بالاپان راباتوۆ. ماقپال-اۋ، ماقپال
استانا. KAZINFORM – مەنىڭ بىلۋىمشە، ەستەلىك نەمەسە ەسسە جانرىنىڭ قۇنى مەن قىمباتى ونداعى باستى وبەكتى مەن ۋاقىتقا بايلانىستى سەكىلدى. ويتكەنى، باستى وبەكتى ەلگە تانىمال ادام، الدە دابىرالى وقيعا بولعان سايىن ۋاقىت جاعىنان ارىعا، وتكەن كۇندەر قويناۋىنا بويلاعان سايىن، بۇل جازبالار ءتىپتى دە قىزىقتى دا تارتىمدى شىعاتىن كورىنەدى. دەسە دە، وسى بولجامدار ءۇشىن بوداۋ بەرۋگە تۋرا كەلەدى. ول بوداۋ ەستەن كەتپەس ەسىمدەر مەن ەلەۋلى وقيعالار ءۇشىن شىعىن بوپ جاتسا وعان وكىنۋدىڭ ورنى جوق.
اسقار الاتاۋدىڭ ەتەگىنەن ەركەلەپ كوتەرىلگەن ءان اۋەنى، تالعار تيان-شان تاۋلارىن كوكتەي ءوتىپ، ۇلى قورعانمەن ۇلاسىپ جاتىر. قارلىعاشتاي قالىقتاعان ءان قاناتىندا كوكتەمنىڭ لەىب، دوستىقتىڭ دايەگى، ماحابباتتىڭ مايەگى بار ەدى. ول بىردە «اققۋ» بولىپ ايدىنعا جۋىنسا، بىردە «اگۋگاي دومبىرا» بولىپ كۇمبىرلەيدى.
بىردە «ءومىر» فيلوسوفياسىن تەرمەلەسە، كەيدە «ءبىر اۋىز ءسوزدىڭ» قادىر- قىمباتىن زەردەلەيدى. مەيلى ول ەسترادا نەمەسە دومبىرانىڭ سۇيەمەلىمەن ورىندالسىن، ونىڭ اسەم دە اۋەزدى ۇنىنەن ءسوز بەن اۋەننىڭ، تەكست پەن مەلوديانىڭ جىگى اجىراماستاي كەرەمەت كوركەم كەستەسى كوزدىڭ جاۋىن الىپ، قۇلاق قۇرىشىن قاندىرادى. ول ەشقاشان جالاڭ ورىنداۋشى عانا بولعان جوق، شىن مانىندەگى ءانشى بولا ءبىلدى. سوندىقتان دا، ءان مەن ماقپال، ماقپال مەن ءان ءباسىبۇتىن نارسەگە اينالىپ كەتتى.
مەن ماقپال جۇنىسوۆامەن جولىم بولىپ بەيجىڭدە كەزدەستىم. ونىڭ ءجونى بىلاي بولدى: «ونەر ولكەسىندە» اتتى مۋزىكالىق باعدارلامانىڭ كەزەكتى ءنومىرىن ازىرلەۋ ماعان جۇكتەلگەن بولاتىن. ادەتتە اۆتورلارمەن ارالىق شالعاي، ۇلتتىق ونەر سالاسىمەن بارىس-كەلىسىمىز شەكتى بولعاندىقتان، باعدارلاماعا قاتىستى ماتەريالداردى گازەت-جۋرنالداردان ءۇزىپ-جۇلىپ پايدالانۋعا تۋرا كەلەتىن. «ماقپال بەيجىڭگە كەلىپتى» دەگەن حابار تارالىسىمەن-اق مەندە تىنىم بولعان جوق. قازاقستاننىڭ بەيجىڭدەگى ەلشىلىگى ارقىلى ماقپال تۇسكەن قوناق ءۇي مەن پاتەر ءنومىرىن ءبىلىپ الدىم دا، توتە تەلەفون سوقتىم. قارسى جاقتان «اللو» دەگەن بيازى ءۇن بىردەن قۇلاعىما كەلدى.
- ماقپال ءجۇنىسوۆا بولاسىز با؟
- ءيا...
سونىمەن، مەن ءوزىمدى، قىزمەت ورنىمدى تانىستىرىپ، شارۋامدى ايتتىم. ول از-كەم ۇنسىزدىكتەن كەيىن:
- ەرتەڭ ساعات 9 دان 10 عا دەيىن بوسپىن. سول ارالىقتا كەلىڭىز، كەلىستىك قوي؟ - دەدى.
- جارايدى! - دەپ ترۋپكانى قويدىم.
ەرتەسى ساعات 9 دان شيرەك مينۋت وتكەندە بەيجىڭ قوناق ءۇيىنىڭ 3115-ءنومىرلى ەسىگىن ەپپەن قاقتىم. سالدەن سوڭ «رۇقسات» دەگەن ءۇن ەستىلدى. ىشكە ەنگەنىمدە «كەلدىڭىز بە؟» - دەدى ماقپال.
تۇسكەن ءۇيى ەكى بولمەلى، كەڭ تىنىستى پاتەر ەكەن. «شەكتى ۋاقىتتى ۇتىمدى پايدالانىپ قالايىن» دەگەن ويمەن ماگنيتوفوندى توك كوزىنە قوسىپ، الدىن-الا ازىرلەپ العان سۇحبات سۇراۋلارىن ىڭعايلاي باستادىم.
ماقپال ىشكى بولمەدەن ءبىر ستاكان شاي مەن ءتۇرلى جەمىس-جيدەكتەردى الاسا قوڭىر ۇستەلگە اكەلىپ ءتىزدى دە، ءوزى قاسىنداعى ورىنعا جايعاستى.
«مىڭ ەستىگەننەن ءبىر كورگەن ارتىق» دەگەن. دەسە دە، كورگەننىڭ ءجونى وسى ەكەن دەپ تاڭداي قاعىپ تاڭىرقاپ، اسىرە اڭگىمەگە ىرىق بەرۋگە بولماس. ونسىز دا ماقتاۋ، ماراپاتتان قۇرالاقان ماقپال بۇل ەمەس قوي...
بۇل مەنىڭ جول-جونەكەي تۇيگەن ىشكى دايىندىعىم بولاتىن. ماقپال بىردەن شەشىلە قويعان جوق. ەسەسىنە «كىم بولاسىڭ؟» دەگەن ادامداي ءوزىن بارىنشا سالماقتى ۇستاپ، كوبىندە مەنىڭ ىڭعايىما باعىپ وتىردى. مەن دە سونى ءبىلىپ، سوعان وراي ءوزىمدى، قىزمەتىمدى، اۋەستىگىمدى تەلەفوندا ايتقانداعىدان گورى جاڭعىرتىپ، كەڭىرەك تولعادىم دا، «تەلەديدار مەن راديو تىلشىلەرىن كوپ قابىلداپ، قانداي سۇراۋعا دا مۇدىرمەيتىن بولىپ، توسەلىپ العان شىعارسىز؟» دەپ بولماشى ازىلمەن ءسوز سىڭايىن كەلگەن شارۋاما قاراي ويىستىردىم. «مۇمكىن، حابارىڭىز بار ەكەن عوي» دەپ كۇلدى ماقپال.
اقىن جاراسقان ابدىرەشپەن وتكىزگەن سۇحباتىڭىزدى كورگەنىم بار، - دەدىم مەن.
ءيا، ءيا، جاراسقان اعانى ايتاسىز با؟ دۇرىس، وسىدان بىرەر جىل بۇرىن تەلەارنادا كەزدەسكەنىم راس، - دەدى ماقپال.
ماناعىداي ەمەس، شارالى كوزدەرىندە شاراپاتتىڭ نۇرى ويناپ، قاراتورى جۇزىنە قازاقى جارقىندىق ۇيالاپ، بۇرىننان تانىس ادامشا بۇكپەسىز اعىتىلا باستادى ماقپال.
ءسويتىپ، ءبىزدىڭ شاعىن سۇحباتىمىز ماگنيتوفون تاسپاسىنا قاز-قالپىنشا جازىلىپ جاتتى...
مەنىڭ انام اۋىل-ايماققا اتى ءمالىم ءانشى بولعان ەكەن. ءبىر عاجابى، انام مەنى بوسانعاندا الگى ادەمى داۋسى اياق استىنان عايىپ بوپ كەتىپتى. سوندا انام: «مەنىڭ ماقپالىم كەلەشەكتە ايگىلى ءانشى بولادى ەكەن. ويتكەنى، مەنىڭ داۋسىم قىزعا كوشكەن كورىنەدى» دەپ ىرىمداپتى. راسىندا كەيىن انام ايتقانداي اۋىلداعى بالا-شاعانى جيىپ الىپ، قاز-قاتار وتىرعىزىپ، ءوزىم الدىعا شىعىپ، “قازىر قازاقستاننىڭ حالىق ءارتيسى ماقپال ءجۇنىسوۆا ءان شىرقايدى» دەپ ايعاي سالاتىنمىن. مۇنىما بالالاردان گورى ۇلكەن اۋىل ادامدارى مىسقىلداپ كۇلگەندەي بولاتىن. اكەمىز ەرتە قايتىس بولىپ، انامنىڭ ايالى الاقانىندا ەرجەتتىم. كەيىندەپ مەكتەپ ساحناسىندا ءجيى-ءجيى ءان سالاتىن بولدىم. باعىم جانعاندا، ونەر مەنى الماتىعا الىپ كەلدى. وندا باستابىندا قوبىز ۇيرەندىم. سوڭىنان ەسترادالىق انگە بەيىمدەلىپ جۇرگەنىمدە «تاماشانىڭ» باستىعى مۇقادداس دەگەن اعامىز مەنى قويار دا قويماي مەنى دومبىرامەن ءان ايتۋعا كوندىردى. ءسويتىپ، قازاقتىڭ قوڭىر ءۇندى دومبىراسى مەنىڭ جان سەرىگىمە اينالدى.
بۇل جولى مەن ارنايى ونەر ساپارى ەمەس، جاي ساپارمەن ءجۇرمىن. اشالاپ ايتقاندا، سىزدەردىڭ شيان قالاسى مەن ءبىزدىڭ الماتى وبلىسى دوس ولكەلەر توقتامىنا قول قويىستى. سوعان قاتىستى ادامداردى زامانبەك اعاي باستاپ كەلگەن بولاتىن. مەن دە سول ورايدا بىرگە ساپارلاس بولدىم. ول جاقتىڭ ادامى دا قوناعۋار، مادەنيەتتى كەلەدى ەكەن. قازاق ءتىلىن بىلمەگەنىمەن قويماي، مەنى قولقالاپ كوپ ءان سالدىردى.
مەنىڭ جۇڭگو ەلىندەگى تۇڭعىش ساپارىم وسىلاي، جاي عانا باستالدى. الدا قازاق ونەرىنىڭ كۇندەرى وسى ەلدە دە وتەدى دەگەن ءسوز بار. اللا بۇيىرسا، سول كەزدە ارناۋلى ونەر ساپارىمەن كەلەتىن شىعارمىز.
ايتپاقشى، بۇدان بۇرىن دا ۇرىمجىگە كەلۋدىڭ ءساتى تۇسكەن بولاتىن. بىردە الماتىدا فاريزا وڭعارسىنوۆا اپاي ۇشىراسىپ، «ويباي، ماقپال، سەن ءالى مۇندا ءجۇرسىڭ عوي، سەنى كەلەدى دەپ ءۇرىمجىنىڭ ەلى ەكى كوزى تورتەۋ بولىپ وتىر. كونسەرتتىڭ بيلەتىن دە ساتىپ جىبەردى. بۇلارىڭ ۇيات ەمەس پە؟» دەپ ۇرىسقانداي بەينە تانىتتى. ايتقانىنىڭ ءجونى بار، ءبىراق مەن بەلگىلى سەبەپتەرمەن سول جولى بارا الماي قالدىم. ول ءۇشىن ونەر سۇيەر قاۋىمنان كەشىرىم سۇرايمىن. سونىمەن، ەلدەرىڭىزگە كەلىپ قالدى. بەيجىڭ تاماشا قالا ەكەن. وسىندا وقۋدا، قىزمەتتە جۇرگەن قازاقتار دا از ەمەس كورىنەدى. كەشەلى بەرى شۇعىلا، تۇرسىنگۇل دەگەن قىزدارمەن جۇزدەستىم. شۇعىلا ءبيشى عوي. الماتىدا تەلەەكراندا ءبي كەشى بولعان. ال، اناۋ تۇرسىنگۇل دەگەن بالا ستۋدەنت بولسا دا، تەرمەنى جاقسى ورىندايدى ەكەن...
قازىر ءبىر كوڭىل تولمايتىن جاعداي ەكى ەل ارا مادەني قارىم-قاتىناستار توقتامىنا قول قويىلسا دا، ونىڭ جۇزەگە اسۋى تىم باياۋ كورىنەدى. ويتكەنى، ءبىز بۇل ەلدەگى ونەر ادامدارىن تولىق بىلە بەرمەيمىز. ونەرپازدار توبى ءجيى-ءجيى بارىپ ونەر كورسەتسە، تەلە-راديو مەن باسپا سوزدە تانىستىرسا ءجون بولار ەدى. ادەتتە ءبىر ەلدىڭ ءوسۋ دارەجەسى ەڭ الدىمەن ونىڭ ونەرىمەن ولشەنەدى عوي.
«ەندى نە ايتام» دەگەندەي ماقپال ماعان قارادى. مەن دە قازبالاي بەرۋدى ەرسى كورىپ، «سوڭىندا ءبىزدىڭ تىڭدارماندارعا ايتاتىن قانداي سالەمىڭىز بار» دەدىم توتەسىنەن.
«سالەم دەيسىز بە؟» - دەپ ماقپال ورنىنان انتەك قوزعالىپ، از-كەم بوگەلدى دە، سوسىن: «بارشا قاۋىمعا اشىق اسپان، ءار وتباسىنا بەرەكە-بىرلىك تىلەيمىن. ەكى ەلىمىزدىڭ شىنايى دوستىعى جالعاسا بەرسىن» دەدى. ودان ارى «مىناۋ مەنىڭ جاقىندا گەرمانيادان شىققان كاسسەتام ەدى» - دەپ ءوز ورىنداۋلارىندا لازەر تاسپاسىنا جازىلعان اندەرمەن قوسا ەكى دانا پورترەتىن ماعان ۇسىندى. «وسىدان ءبىر ءاندى تاڭدارسىز، مەنىڭ سالەمىم سول بولسىن»، - دەدى. ءدال وسى ساتتە تەلەفون شىرىلدادى. ماقپال ساعاتىنا قارادى دا، ترۋپكانى كوتەردى.
اللو، ءيا، ينتەرۆيۋ (سۇحبات) ءبىتتى. كەلە بەرىڭىزدەر، - دەدى. كوپ وتپەي ەكى جىگىت كىرىپ كەلدى. مەن نارسە-كەرەگىمدى جيىستىرىپ، ەسىككە بەتتەپ بارا جاتىپ:
ءبىر ماڭىزدى شارۋانى ۇمىتىپ كەتە جازداپپىن-اۋ، - دەپ ارتىما بۇرىلدىم. سۋرەتكە ءتۇسىپ الايىق.
جارايدى، ءجون.
سونىمەن ماقپال ەكەۋمىز ەكى قايتارا سۋرەتكە ءتۇسىپ، ەستەلىك قالدىردىق.
بۇل 1997 -جىلى شىلدە ايىنىڭ شۋاقتى كۇنى بولاتىن. تىسقا شىقسام كۇن شايداي اشىق ەكەن. قوناق ءۇيدىڭ الدىنان ءبىر تاكسيدى ۇستادىم دا، توتە مەكەمەگە تارتتىم.
جول بويى ماقپالمەن وتكىزگەن شاعىن سۇحباتتى قالاي كوركەمدەپ ەفيرگە شىعارۋ جايلى تولعانىپ كەلەمىن.
ماقپال وبرازىنا ىلەسە ونىڭ جولداسى زامانبەكتىڭ دە ازاماتتىق كەلبەتى ايشىقتالا باستاعانداي... سول كۇندەرى كۇندەلىكتى تەلەحاباردا قازاقستان رەسپۋبليكاسىنىڭ پرەمەر-مينيسترى نۇرلان بالعىنبايەۆتىڭ ەلىمىزدەگى دوستىق ساپارى تۋرالى ءجيى-ءجيى قايتالاپ جاتقان. ءبىز دە تەلەەكرانداعى قوناقتار اراسىنان ورتا بويلى، قىزىل شىرايلى كىسىنى كورىپ، الماتى قالاسىنىڭ بۇرىنعى اكىمى زامانبەك وسى بولار دەپ شىرامىتقانبىز. ءبىراق، ونىڭ ەسىمى اكىمدىگىنەن ەمەس، قايتا ورازبەك بودىقوۆتىڭ «ءشامشى قالداياقوۆ تۋرالى حيكاياتتار» دەگەن كىتابىنداعى مىنا جولدارمەن ەسىمدە قالىپتى.
«نۇرقادىلوۆ (زامانبەك) شىن ازامات ەكەن... ول 1991 -جىلدىڭ قاراشا ايىندا الماتى قالالىق اكىمشىلىگى اتىنان شامشىگە «قازاقستان حالىق ءارتيسى» اتاعىن بەرۋدى ۇسىنىپ، قۇجاتتاما جونەلتتى». ازامات اكىمنىڭ مۇنداي ادامگەرشىلىك ءىس- قيمىلىنان بۇگىندەرى قازاقستان رەسپۋبليكاسىنا ەڭبەگى سىڭگەن ءانشى دارەجەسىنە كوتەرىلگەن ماقپال ءجۇنىسوۆا دا تىس قالماعان كورىنەدى.
اتاعى الاتاۋداي ماقپالدىڭ ەلدەگى ءتاڭىر تاۋداي تانىمال ونەر ادامدارىن بىلمەگەنىمەن «اتتەگەن- ايدان» گورى قىم-قۋىت قايشىلىقتى ويلارعا باستادى. ارينە، بۇعان ماقپالدىڭ ءوزى ايتقانداي، «ەكى ەل ارا مادەني قارىم- قاتىناستاردىڭ شاباندىعى» سەبەپ بولدى دەپ قاراعاندىعىمىزبەن، ەجەلدەن ەشبىر وزىق كولىكتەرى مەن حابار- وشار قۇرالدارى بولماي- اق، دابىرالى جينالىستار وتكىزبەي- اق ونەرلىسىن اۋىزدان-اۋىزعا تاراتىپ اكەتەتىن كوشپەندى حالىق مىنا زاماندا ءبىرىن-ءبىرى بىلە الماي قالىپتى دەگەنگە سالدار تاپپاي ساندالاسىڭ.
دۇنيەدە بەيبىت ومىرگە بولعان قۇلشىنىس جاپپاي ەتەك الىپ، ەلدەر ارا دوستىق پەن ىستەستىك، مادەني اۋىس-ءتۇيىس توقتامدارى تولاسسىز جۇزەگە اسىپ جاتقان وسىنداي زامان اۋقىمىندا وزگەنى قويىپ، ءوزىمىزدى تانىماي، جوعىمىزدى تولىقتاپ، بارىمىزدى باعالاماۋ - سالعىرتتىقتىڭ سالدارى ەمەي نەمەنە؟!
ەرتەسى ماقپال ءجۇنىسوۆا قازاقستاننىڭ بەيجىڭدەگى باس ەلشىلىگىندە ءبىر ءبولىم قازاق ازاماتتارىنا ونەر كورسەتتى. ءانشى كومەيىنەن توگىلگەن اۋەزدى اۋەندەر مەن ويلى تەكستەر ءبىزدىڭ ماقپالعا دەگەن شىنايى قۇرمەتىمىزدى ودان ارى ەسەلەي ءتۇستى. دەي تۇرساقتا، ءاربىر ونەر ادامى سالاۋاتى تاسىپ، ابىرويى اسىپ، بەدەلى بيىكتەگەن سايىن الىستى كورە بىلەتىن، اينالاسىن شولا بەلەتىن بولعان ءجون.
كوپتەگەن قازاق ونەرپازدارىنىڭ بويىندا كاسىپتەن تىس كانىگى تەرەڭدىك پەن كوشىل كورەگەندىك جەتىسپەي جاتادى. جاداعاي، جاتتاندى نارسەلەردەن ارى اسپاي، سودان بارىپ ونەرىنە تامسانعانىمەن، ءوز باسىنا كوڭىلىڭ تولمايدى.
بارشاعا ايان، ماقپال ءجۇنىسوۆا ءان الەمىندەگى جارىق جۇلدىزداردىڭ ءبىرى. ماقپال ادام جۇرەگىنىڭ نازىك پەرنەلەرىن باسا بىلەتىن سازدى دا نازدى داۋسى بىردە دومبىرا شاناعىمەن استاسىپ، ۇيقىداعى تاۋلاردى تەربەتسە، بىردە ەسترادالىق اۋەندەرمەن قالا كەشتەرىن الديلەيدى. ول ورىنداعان اندەر جاستارعا دا، قارتتارعا دا بىردەي ۇنادى.
مۇنى ءانشىنىڭ ءان ءماتىنى جانە ءان اۋەنىنە بولعان تەرەڭ تالعامى مەن سانالى سارابىنان بولە قاراۋعا بولمايدى.
ءان دەگەنىمىز قازاق مۋزىكاسىنداعى بوگەنايى بولەك، تۇلعالى جانر. ول تەرمە، جەلدىرمە، شەرتپە ولەڭدەردەن جانرلىق قۇرىلىم جاعىنان پارىقتالادى. سول سياقتى «ءاۋ» دەگەننىڭ ءبارىن ءانشى دەپ قابىلداي بەرۋ بەرى ايتقاندا كوڭىلشەكتىك، ارى ايتقاندا، تالعامنىڭ تايازدىعى بولار ەدى.
ءانشى بولۋ جاراتىلىس سىيى. ءبىراق، سول سىيدىڭ قادىر-قىمباتىن ءبىلىپ، ەل كادەسىنە جاراتۋ - ازاماتتىق بورىش. ول ءۇشىن ەڭ اۋەلى ءانشىنىڭ جەكە قۇلشىنىسى مەن قوعامدىق ورتانىڭ وڭ ىقپالى قاجەت بولادى. ويتكەنى، ناعىز وقۋ كورگەن انشىلەر ءوز داۋىسىنىڭ اكتاۆالىق اۋماعىن نەمەسە دىبىس كولەمىن جاقسى بىلەدى. سول كولەمگە لايىق ءاندى تاڭدايدى. ءتىپتى، ءداستۇرلى ءان سالۋدىڭ مايتالمان شەبەرى دانەش راقىشوۆ تا ءوزىنىڭ ورىنداۋشىلىق مانەرىنە، دىبىس كولەمىنە ولقى نەمەسە ساي كەلەتىن اندەردى ەشقاشان رەپەرتۋارىنا ەنگىزبەگەن.
جالپى العاندا، ءار ءاننىڭ ءوز ورىنداۋشىسى بولادى. ناعىز ورىنداۋشىسىن تاپقان ءاننىڭ باعى جانسا، وزىنە لايىق انگە جولىققان ءانشىنىڭ دە بەدەلى بيىكتەيدى.
ماقپالدىڭ ءيىسى قازاققا تانىلعان ءانشى بولۋىنىڭ دا وسىنداي قىرلارى بار دەپ بىلەمىز. باسقاشا ايتقاندا، ماقپال وسى شارتتاردى تولىق مەڭگەرگەن ءانشى.
«ايعايلاعاننىڭ ءبارى ءانشى ەمەس، ءان جازعاننىڭ ءبارى ءشامشى ەمەس»، ءان تابيعاتىن تۇسىنبەيتىن، عىلىمي دىبىستاۋدى مەڭگەرمەسە دە ءاننىڭ ناقىشىنا كەلتىرىپ ايتا المايتىن، جۇرەكپەن ەمەس، جەلبەزەكپەن ورىندايتىن، ءان تەكسىن تەكستەي بىلمەيتىن انشىلەرىمىز بۇل جونىندە تەرەڭىرەك ويلانسا ماقۇل.
سازگەرلەرىمىز دە كوڭىل-كۇي جەتەگىمەن كەتە بەرمەي، انشىلەردىڭ ورىنداۋ مانەرىنە، دىبىس كولەمىنە سايكەس كەلەتىن كاسىبي ورەسى بيىك تۋىندىلار جاراتىپ، اققۋ-قازى گاككۋلەگەن ءان ايدىنىن قاپتاپ كەلە جاتقان قارعا، قۇمايلاردان تازارتۋعا اتسالىسقانى ابزال.
قازاقتىڭ ايگىلى ءانشى قىزى ماقپال جۇنىسوۆامەن كەزدەسۋ باقىتىنا يە بولعانىما وتە قۋانىشتىمىن. ماقپال ەسىمى ەسكىرمەيتىن ەسىم، ءجۇنىسوۆا جۇرەگى جۇدەمەيتىن جۇرەك، ونىڭ اتىن اتا-اناسى ماقپال دەپ بەكەر قويماعان. ويتكەنى، بۇرىن وتكەن ونەر ساڭلاقتارى اقان سەرى، ۇكىلى ىبىراي جانە اسەن نايمانباي ارقىلى ءان بولىپ تارالعان.
ماقپال، ەندى ەل ەسىندە «ءانشى ماقپال» بولىپ قالارى حاق.
بىزدە وكىنىش تە، وكپە دە جوق. ەسەسىنە ەل ارالىق كورشىلىك، دوستىق قاتىناستىڭ كۇن ساناپ نىعايۋىنا ىلەسە تەرەڭدەي تۇسكەن تۇسىنىك پەن ىزگى تىلەك عانا بار.
ماقپالعا ۇزاق عۇمىر، ۇستەم مەرەي تىلەيمىن!
madeniportal.kz