ءبىرجان سال قوجاعۇل ۇلى ولەڭدەرى
اقىننىڭ «ال، دۇنيە، وتەرىڭدى ءبىلىپ ەدىم»، «ءبىرجان سال اقىن»، «ەر جىگىت دۇنيەنى كورگەنى ارتىق»، «ورىنبور»، «تالاي زامان» سەكىلدى تۋىندىلارى بەرىلدى.
ال، دۇنيە، وتەرىڭدى ءبىلىپ ەدىم
ال، دۇنيە، وتەرىڭدى ءبىلىپ ەدىم،
بىلدىرمەي سەرىلىك پەن ءجۇرىپ ەدىم.
بۇل كۇندە ارىق قويدان باعام كەيىن،
ءۇش ءجۇزدى سايران قىلعان ءبىرجان ەدىم.
قارا سۋ ەسىك الدى ىلايلاندى،
باي قىلماق، كەدەي قىلماق قۇدايدان-دى.
قامزالداي قىسقا پىشكەن دوڭگەلەنىپ،
دۇنيە وتەرىندە شىر - ايلاندى.
اعاش ءۇي وت جاققانىم قوبىلى پەش،
قۇداي-اۋ، عاپۋ ەتىپ كۇنامدى كەش.
تەمىرتاس، اسىل، اقىق - ەكى قارعام،
بايلاۋلى ارقانداعى قولىمدى شەش.
تەمىرتاس، اسىل، اقىق قالدىڭ زارلاپ،
ەجەلدەن ميراس ەكەن زارلاپ قالماق.
كوز كورگەن قۇربىلارعا سالەم دەڭدەر،
دۇعاسىن وقي بەرسىن ادەيى ارناپ.
ەل كەزدىم كەرتوبەلمەن ارىقتاتىپ،
جاقسىعا ءسوز سويلەدىم انىقتاتىپ،
ءۇش ءجۇزدىڭ ورتاسىندا ءبىرجان ەدىم،
بۇل كۇندە قويدى قۇداي شالىقتاتىپ.
تەمىرتاس، اسىل، اقىق بالدان ءتاتتى،
كەم قىلماي ءوسىرىپ ەم سالتاناتتى.
اكەڭ ەم ايايتۇعىن جانىڭ اشىپ،
شەشسەڭشى، بىلەگىمە ارقان باتتى!
ءبىرجان سال اقىن
جىگىتكە كەدەيشىلىك ول - سەرگەلدەڭ،
جوق بولسا جالعىز اتىڭ ولگەنمەن تەڭ.
ۇيىڭە قۇربىڭ كەلىپ، قۇر اتتانسا،
نە كەرەك دۇنيەدەن ۇمىتتەنگەن.
شەشەننىڭ ءسوز شىعادى تاڭدايىنان،
جۇماقتىڭ بىزگە مەكەن قاندايىنان ؟
ءبىر بولىپ، بايلار كىمدى اسىرايدى،
اركىمنىڭ جازعان اللا ماڭدايىنان.
ەر جىگىت دۇنيەنى كورگەنى ارتىق
ەر جىگىت دۇنيەنى كورگەنى ارتىق،
دۇنيەدەن نە بار - جوعىن سەزگەنى ارتىق.
تۇسكەندەي اسپان جەرگە ءىس بولسا دا،
بەل بايلاپ، تاۋەكەل دەپ توزگەنى ارتىق.
قول بەرگەن قيىن جەردە جولداس ارتىق،
باس تارتقان جولداسىنان بولماس ارتىق.
وزىڭمەن بىردەي جانىپ، بىردەي كۇيگەن،
دوسىڭنان - قاتىن - بالاڭ بولماس ارتىق.
جىگىتكە سايران ەتىپ جۇرگەن ارتىق،
جىگىتتىك ءبىر كەتكەن سوڭ، كەلمەس قايتىپ.
دۇنيەدە ۇيدە جاتىپ بوسقا ولگەنشە،
جان - ءتانىڭ بىردەي جانىپ كۇيگەن ارتىق.
وسىلاي بوزبالاعا سالدىم نۇسقا،
ءومىرىڭ زايعى بولار بەكەر بوسقا.
كورگەنىڭ ءبىر كۇنگىدەي بولماس سىرا،
مىنە، اجال كەلدى ناۋبات دەگەن تۇستا.
ورىنبور
جىگىتكە جارامايدى ىزاقورلىق،
داۋىسقا كەلمەسە دە، ەتتىم زورلىق.
بوزبالا، باسقا بىلسەڭ، وسى انگە باس،
اڭىزىم جاڭا شىققان ورىنبورلىق.
قولىما الىپ بەردىڭ، قۋ قاراعاي،
نە بولدى داۋسىم ساعان سارعاناماي.
كۇلمەيمىن، وينامايمىن دەسەم - داعى ،
بارادى ءوتىپ داۋرەن ءبىر قاراماي.
دومبىرا الدىم قولعا سەگىز پەرنە،
قىزىعى بۇل شىركىننىڭ تارتقان جەردە.
قولعا الىپ ءارلى - بەرلى تارتقانىمدا،
جانى جوق كەۋدەسىندە ادام دەرگە.
تالاي زامان
مەن ءبىرجان بولعالى تالاي زامان،
پار كەلمەگەن ەش اششى ءتىپتى ماعان.
ءبىر سۇلۋ قىز نايماندا بار دەگەنمەن،
بەك مۇقتاج ءبىر كورۋگە بولدىم سوعان.
مەن ءبىرجان بولعالى بيىل ەمەس،
ولەڭ شىركىن بىزدەرگە قيىن ەمەس.
التى قىردىڭ استىنان ءان شىرقاسام،
داۋىسىم وتاربادان كەيىن ەمەس.
"كىدىك - ايعا" كىم باسار مەن تۇرعاندا،
اۋزىمدا ءتاڭرىم بەرگەن جەل تۇرعاندا؟
قىرعىن كوكتىڭ بالاسى ويدىق جەلكە،
قۇيىسقانى سارت ەتەر ۇمتىلعاندا.
قارايىپ قارا كولدە قامىس قالدى،
اۋىلى عاشىق جاردىڭ الىس قالدى.
اۋىلى عاشىق جاردىڭ الىس قالىپ،
ساعىنعاننان قاراۋمەن كوزىم تالدى.