ماحاببات تۋرالى ۇزدىك ولەڭدەر
قۇشتارلىق
سەزىم نۇرى جاۋعاندا سەبەلەكتەپ،
ەرمەن مۇڭعا ماس بولعان ەبەلەكتەپ.
قىزىل گۇلدىڭ جابىسىپ قاۋىزىنا،
قونسا جالعىز قوڭىرقاي كوبەلەك كەپ.. .
ول مەنمىن عوي، الدەنە كەرەك ەتكەن.
جەتىم كولشىك بولەنىپ شۇرىلعا سان،
ماڭعاز تىرلىك ايتقاندا جىرىن ماساڭ.
بوزالا تاڭ اتقاندا بوزتورعاي كەپ،
تەرەزەڭە قوناقتاپ شىرىلداسا،
ول مەنمىن عوي.. .
قايتەيىن ۇعىنباساڭ.
تىرنالارىن ءتۇن بويى تىراۋلاتقان،
مۇڭلى اۋەنگە تۇنشىعىپ مۇنارلى اسپان.
قارا جولدىڭ ۇستىندە قايعى قۇشىپ،
جاپىراقتى كورسەڭ سەن قۇلاپ جاتقان.. .
ول مەنمىن عوي،
سەنى ويلاپ جىلاپ جاتقان!
قىڭىر بوران قىمسىنباي قىڭسىلاسا،
قىڭسىلاسا،
ءبىر ساتكە تىنشىماسا.
سەنىڭ الما ءجۇزىڭدى اياز كەلىپ
اقىرىن شىمشىلاسا.. .
ول مەنمىن عوي سۇيۋگە قۇشتارلانعان،
جۇرەگىڭنەن ءبىر كۇنى بۇرشىك اتام.. .
توقتارالى تاڭجارىق
ءتورت ءارىپ
شىراعىمدى تۇتاتىپ اپ جاڭبىردان،
مەن ءوزىڭدى ىزدەپ جۇرگەم تاعدىردان
ءتورت ارىپتەن ەسىمىڭدى قۇراپ اپ،
ءار تامشىعا سۋرەتىڭدى سالدىرعام!
اراسىندا ارىپتەردىڭ كونەرگەن،
سەنى ىزدەدىم جۇمباقتالعان ولەڭنەن.
مۇڭ مەن قايعى شارشاتقاندا جۇرەكتى،
سەن كورىندىڭ شۇعىلاعا بولەنگەن.
تامىرىمدا مازا بەرمەي ءبىر اعىن،
مەن ءوزىڭدى پەرىشتەدەن سۇرادىم.
جولىققاندا بۇلدىرادى كوزىڭنەن،
تالاي جىلدار ىزدەپ جۇرگەن جۇماعىم.
كەمپىرقوساق ۇستىمەنەن جۇگىرىپ،
سەنى ىزدەدىم جەر مەن كوكتەن ءتۇڭىلىپ.
كوزدەرىڭە - ايناسىنا عارىشتىڭ،
قۇلاپ كەتتىم، ابايسىزدا ءۇڭىلىپ.
ءانى- مىنە وت شىراعىم سونەردە،
تاعدىرىما باسىبايلى كونەردە.
سەنى تاپتىم، و، الاقاي!
پەرىشتە،
جۇرەكتەگى سەزىمدەردى كومەردە.
تۇننەن شىعىپ،
بار جارىقتان جاسقانعان،
سالەم ايتتىم ارايلانعان جاس تاڭعا.
ءتورت ارىپتەن قۇرالاتىن اتىڭدى،
بار ساۋلەمەن جازىپ قويدىم اسپانعا!
اقبەرەن ەلگەزەك
ءسات
جۇلدىزدان جارىق جەتكەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
جانىمنان تۇرىپ كەتكەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
كوبەلەك قانات قاققانشا،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
قالالار شامىن جاققانشا،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
ءبىر تامشى تامام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
ءبىر شىرپى جانام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
ءبىر ويدان قايتام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
ءبىر ءسوزدى ايتام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
قۇس ۇشىپ قونام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
قۋ كوڭىل قالام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
زارىڭدى تارتام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
جۇگىڭدى ارتام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
پەررونعا شىعام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
ءبارىن دە ۇعام دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
ساعىنبان ەندى دەگەنشە،
ساعىنىپ ۇلگەردىم سەنى،
«ماحاببات ءولدى» دەگەنشە،
ءولتىرىپ كەتشى مەنى!
ەرلان ءجۇنىس
***
ءومىردىڭ توتەپ سان اعىسىنا،
كۇندەرىم ءوتتى شەرگە تەڭ.
بەينەڭدى بايلاپ قالام ۇشىنا،
جانىڭدى ءۇنسىز تەربەتەم.
ءبىر كەزدە ءاپپاق ءۇمىت بولعانسىڭ،
پاك بولىپ ءتۇسىپ حاتقا دا.
جۇرەككە شىق بوپ تۇنىپ قالعانسىڭ،
تۋعاندا جۇلدىز شوقتانا.
ءبىلىندى بۇگىن نازدىڭ كەرەگى،
مەزگىلى ءوتتى سۇيەكتەن.
سەن جايلى ولەڭ جازعىم كەلەدى،
اق كوڭىل، ادال نيەتپەن.
مۇڭايىپ كەتەم كيمەلەگەندە وي،
كوڭىلىم سىرىن اشپاسا.. .
مەن سەنى بالكىم سۇيمەگەندە عوي،
بولار ما ەدى ءبارى باسقاشا.
قارايدى تۇندەر كوز الماي مەنەن،
جانىما ايىقپاس دەرت ەككەن.
سەزىمىم جايلى جازا الماي كەلەم،
كوز جاسىم سىندى ءمولت ەتكەن.
باعىتىم بولار سونبەشى شىراق،
اق سەزىمىڭدى كەشە گور.
ەل ايتسا ايتسىن، سەنبەشى ءبىراق،
مەنى اقىن بوپ كەتكەن دەسە ەگەر.
حاميت ەسامان
عاشىقتىق
سەن - ءومىرىمنىڭ وزەگىسىڭ.
جانارىندا جان تولقىعان
ساعان دەگەن ساعىنىشىم
داۋىسىمنىڭ دىرىلىندە،
سەزەمىسىڭ؟ !
ءتوزىمىمنىڭ ءار قادامى كۇرسىنىسپەن سانالعان
مەزەتتە،
ەلەسىڭە قۇر الدانىپ ەسىمە السام وتكەندى،
قاپەرىمدە قاباعىڭنىڭ نۇرى ويناپ،
كاۋسار كۇلكىڭ كوڭىلىمدى گۇلدەتىپ،
قۇلاعىمنان كەتپەدى!
شۇكىر، دەيمىن،
شۇكىر، دەيمىن، كوكىرەگىمە كۇي تۇنىپ،
.. .سوسىن، اناۋ اسپان جاققا شاتتىعىمدى شاشقىلاپ،
اۋەنىمەن قۇراننىڭ الديلەتىپ جۇرەكتى
جاراسىم بەر، جاراتقان، دەپ جىلادىم،
جالعانداعى جارىعىم!
ماڭدايداعى تاعدىرىمىز - جاراتقانىڭ جازۋى ─
جازمىشتا جۇپ جۇرەكتىڭ جاننان ءتاتتى مۇڭى بار.
مەن - سەن دەگەن ماحابباتتىڭ جىرىمىن.
سۇلۋىم!
سەنىڭ جانىڭ.. . سەنىڭ جانىڭ.. .
سەنىڭ جانىڭ اققۋ ما ەكەن؟ !
اققۋ - بولمىس سىڭارىڭمىن،
اق قاناتىن ايمالاعان دۇعالى ءتۇن.
دۇعالى ءتۇن بۇتاعىندا بۇرلەگەندە ارمانىم،
ءۇمىتىمنىڭ لۇپىلىمەن جاپىراق - جانىم تىنىستاپ،
ساعان عازال ارنادىم!
باۋىرجان قاراعىز ۇلى
