ۇمتىل زارىققان. ءمىناجات (ميني- پوەما)
يەسىز ءوزىم كەستىم كىندىگىمدى، زورعا اشتىم تار ۇڭگىردە تۇندىگىمدى. شاكەرىم
شىڭعىستاۋ - قۇزارىڭدى مۇنار باسقان،
مەن تۇرمىن ءبىر قۇدىرەتكە تويا الماستان.
قولىندا قىزىل ساپتى كۇرەگى بار،
كورىمدى نۇسقاپ-نۇسقاپ قويادى اسپان.
ول داعى جازىمىشتىڭ ءىسى مەيلى،
ۇلدارى اڭىراۋىق دالا جاقتىڭ.
ۇستىنەن قانشا وتسەم دە وسى كوردىڭ،
تەلمىرىپ بۇگىنگىدەي قاراماپپىن.
بۇل دا ءبىر تاريح قوي ارعى- بەرگى،
سىزداعان ءتان - سىرقاتى، جان - جۇرەگى.
ىشىندە قابىرىمنىڭ ىرعاتىلىپ،
شىڭعىستاۋ سوندا ءبىر ءسات قالعىپ ەدى.
ول شاقتا شىلىڭگىردە اي توڭاتىن،
جۇرەگىن وتقا جانىپ جۇرگەن اقىن.
ءبىر كۇنى بابا تاۋىن قازىپ الىپ،
ىشتەگى كۇمبىرلەتسىن كۇي-دۇعاسىن.
بۇل جەرگە سودان بەرى كۇندە كەلەم،
وقيمىن اي بوپ دۇعا، كۇن بوپ ولەڭ.
وزىڭە ءتۇپتىڭ ءتۇبى قۇلارمىن مەن،
بابا تاۋ سەكىلدەنىپ سىيماي دەنەم.
ەستىلسە الىستان ساي جاڭعىرىعى،
ول دا ءبىر كارى كوڭىل قامىرىعى.
وزىڭدە تاستان تاسقا سەكىرگەنمىن،
ۋىستاپ ۇستاي الماي تاعدىرىمدى.
اق سۇڭقار وسى تاۋدىڭ قۇسى دەيمىن،
ول داعى ىقىلىمنىڭ مىسى مەيلى.
شىڭعىستاۋ، ار جاعىڭدا ءبىزدىڭ اۋىل،
ول جاقتا كەزقۇيرىقتار كىسىنەيدى.
ۇمىتىپ اي ساۋلەسىن، كۇننىڭ دەمىن،
ءتانىڭدى تەسكىلەسە جەردىڭ قۇرتى.
بۇل جاقتا بورىلەرمەن بىرگە جورتساڭ،
ول جاقتا مىسىقتارمەن بىرگە ۇليسىڭ.
قايتەيىن، ونىڭ ءبارىن ايتا بەرىپ،
«قايت!» دەدىك، «ويلان!» دەدىك،
«بايقا!» دەدىك، ءتۇن جارىم ەسىگىڭدى قاعادى وندا،
كادىمگى ادام تەكتەس سايتان- ولىك.
مۇنشاما جانىمدى كىم قۇلىپتاعان،
بۇلقىنعان قانىمدى كىم ۇرىتتاعان.
بۇل جاقتا سەن قۇلاعان قۇرقۇدىقتى،
ول جاقتا «سۋى بال» دەپ ۇلىقتاعان.
سەن جايلى ارزۋ ايتۋ قانداي اۋىر،
ىشىڭە توپان تولى نالا بۇكتەپ.
كىندىگى كەسىلمەگەن قايران باۋىر،
وكىنبە، تۋعانىڭا دالالىق بوپ.
ىشىڭعىستاۋ، اق شىمىلدىق ىشىندەگى،
قاھارلى قۇنانباي بوپ كۇرسىنەدى.
قىزىلدىڭ قانعا قۇمار قۇماسىنداي،
سازارىپ تۇرىپ الدى ءتۇن سىلەمى.
الدىمدا اپپاق پاراق وسقىرىنعان،
قۇس- قالام نەنى ءبىلىپ تۇشكىرىندىڭ.
مەن ەندى ساعان باتا جاساي المان،
تۋعان اي قياقتانعان كەشقۇرىمعى.
جاسىمدى كۇن ۇرتتاعان، ءتۇن ۇرتتاعان،
بىلەسىڭ نەسىبەمدى كىم جۇتقانىن.
قوينىڭدا قويداي ورگەن تاعىلار كوپ،
نەسىنە مەنى عانا قۇرىقتادىڭ؟ !
توگىلگەن سازىنان كۇي، اعىنان وت،
قارت شىڭعىس، ساعان ايتار بازىنام كوپ.
مىڭجىلدار كۇتتىم سەنى كۇرمەلۋمەن،
جازىقسىز اتقان وقتان جازىلار دەپ.
شىڭعىستاۋ، شىعىستاعى مايلى ىنگەن،
سالقىن باق، ساۋمال بۇلاق، سايالى ىرگەڭ.
تىرىمدە قاق توبەمدە سەن تۇرعان سوڭ،
كۇمبىرلەپ كوك تاڭىرگە قويامىن مەن.
زامانعا سىيماعان سوڭ قويانبۇلتاق،
مەن ءجۇرمىن، سۋىمدى ءىشىپ، ۋىمدى ۇرتتاپ.
ء بىر سىيسا، اقىمىما سەن سىيار دەپ،
كەۋدەڭدى كەبىنىممەن قويام قىمتاپ.
شىڭعىستاۋ، قۇدىرەتىڭە تويا الماستان،
كۇنى- ءتۇن قان شاپاققا بويالدى اسپان.
قولىندا قىزىل ساپتى كۇرەگى بار،
كورىمدى نۇسقاپ- نۇسقاپ قويادى اسپان.
مەن سوندا ءوزىڭ بولىپ تۇنشىعامىن،
جانىمنىڭ الىس قالىپ ءبىر سىلەمى.
قاھارلى قارا وسپان بوپ ءبىزدىڭ التاي،
كەي-كەيدە تۋ سىرتىمنان كۇرسىنەدى.
تاعدىرعا ءمىن ارتپاستان كەتكەن جانداي،
مىسالى، قىلىش ءۇستى سونگەن قانداي؟
باسىنا باق تا سىيماس، سور دا سىيماس،
ء بىتىمى تاستان بەرىك نەتكەن ماڭداي؟ !
باسىندا ۇزاق مۇلگىپ قۇرقۇدىقتىڭ،
كەۋدەمە كەلىپ قونار نۇردى كۇتتىم.
توسىنە قارالى بۇلت قوناقتاعان،
داۋىسىن كىم تىڭدايدى بۇل ىمىرتتىڭ؟
الدىڭدا اسقاق تۇرىپ سونبەۋ ءۇشىن،
رۋحىڭنان سومدادىم مەن كوركەم ءمۇسىن.
قانىمدى سيا قىلىپ جازدىم سولاي،
ءومىردىڭ قاراشاعا كەلگەن تۇسىن.
ء ومىردىڭ قاراشاعا كەلگەن تۇسى،
ايان بوپ بابالاردىڭ كورگەن ءتۇسى.
وتىز جىل قۇرقۇدىقتا قيقۋلاعان،
قاجىنىڭ قارشىعاداي مەن ءبىر قۇسى.
مەن سونداي شەرلى قۇسپىن،
كەكتى قۇسپىن، شارلاعان جەردىڭ استىن، كوكتىڭ ءۇستىن.
شىڭعىستاۋ شىر اينالىپ اسپانىڭدى،
كوك پەن جەر كىندىگى دەپ سەنى قۇشتىم.
بۇكتەتىپ انا بەلگە مىنا بەلدى،
القىنتىپ استىنداعى قاراكەردى.
اسىلعان شىڭ باسىنا التىن كۇندەي،
ابىزىم ات ويناتىپ شىعا كەلدى.
كەۋدەدە كۇمىس ساقال جاۋعان قارداي،
اينالا جۇماق ءيسى تولعان اراي.
مەن تۇرمىن ەكى دۇنيە ورتاسىندا،
بۇل عۇمىر بۇرىن-سوڭدى بولماعانداي.
بۇل كۇيدى بۇرىن- سوڭدى كەشپەگەندەي،
قۇلازىپ تۇرمىن جالعىز كوشكەن ەلدەي.
قارت تاۋلار ارۋاقتايىن تۇرەگەلىپ،
جولىما تۇرىپ الدى كولدەنەڭدەي.
بۇل جولدار - حاقتىڭ جولى، اردىڭ جولى،
بۇل جولدار - يمانيگۇل، جاردىڭ جولى.
توسەدىم تابانىڭا جۇرەگىمدى،
اق جولدان اداستىرما، تاعدىر مەنى.
شىڭعىستاۋ قاسىرەتىن ىشكە بۇگىپ،
توسىنەن توڭكەرىلە كوشەدى بۇلت.
ورانىپ سول ابىزدىڭ ساقالىنا،
شىعىستان كۇن كەلەدى كوتەرىلىپ.
اياقتاپ جالعان دەيتىن بۇل ءدۇبىردى،
وكىنبەي كوز ىلەدى كۇننىڭ ۇلى.
ىلىنگەن قاراۋىلعا سول ابىزداي،
تاپسىردىق يەسىنە بۇل عۇمىردى.
شىڭعىستاۋ - ەكى ومىردە سايالى ىرگەم،
مەدەت بەر، ساعان قولىم جايامىن مەن.
تىرىمدە قاق توبەمدە سەن تۇرعان سوڭ،
كۇمبىرلەپ كوك تاڭىرگە قويامىن مەن…
ADEBIPORTAL. KZ
