توقالدان تۋعان بۇركىت - وسپانحان اۋباكىروۆتىڭ ءازىل اڭگىمەلەرى
- ويباي اسپاننان تاس قۇلاپ كەلەدى، - دەدى جاپالاق سوناۋ زەڭگىر كوكتەن زەڭبىرەكتىڭ وعىنداي زىرقىراپ كەلە جاتقان قىراندى كورىپ.
- تاستان ساداعا كەتسىن، بۇركىت دەگەن قويانشىق وسى بولادى، قىرىققا كەلگەنشە قىرىققا دەيىن سان بىلمەيدى، ەپتەپ عانا كەشكە دەيىن اسپان مەن جەردىڭ اراسىن ولشەيمىن دەپ اۋرە. بالا كۇنىمزدە- اق الەمدى قاتتاپ- شوتتاپ ەسەبىن الىپ قويعامىز، جەر مەن كوكتىڭ اراسى پالەنباي شاقىرىم دەسەم سەنبەيدى دە كەۋدەسى سىرلداپ، قۇيرىعى شۇرىلداعانشا كوز جەتپەس بيىككە شىعادى دا قايتا بۇرىلىپ ءبىر، ەكى، ءۇش دەپ ساناي باستاعاندا- اق باسى اينالىپ، وسىلاي دومالايدى. ءولسىن، قىزتالاق!- دەپ قارعا ءتىسىنىڭ اراسىنان شىرت تۇكىرىپ قويدى.
وسى كەزدە جەر الەمدى كوشىرىپ زىرقىراپ كەلە جاتقان قىران قىر استىنا جايدىڭ وعىنداي شانشىلا تۇسكەن ەدى.
- ءجۇرشى، بارىپ كورەيىك، - دەدى قيراعان، بۇزىلعان، جارىلعاندى قىزىق كورەتىن جاپالاق.
- قوي، قۇرىسىن، جاپاكە، پالەدەن اۋلاق «قارعا بۇركىتتى ساباپ كەتىپتى» دەگەن سوزگە قالدىرماقسىڭ با؟ «تەك جۇرگەنىڭ تەڭگە، اعاڭ ۇيلەنسە- جەڭگە» دەيدى ءبىزدىڭ قارعالار تەڭگەڭ بولسا، جەڭگەڭ بولسا، داۋدا نەڭ بار؟ باياعى بالا كەزدە ءبىر بۇركىتتى تارتىپ جىبەرەم دەپ سوزگە قالعانىم بار.
قارعا قىران اتتانعانشا ىمدى بىلمەس جاپالاقتى اڭگىمەگە ايلاندىرىپ بوگەي تۇرماقشى ەدى.
- الايدا، ءوز باۋىرىڭدى جامانداعانمەن بىرەۋ ساعان جاقسى باۋىرىن بەرە مە، قانشا ايتقانمەن ءتۇبىمىز ءبىر. اكەم مارقۇم توقسانعا كەلگەندە توقالى تاۋىپ بەرگەن ەكەن وسى بۇركىتكە. توقالدان تۋعان بالا قاي ءبىر وڭعان دەيسىڭ؟ ەسى بولسا جەر مەن كوكتىڭ اراسىن ولشەگەنشە اۋزىمەن قۇيرىعىنىڭ اراسىن ءبىلىپ الار ەدى، قۇداي جىندى عىپ قويعان سوڭ نە شارا، امان بولسىن ايتەۋىر، بارىنەن بارى جاقسى، - دەدى قارعا ەزۋىنە قاتقان بىردەمەنى الىپ تاستاپ.
وسى كەزدە توياتتاعان قىران قىر استىنان قيالاي شىعىپ، تاۋلارعا قاراي بەت الدى.
قارعانىڭ مانادان بەرى يەگى قىشىپ، سارعايا كۇتىپ وتىرعان شاعى وسى ەدى.
- سىيلى قوناق كەلە قالعانداي بولسا، ولە قالعانداي بولماي، سويىپ بەرەم بە دەپ بايلاپ وتىرعان ءبىر تۋ تۇلكىم بار ەدى. جاڭاعى جەر ولشەگىش قويانشىق كەپ جەپ كەتپەسە، ەكەۋىمىز ءبىر سورپالانايىق، ءجۇرىڭىز، جاپاكە، - دەپ قىرعا قاراي قالباڭ- قۇلباڭ ەتىپ ۇشا جونەلدى.
- باسە، ايتام- عوي، جەپ كەتىپتى!- دەدى قارعا اپپاق قاردىڭ ۇستىندە قىپ- قىزىل شيەدەي بوپ جاتقان قاندى كورىپ، - ءتۇبىمىز ءبىر دەپ وسى تەنتەك- اق تۇبىمە جەتەتىن بولدى. توقالدان تۋعان تەكسىز يت، كوك تيىن تابىسى جوق، ەكى كوزى مەنىڭ مالىمدا، قايتا قالدىرىپتى. كەل، جاپاكە، وتىرا قال دا وبا بەر.
ەكەۋى ءالى بۋى بۇرقىراپ جاتقان سەمىز تۇلكىنىڭ قىزىلىنا تۇمسىقتى دا، تىرناقتى دا سالدى.
قىراننىڭ قالدىعىن جەپ، سارقىتىن ءىشىپ كۇن كورىپ جۇرگەن سورلى قارعا، اناۋ- مىناۋ دەپ وسەكتەمەي- اق قىراندى قىران دەسە تاعىنان ءتۇسىپ قالماس ەدى، قايتەسىڭ؟!
