ەكى ساحابانىڭ ۋايىمى

استانا. قازاقپارات - ساحابا حازىرەت حانزالا ءال-ءۇسايدي باستان وتكەرگەندەرىن بىلاي اڭگىمەلەۋدە: «ءبىر كۇنى ءابۋ باكىردى كەزدەستىرىپ قالدىم. «قالىڭ قالاي، حانزالا؟» دەدى.

مەن نە دەرىمدى بىلمەي: «حانزالا مۇنافيق بولدى» دەدىم. ساسىپ قالعان ءابۋ باكىر: «سۋبحاناللاھ! و نە دەگەنىڭ؟» دەدى. مەن: «راسۋلاللانىڭ (سالاللاھۋ ءالايھي ۋا ءساللام) جانىندا بولعانىمىزدا بىزگە جۇماق پەن توزاق تۋرالى سونداي كەرەمەت اڭگىمەلەپ بەردى، ءبىز تۋرا سولاردى كورگەندەي كۇي كەشتىك. راسۋلاللانىڭ قاسىنان كەتكەننەن كەيىن بالا- شاعا باعۋ دەگەندەي كۇيبەڭ تىرشىلىككە كىرىسىپ كەتەمىز. سوندىقتان كوپ نارسەنى ۇمىتىپ قالدىق» دەدىم. سوندا ءابۋ باكىر: «ۋاللاھي، ءبىز دە ءدال وسى جاعدايدى باستان وتكەرۋدەمىز» دەدى. ءابۋ باكىرمەن ەكەۋمىز بىرگە راسۋلاللاعا (س. ا. ۋ. ) باردىق. مەن بىردەن: «حانزالا مۇنافيق بولدى، ۋا، راسۋلاللا!» دەدىم. راسۋلاللا: «ول نە ءسوز ءوزى؟» دەپ سۇرادى. «ۋا، راسۋلاللاھ! ءسىزدىڭ قاسىڭىزدا بولعانىمىزدا، جۇماق پەن توزاق تۋرالى ايتىپ، ەسىمىزگە سالاسىز. ايتقاندارىڭىز سونداي كەرەمەت، تۋرا ءبىر ءوز كوزىمىزبەن كورىپ وتىرعانداي كۇي كەشەمىز. الايدا، قاسىڭىزدان شىعا سالا بالا- شاعانىڭ قامى، كۇندەلىكتى كۇيبەڭ تىرشىلىكپەن ءجۇرىپ كوپ نارسەنى ۇمىتىپ كەتەمىز» دەدىم. سوندا راسۋلاللا (س. ا. ۋ. ): «شىبىن جانىمدى قۇدىرەتتى ۋىسىندا ۇستاعان اللانىڭ اتىمەن انت ەتەيىن، مەنىڭ قاسىمدا بولعان كۇيلەرىڭدى بۇزباي زىكىرمەن شۇعىلدانۋدى جالعاستىرا العاندارىڭدا، پەرىشتەلەر جاتقان توسەكتەرىڭ مەن جۇرگەن جولدارىڭدى كۇزەتىپ، سەندەرمەن قول الىسۋعا تۇرار ەدى» دەدى. كەيىننەن: «دەگەنمەن، ءاي، حانزالا، كەيدە ولاي، كەيدە بۇلاي عوي» دەگەندى قوستى. وسىنى ءارى ءۇش رەت قايتالادى».