الداۋ قوسپاي ادال ەڭبەگىن ساتقان قولونەرلى - قازاقتىڭ اۋليەسى سول - اباي
ەگەردە مال كەرەك بولسا، قولونەر ۇيرەنبەك كەرەك. مال جۇتايدى، ونەر جۇتامايدى. الداۋ قوسپاي ادال ەڭبەگىن ساتقان قولونەرلى - قازاقتىڭ اۋليەسى سول. ءبىراق قۇداي تاعالا قولىنا از-ماز ونەر بەرگەن قازاقتاردىڭ كەسەلدەرى بولادى.
اۋەلى - بۇل ءىسىمدى ول ىسىمنەن اسىرايىن دەپ، ارتىق ىسمەرلەر ىزدەپ ءجۇرىپ، كورىپ، ءبىراز ىستەس بولىپ، ونەر ارتتىرايىن دەپ، تۇزدەن ونەر ىزدەمەيدى. وسى قولىنداعى از-مۇزىنا ماقتانىپ، وسى دا بولادى دەپ، باياعى قازاقتىڭ تالاپسىزدىعىنا تارتىپ، جاتىپ الادى.
ەكىنشى - ەرىنبەي ىستەي بەرۋ كەرەك قوي. ءبىر-ەكى قارا تاپسا، مالعا بوگە قالعان كىسىمسىپ، «ماعان مال جوق پا؟» دەگەندەي قىلىپ، ەرىنشەكتىك، سالداۋ-سالعىرتتىققا، كەربەزدىككە سالىنادى.
ءۇشىنشى - «دارقانسىڭ عوي، ونەرلىسىڭ عوي، شىراعىم»، نەمەسە «اعەكە، نەڭ كەتەدى، وسى عانامدى ىستەپ بەر!» دەگەندە «ماعان دا بىرەۋ جالىنارلىققا جەتكەن ەكەنمىن» دەپ ماقتانىپ كەتىپ، پايداسىز الداۋعا، قۋ تىلگە الدانىپ، ءوزىنىڭ ۋاقىتىن وتكىزەدى. جانە اناعان دۇنيەنىڭ قىزىعى الداۋدى بىلگەن دەگىزىپ، كوڭىلىن دە ماقتاندىرىپ كەتەدى.
ءتورتىنشى - تامىرشىلداۋ كەلەدى. باعاناعى الدامشى شايتان تامىر بولالىق دەپ، ءبىر بولىمسىز نارسەنى بەرگەن بولىپ، ارتىنان ۇيتەمىن-بۇيتەمىن، قارىق قىلامىن دەگەنگە ءماز بولىپ، تامىرىم، دوسىم دەسە، مەن دە كەرەكتىنىڭ ءبىرى بولىپ قالىپپىن عوي دەپ، جانە جاسىنان ءىس ىستەپ، ۇيدەن شىقپاعاندىق قىلىپ، جوق-بارعا تىرىسىپ، الداعاندى بىلمەي، دەرەۋ ونىڭ جەتپەگەنىن جەتكىزەمىن دەپ، ءتىپتى جەتپەسە وزىنەن قوسىپ، قىلىپ بەر دەگەنىنىڭ ءبارىن قىلىپ بەرىپ، كۇنى ءوتىپ، ەڭبەك قىلار ۋاقىتىنان ايرىلىپ، «جوعارى شىققا» قارىق بولىپ، تاماق، كيىم، بورىش ەسىنەن شىعىپ كەتىپ، ەندى ولار قىسقان كۇنى بىرەۋدىڭ مالىن بۇلداپ قارىزعا الادى. ونى قىلىپ بەرەيىن، مۇنى قىلىپ بەرەيىن دەپ، سونىمەنەن تابىس قۇرالماي، بورىشى اسىپ، داۋعا اينالىپ، ادامشىلىقتان ايرىلىپ، قور بولىپ كەتەدى. وسى نەسى ەكەن. قازاقتىڭ بالاسىنىڭ ءوزى الداعىش بولا تۇرىپ جانە ءوزى بىرەۋگە الداتقىش بولاتۇعىنى قالاي؟
