بايلىق پەن يمان تۋرالى ءاپسانا
- مەنىڭ باي، داۋلەتتى بولعىم كەلەدى. نە كەڭەس بەرەسىز؟ - دەيدى.
- بايلىقتى نە ىستەيسىڭ. ونان دا احيرەتتە كەرەك بايلىق بەرەيىن، - دەيدى. جىگىت قويمايدى. دانىشپان:
- قازىر عانا ءبىر باي دۇنيە سالىپ ەدى. جۇرت سوعان ءقابىر قازىپ جاتىر. سول كورگە ءبىر ساعات ءتۇسىپ شىقساڭ، بايدىڭ بار بايلىعىن ساعان الىپ بەرەيىن، - دەيدى. جىگىت قۋانىپ كەتىپ، شارتىنا كەلىسەدى. دانىشپان:
- قورىقپايسىڭ با؟ - دەپ سۇرايدى. جىگىت:
- ات باسىنداي التىن بەرسەڭ بولدى. ءبىر ساعات ەمەس، ءبىر كۇن جاتىپ شىعامىن، - دەيدى.
دانىشپان جىگىتتى قازىلىپ جاتقان كورگە اكەلەدى. ونى لاقاتقا كىرگىزىپ، اۋزىن مىقتاپ بەكىتەدى. سالدەن كەيىن جىگىتتىڭ شىڭعىرعان داۋسى شىعادى. جۇرت ءقابىردى اشقاندا جىگىت «ويبايلاپ» اتىپ شىعادى. ونى دانىشپان ازەر توقتاتىپ:
- ەي، نە بولدى؟ - دەيدى. جىگىتتىڭ ءوڭى قاشىپ، ءتۇرى بوزارىپ كەتكەن ەكەن.
- التىنى دا قۇرىسىن، بايلىعى دا قۇرىسىن! كوردە كورگەن ازابىمدى، تارتقان ماشاقاتىمدى اۋىزبەن ايتىپ جەتكىزە المايمىن، - دەيدى.
- نە كوردىڭ؟ - دەيدى دانىشپان.
- كورگە تۇسكەنىم سول ەدى، جانىم كوزىمە كورىندى. قاپتاعان قۇرت- قۇمىرسقا، جاندىك اتاۋلى جابىلىپ، ءتانىمدى شاعا باستادى. كەنەت كوكتەن ءبىر قارىش اتتى جىلان اتىلىپ كەلىپ، كەۋدەمدى قوندى. ايىر ءتىلىن شىعارىپ، شاقپاق بولدى. بۇرىن جولدا كەلە جاتىپ، جول شەتىندە وتىرعان قايىرشىعا ءبىر ءۇزىم ناندى بەرىپ ەدىم. سول نان قۇدايدىڭ قۇدىرەتىمەن پايدا بولا كەتىپ، جىلانعا قالقان بولدى. قارىش نانعا باتا الماي، كەتىپ قالدى، - دەيدى كەمسەڭدەپ. دانىشپان:
- ەندى نە ىستەيىن. ات باسىنداي التىن بەرەيىن بە، بايۋدىڭ جولىن كورسەتەيىن بە؟ - دەپ سۇرايدى. جىگىت ءالى ەسىن جيماعان كۇيى:
- ماعان تەك قايىرىمدىلىق جاساۋدى ۇيرەتىڭىز، دەنىم ساۋ بولسا، مالدى ءوزىم-اق تابام، - دەپتى.