كۇلدى جەردى باسپا
حاۋا انا جەرگە تۇسكەندە وعان ءبىرىنشى رەت حايىز كەلەدى. ول قاندى كورىپ، نە ىستەرىن بىلمەي قاتتى ساسادى. سول كەزدە وعان ءىبىلىس كەلىپ:
- قاندى كۇلگە تاستا، - دەپ كەڭەس بەرەدى. تاجىربيەسىز حاۋا انا ونىڭ ايتقانىن جاسايدى. ءبىراز ۋاقىت وتكەن سوڭ، كۇل-قوقىستان الباستى-جىندار مەن ديۋ-پەرىلەر ءوسىپ شىعادى. ولار: «شەشەمىز وسى»، - دەپ حاۋا اناعا جابىسادى. حاۋا انا قاتتى شوشىپ، ادام اتاعا تىعىلادى. ەكەۋى ولاردى قۋىپ جىبەرەدى. جىندار مەن الباستىلار «انامىز ءبىزدى كەرى تەپتى» دەپ، ادام اتا مەن حاۋا اناعا وشىگەدى. سودان باستاپ ادام ۇرپاعى تۇندە جالعىز جۇرسە، دالاعا جالاڭباس شىقسا، دارەتحانا مەن كۇل-قوقىستى «ءبىسسىمىلداسىز» باسسا، جىندار ولارعا اۋرۋ بولىپ جابىسادى ەكەن.
«كۇل- قوقىستى، كىر سۋدى «ءبىسسىمىلداسىز» باسپا، لاس جەرگە جالاڭباس بارما» دەگەن تىيىمدار وسىعان بايلانىستى شىعىپتى.