ويلى الەمنىڭ ايەلدەرسىز كۇنى بار ما كوكتەگەن،
ايتسە دە مەن ايەلگە ۇقساس ەركەكتەردى جەك كورەم!
ەركەكتەرگە ەلىكتەگەن ايەلدىڭ دە از تابارى،
يا، ءار جىنىس ءوز مىنەزىن ساقتاۋىمەن باعالى.
جىگىت جىگىت سانالا ما بۇعىپ جۇرسە تاساڭدا،
ءوز پىكىرى جوق ەركەكتەن قورقۋ كەرەك قاشاندا!
قاناتتىنى كەرى تارتىپ، تابانداپ،
ۇشار كەزدە ۇشا المايتىن شابانداپ،
ءوز پىكىرى جوق ەركەكتەر ەل باسقارسا، نە بولماق؟!
توقتامايدى ەركەكتەر مەن تەلپەكتەردىڭ جارىسى،
ويلان، قالقام، ەركەكتى ەركەك ەتىپ كەلگەن - نامىسى.
مىقتى كىم بار نامىس اتتى باتىردان،
ءبىر ءسوز ءۇشىن قانشاما ەركەك تىرشىلىكتەن جان كەشتى.
ءبىر ءسوز ءۇشىن جەكپە-جەككە شاقىرعان
قايسار پۋشكين دانتەستى.
ار-نامىستىڭ قۇرباندىعى
از بولماپتى، قايراۋلى ءالى ادىلەتتىڭ بالتاسى.
جەردىڭ امان تۇرعاندىعى -
سول نامىسقوي ەركەكتەردىڭ ارقاسى.
اركەز نۇرلى ءۇمىت سەۋىپ الدىمىزدا تاڭ جاتسىن،
قايعى كەلسە جەڭىلمەيتىن،
باقىت كەلسە سەمىرمەيتىن،
ەر مىنەزىن قادىرلەيتىن
ايەلدەردىڭ داڭقى ارتسىن!
ال، جاس ارۋ، تۇرمايدى ەشكىم جولىڭدا،
ءوز تاعدىرىڭ ءدال قازىر ءوز قولىڭدا.
تالعامىڭدى ايگىلەي مە تالابىڭ،
كوكەيىڭدى سەزىپ تۇرمىن، قاراعىم.
ايتقانىڭنان شىقپايتىن،
مەسەلىڭدى جىقپايتىن،
ساعان مومىن، جۇپ-جۋاس ەركەك كەرەك،
جو-جوق، ەركەك ەمەس-اۋ، تەلپەك كەرەك.
ەگەر بۇگىن قايتا تۋسا ۇلى اباي،
ول دا ساعان قالار ەدى ۇناماي.
باقانىڭ دا انىنە ساي باعى بار،
ىزدەگەنىڭ جابى بولسا، تابىلار.
ناعىز باقىت تۇياعىمەن تۇلپاردىڭ،
قيالىمەن سۇڭقاردىڭ
ولشەنەتىن مىنا ۇشقىر زاماندا
بىرتە-بىرتە قۇنسىزدانار باعاڭ دا.
مەن سەنەمىن، شىن ەركەكتىڭ الدىندا
قىزاراتىن كۇن تۋادى ساعان دا...
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
تەك ول كۇننىڭ كەش كەلگەنى جامان دا!
جالىن
وتۋدەسىڭ، وتەسىڭ زاماندارىم،
قۇپيام كوپ ۇقپاعان، تۇسىنبەگەن.
اكەم مەنىڭ جەك كورگەن ادامدارىن
«جالىنى جوق سورلى» دەپ مۇسىركەگەن.
الدان ىڭكار ءۇمىتتىڭ جولىن كورەم،
جولىن كورەم،
جانىمنان جالىن كورەم.
مۇسىركەتپە تاعدىرىم مەنى ەشكىمگە،
مۇسىركەگەن ادامنىڭ قولىندا ولەم.
عاسىرىنا ءوڭ بەرگەن،
ەرلەر از با شاپاعاتىن ەل كورگەن،
جاس شاعىندا - اق زامانىنىڭ زاڭعار ويىن مەڭگەرگەن.
كەرىسىنشە، ساقال-شاشىن كۇنگە اعارتقان قارتتار بار،
جاسى جۇزگە كەلگەنمەن.
داڭقى شىرقاۋ ەل رۋحىن ايقىندايتىن دەڭگەيدىڭ،
جاس كەزىندە جالىنى جوق جىگىتتىڭ،
جاس كەزىندە ارىنى جوق جىگىتتىڭ،
ەرتەڭ ەرلىك جاسارىنا سەنبەيمىن.
ءيا، جاستىق شاق بولا المايدى ەشقاشان دا جارلى ۇعىم،
اياۋ كەرەك
جاستىق وتىن ەرتە ءوشىرىپ العانداردىڭ بارلىعىن.